مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی نسبت روایی محتوایی و ارزیابی اعتبار سازه پرسشنامه انتظارات آموزشی از یکسو و از سوی دیگر بررسی نقش انتظارات اطرافیان بر تغییر نگرش نسبت به استفاده از محتوای درسی الکترونیکی انجام شده است. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاه های پیام نور فارس هستند برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه های تئو (2006) و پرسشنامه محقق ساخته انتظارات آموزشی است. داده ها از طریق آزمون های تحلیل عاملی مرتبه دوم و رگرسیون چند متغیری بررسی شد. یافته ها: عامل های سه گانه دوستان و همکلاسی ها، اساتید و والدین روی هم رفته،712/53 درصد از کل واریانس پرسشنامه انتظارات آموزشی را تبیین می کند اگرچه در روش نسبت روایی محتوایی لاواشی تعداد 3 سؤال حذف شد اما در تحلیل عاملی مرتبه دوم هیچ کدام از سؤالات حذف نشدند. همچنین بین انتظارات آموزشی دوستان و همکلاسی ها (369/0= ß)، اساتید (302/0= ß) و والدین (287/0= ß) با تغییر نگرش نسبت به محتوای درسی الکترونیکی رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این انتظارات والدین (173/0= ß) و اساتید (230/0= ß) بر انتظارات دوستان و همکلاسی ها از یکدیگر مؤثر است. نتیجه گیری: مقیاس انتظارات آموزشی از روایی محتوایی و سازه ای مطلوب برخوردار است و می توان از آن برای ارزیابی انتظارات اطرافیان از دانشجویان استفاده کرد همچنین مدل رگرسیونی ارائه شده در پژوهش حاضر، مدل مناسبی برای بررسی انتظارات اطرافیان در تغییر نگرش نسبت به محتوای درسی الکترونیکی است.
