فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۴۱ تا ۱۶۰ مورد از کل ۲۲۲ مورد.
تاملی در ریشه های اجتماعی مشروطه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
جنبش مشروطه در چه زمینه اجتماعی به وقوع پیوست و کنش گران اصلی این جنبش کدامها بودند؟ این پرسشی است که نویسنده این مقاله کوشیده است با استفاده از مدل چالمرز جانسون که معتقد است انقلابها را باید در متن نظامهای اجتماعی محل وقوعشان مطالعه کرد، بدان پاسخ گوید.
انقلاب اول روسیه و عصر مشروطه ( تحولات ایران و آسیای میانه ) دکتر گلناز سعیدی، امیرهوشنگ بختیاری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کتاب حاضر ، در اصل پایان نامه دوره دکترای سرکار خانم گلناز سعیدی است که به تصویب اعضای شورای علمی انیستیتو تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان وابسته به آکادمی علوم روسیه رسیده و سپس نگاشته شده است. به قول نویسنده (( انقلاب سالهای 1905-1907 روسیه نخستین انقلاب متاثر از اهداف انقلاب کبیر فرانسه بود.))
نقش و رویکرد آیت الله سیدمحمدکاظم یزدی طباطبایی در مواجهه با نهضت مشروطه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
نهضت مشروطیت ایران نقطه عطف و عصر نوینی در فرایند کلی اندیشه سیاسی شیعه به شمار می آید. این برهه تاریخی آغازگر نخستین رویارویی عمیق بین اسلام و غرب در ایران جدید است. در این دوره، طرح مفاهیم و پرسش های تازه در پهنه ایستار های پیشین و سنتی علمای شیعه، اندیشه و ادبیات سیاسی شیعه را وارد مرحله ای از بازشناسی، بازپروری، و پاسخ گویی به شرایط و دگرگونی های نو نمود. از همین رهگذر، این واقعه به نوبه خود و به عنوان یک تجربه تاریخی، نقش مهمی را در روند تحولات و مواضع علما در انقلاب اسلامی ایفا نموده است. بنابراین، در این مقاله کوشش شده تا با بهره گیری از روش تحلیل تاریخی، به این پرسش مهم و اساسی پاسخ داده شود که مهم ترین علت عدم مداخله و حتی مخالفت آیت الله سیدمحمدکاظم یزدی با نهضت مشروطه چه بوده است؟ با توجه به اسناد و مدارک موجود به نظر می رسد که مهم ترین علت اتخاذ موضع منفعل و مخالفت ایشان با مشروطه ریشه در نوع نگاه و درک ایشان به واسطه شبکه اطلاع یابی خود درباره شرایط ایران و احساس انحراف و عدم انطباق و حتی ضدیت مسیر و اهداف نهضت مشروطه با موازین شرع مقدس اسلام داشته است.
سه رویکرد به مشروطیت
تبعیدیان جنبش مشروطه ایران و مخالفان سیاست خارجی انگلستان 1909-1908
حوزه های تخصصی:
در سده نوزدهم نخستین گروههای تبعید از خاورمیانه به کشورهای اروپایی و سرزمینهای دیگر مهاجرت کردند. شاید معروف ترین این گروههای تبعیدی “عثمانیهای جوان” در فرانسه پایان سده نوزدهم باشند. تا میانه سده نوزدهم هم گروهی از ایرانیان افزون بر سرزمینهای همچون عثمانی و هندوستان، به گروه تبعیدیان مقیم کشورهای اروپایی پیوسته بودند.