فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۰۱ تا ۲۲۰ مورد از کل ۶۰۱ مورد.
تلویزیون و نگرانی های دینی
حوزه های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی هنر و معماری گروه های ویژه هنر و دین
- حوزه‌های تخصصی هنر و معماری هنرهای زیبا هنرهای نمایشی
- حوزه‌های تخصصی هنر و معماری هنرهای زیبا هنرهای نمایشی سینما ایران
- حوزه‌های تخصصی علوم اجتماعی جامعه شناسی جامعه شناسی دین
- حوزه‌های تخصصی علوم اجتماعی ارتباطات مطالعات مطبوعاتی، رادیویی و تلویزیونی
دین و عرفی شدن
حکمت معنوی شمایل‌های مقدس-مبنای مسیحی و اسلامی شمایل شکنی
حوزه های تخصصی:
تهدید و تحدید
در بوته نقد
تصویر سازی مذهبی
حوزه های تخصصی:
اماکن مقدس در ارتباط با طبیعت
منبع:
باغ نظر ۱۳۸۶ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
توجه به طبیعت و گرامیداشت مظاهر آن همچون کوه، آب، آتش، گیاه، خورشید، ماه و ستارگان از گذشته های دور مرسوم بوده است. درباورهای اسطوره ای ایرانیان باستان آب، گیاه، ماه و خورشید از نمادهای اَناهیتا و مهر بوده اند. مهر مظهر نور و فروغ خورشید که پرستش او در کنار آب انجام می شده و هم چنین نیایش اَناهیتا ایزدبانوی آبها و باروری و حاصلخیزی در ارتباط با آب و گیاه بوده است. اغلب نیایشگاههای ایزدان مهر و ماه (میترا و اَناهیتا) در جوار کوه، چشمه و درخت مقدس بر پا می شده است. از این جمله می توان به چارتاقی ها اشاره کرد که برخی به آتشکده یا اماکن مقدس دیگر تبدیل شده اند.
حکایت رمضان
سینما، ولی دینی (قابلیت های سینمایی پس از انقلاب در پذیرش مفاهیم دینی)
حوزه های تخصصی:
ویژگی ها و مولفه های زبانی قرآن کریم
منبع:
زیباشناخت ۱۳۸۶ شماره ۱۶
حوزه های تخصصی:
سنجش مولفه های هنر اسلامی با هنر مدرن(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
آدینه ۱۳۸۶ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
پژوهش های بنیادین
سقاخانه های تهران
نقدی بر آثار هنرپژوهان غربی درباره تصویرگری رد اسلام
منبع:
خیال ۱۳۸۶ شماره ۲۱-۲۲
حوزه های تخصصی:
آراء نخستین هنرپژوهان غربی درباره تصویرگری در اسلام تأثیری ماندگار و پایدار، چه در غرب و چه در شرق، داشته است. در این میان، آثار تامس واکر آرنولد، هنرپژوه و خاورشناس نامور انگلیسی، به سبب اشتهار و فرازدستی اش در مطالعات اسلامی و شرقی بیش از آثار دیگران مؤثر بوده و نظریه هایش سالیانی دراز بر اندیشه دیگر پژوهشگران این حوزه چیرگی داشته است، چنان که می توان آثار او را مأخذ اصلی دیدگاه غالب هنرپژوهی غربی درباره تصویرگری در اسلام برشمرد. نویسنده مقاله، در بخش نخست، با استناد به برخی نوشته های آرنولد، دیدگاه او را تبیین می کند و پاره ای از خطیرترین لغزشهای آن را نشان می دهد. سپس، با توجه به گستردگی تأثیر این آثار، می کوشد تا سبب هم داستانی نسل نخست هنرپژوهان غربی و جمعی از سنت گرایان و برخی نویسندگان ایرانی را در این باره و پیامدهای رواج این نگرش را تبیین کند. در بخش دوم مقاله، رویکرد آرنولد و اتباعش به تصویرگری در اسلام نقد شده و، در عین حال، شالوده نگرش دیگری که به تازگی در میان جمعی از هنرپژوهان غربی پدید آمده روشن گشته است. بخش سوم و پایانی مقاله، در پاسخ به دعاوی کسانی چون لارنس بینیون، به بررسی چگونگی مواجهه مسلمانان با هنرهای تجسمی اختصاص یافته است.