تبیین نقش مولفه های هویت بخش در پایداری محله های بافت قدیم و جدید مناطق 3 و 7 شهر اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحقیق حاضر با هدف تبیین مدل ساختاری تاثیر هویت شهری در پایداری محله های بافت قدیم و جدید مناطق 3 و 7 شهر اصفهان صورت پذیرفته است. این تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد. جهت جمع آوری داده های مربوط به پایداری و هویت محله های موجود در بافت قدیم و جدید مناطق 3 و 7 از روش میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش؛ کلیه متخصصین، اندیشمندان، صاحب نظران، دانشگاهیان و مسئولان بافت قدیم و جدید مناطق سه و هفت شهر اصفهان می باشند. حجم نمونه نیز 100 نفر در نظر گرفته شده است که به روش تصادفی ساده نمونه گیری شده است. به جهت مدلسازی روابط بین متغیرها، از مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) و با استفاده از نرم افزار Smart PLS استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین مولفه های مکانی (انسانی، طبیعی) هویت و پایداری بافت قدیم و جدید محله های منتخب مناطق 3 و 7 با ضریب مسیر 963/0 و آماره آزمون 311/290 و نیز با سطح خطای کمتر از 05/0 ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. بر این اساس مشخص گردید که مولفه های انسانی با ضریب همبستگی 967/0 بیشترین تاثیر را در پایداری محلات مناطق 3 و 7 شهر اصفهان دارد.Explaining the role of identifying elements in the stability of old and new neighborhoods in Regions 3 and 7 of Isfahan
the present study aims to explain the structural model of the impact of urban identity on the sustainability of old and new neighborhoods of Isfahan's 3rd and 7th districts. The method of this research is descriptive-analytical and survey type. It is also considered as a practical research in addition to its purpose. Field method has been used to collect data on the stability and identity of neighborhoods in the old and new contexts of district 3 and 7. The statistical population of the study is consist of all specialists, thinkers, experts, academics and officials of the old and new contexts of the third and seventh districts of Isfahan. The sample size is 100 people, which was sampled by simple random sampling. In order to model the relationships between the variables, the structural equation model has been used by the partial least squares (PLS) method and using Smart PLS software. The results showed that there was a positive and significant relationship between spatial components of identity (human, natural) and old and new neighborhoods stability of district 3 and 7 with a path coefficient of 0.963 and test statistics 290.311 also with an error level of less than 0.05. Based on this, it was investigated that human components with a correlation coefficient of 0.967 have the greatest impact on the sustainability of neighborhoodsof district 3 and 7 of Isfahan.
تبلیغات
