درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی چگونگی بهره مندی زبانآموزان ایرانی با سطوح متفاوت هوش هیجانی از آموزش مهارتهای تفکر انتقادی و تاثیر این آموزش بر استفاده آنها از راهبردهای یادگیری مناسب زبان میباشد. یکی دیگر از اهداف این پژوهش، بررسی ارتباط میان تفکر انتقادی، راهبردهای یادگیری زبان، و هوش هیجانی زبانآموزان ایرانی است. جهت انجام این پژوهش، به 88 زبانآموز از آموزشگاههای خصوصی زبان انگلیسی واقع در شهر شیراز، چهار ابزار جهت جمع آوری دادهها داده شد. این ابزارها عبارت بودند از آزمون تعیین سطح آکسفورد، آزمون مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا، پرسشنامهی هوش هیجانی بار - آن، و پرسشنامهی راهبردهای یادگیری زبان. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تدریس مهارتهای تفکر انتقادی تاثیر معناداری بر استفاده از راهبردهای یادگیری زبان در زبانآموزان با هوش هیجانی متفاوت دارد. همچنین این پژوهش نشان داد که هیچ تفاوت معناداری در میزان استفاده زبان آموزان با سطوح هوش هیجانی بالا و پایین از راهبردهای یادگیری زبان وجود ندارد. بعلاوه، ارتباط مثبت و معناداری بین تفکر انتقادی و هوش هیجانی، و تفکر انتقادی و راهبردهای یادگیری زبان بدست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند به درک هرچه بیشتر معلمان زبان انگلیسی نسبت به مهارت های فکری مورد نیاز جهت استفادهی موفق از راهبردهای یادگیری زبان در زمینههای یادگیری زبان خارجی کمک کند

تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش مستقیم بعضی از تکنیک های تحلیل گفتمان انتقادی بر خواندن و درک مطلب زبان آموزان ایرانی صورت گرفته است. در این راستا تلاش شده است تا هر گونه تغییر مثبت در توانایی زبان آموزان در درک معنای ضمنی متن خوانشی سنجیده شود. ضمنا، هرگونه تغییردرنقطه نظرات زبان آموزان در خصوص شیوه یادگیری زبان انگلیسی پس از آموزش مهارت خوانش انتقادی از طریق تکنیک های تحلیل گفتمان انتقادی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور دو مقاله خبری از منابع آنلاین در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل 60 دانشجوی دوره کارشناسی رشته حقوق بودند که بطور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. از گروه آزمایشی خواسته شده بود درک خود را از هر متن در قالب یک مقاله بنویسند. آنها همچنین باید به پرسشنامه ای معطوف به بررسی تغییر نگرش یا انگیزه آنها نسبت به یادگیری زبان انگلیسی پاسخ می دادند. نتایج حاکی از آن بود که گروه آزمایشی پس از آموزش خواندن از طریق تکنیک های تحلیل گفتمان انتقادی بهتر از گروه کنترل شده عمل کردند. انگیزه آنها نیز نسبت به یادگیری زبان انگلیسی پس از آشنایی با حوزه تحلیل گفتمان انتقادی افزایش یافت.

Concerns over the phony nature of textbooks and artificiality of their contents in reflecting authentic language have been raised by a number of researchers. It has been argued that many language teaching programs result in the failure of learners of English to successfully communicate in the target language. The problem with these programs is that there is no general agreement about the success of these materials in developing the pragmatic competence necessary for interlocutors’ mutually intelligible communication[D1] . Hence, this study explored communicated requests for nonverbal/verbal goods and services (RNGS/RVGS) in the dialogues of 5 textbooks and 8 English movies. The utterances of the textbooks and movies were evaluated on six criteria deriving from research on speech act theory, politeness, and conversation analysis. These included whether the textbooks discussed second pair parts, the forms of requests, the context of request occurrence, the nature of the devices through which the requests are mitigated, and multi-turn request forms. The results of the analysis revealed that, except for re-requests and dispreferred responses of RNGS,textbooks’ strategies including forms, face, contexts of RVGS, and strategies of RNGSwere not realized through adequate examples compared to their variants in movies.Most importantly,except for bald on record, internal mitigators of RVGS, external mitigators, and direct and indirect forms of RNGS, the other request strategies in the textbooks showed less variety than those of their counterparts in the movies. Internally mitigated RVGS were the onlystrategies variouslyexploited in the textbooks.The findings revealed that textbook designers should improve their instructional materials by incorporatingmore accurate samples of communicated requests in their future textbooks.

تحقیق حاضر به بررسی اثرات دو نوع از انواع حاشیه نویسی تعاریف واژگان بر درک مطلب خواندن در میان دانشجویانی که در سطح متوسطی از مهارت زبانی هستند پرداخته است.بدین منظور، دو گروه آزمایشی مورد مطالعه به خواندن 10 متن آکادمیک تحت شرایط مختلف مبادرت ورزیدند. یکی از گروه ها، هنگام خواندن متن چندرسانه ای کامپیوتری، از تعاریف متنی که با اشاره گر ماوس بر صفحه نمایش ظاهر می شد استفاده کرد. گروه دیگر، هنگام خواندن متون، از تعاریف ترکیبی(متن و تصویر) که به آشکارسازی معانی کلید واژگان کمک می کرد بهره جست. گروه کنترل، در مقابل،از هیچ نوع حاشیه نویسی استفاده نکرد و تنها بر متد حدس زدن تکیه کرد. نتایج تحقیق نشان داد که گروه آزمایشی که از حاشیه نویسی ترکیبی استفاده کرده بود میانگین بالاتری را نسبت به دو گروه دیگر در آزمون درک مطلب کسب نمود. در عین حال، گروهی که از تعاریف متنی استفاده کرده بود نسبت به گروه کنترل میانگین بالاتری اخذ کرد. یک توجیه آن است که به احتمال زیاد حاشیه نویسی ترکیبی تعاریف واژگان در آشکارسازی بهتر و مؤثرتر واژگان کلیدی متن خواندن کمک بیشتری می کند که در نتیجه آن درک مطلب به نحو عمیق تری صورت می گیرد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط میان سه متغیر مهم در معلمان زبان انگلیسی و موفقیت دانش آموزان آنها در فراگیری زبان خارجی انجام گردید. بدین منظور، به 105 معلم زبان انگلیسی از شهرهای شیراز و همدان، سه ابزار جهت جمع آوری اطلاعات داده شد: ابزار آموزش تفکر عمیق ( اکبری، بهزادپور، و دادوند، 2010)، پرسشنامه ی نگرش ها و عقاید در کنترل کلاس ((Martin, Yin, & Baldwin, 1998، و پرسشنامه ی راهبردهای یادگیری زبان (Ardasheva & Tretter, 2013). همچنین نمره آزمون نهایی درس زبان انگلیسی2673 دانش آموز پایه سوم دبیرستان این معلمان جمع آوری شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط معناداری بین خصوصیات معلمان زبان انگلیسی و موفقیت زبان آموزان آنها وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که میان معلمان مرد و زن از لحاظ میزان تفکر و آگاهی از راهبردهای یادگیری زبان تفاوت معناداری وجود دارد؛ در حالیکه، هیچ تفاوت معناداری میان گرایش های مدیریت کلاس در بین این دو گروه مشاهده نشد. بعلاوه، تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که این متغیرها، می توانند حدود 47 درصد از واریانس موفقیت دانش آموزان را پیش بینی کند. در نهایت، با توجه به یافته های این پژوهش، پیشنهاداتی عملی جهت افزایش موفقیت زبان اموزان در کلاس های زبان ارئه می شود.

مطالعه حاضر به پردازش بندهای موصولی مبهم توسط فارسی زبانان فراگیر انگلیسی به عنوان زبان دوم که دارای درجات متفاوتی از ظرفیت حافظه فعال و تسلط به زبان انگلیسی هستند می پردازد. بندهای موصولی مورد مطالعه از آن جهت مبهم هستند که میتوانند به یکی از دو عبارت اسمی ماقبل خود اشاره کنند. هدف اصلی مقاله بررسی تاثیر معنا بر نحوه رفع ابهام این گونه جملات می باشد. بدین ترتیب رابطه معنایی بین فاعل/فعل عبارت اصلی و یکی از دو عبارت اسمی که قبل از بند موصولی آمده اند ایجاد شد. طبق پیش بینی مدل انتشار فعال سازی، احتمال این که عبارت اسمی که به واسطه ارتباط معنایی با فاعل/فعل در ذهن فعال شده به عنوان مرجع بند موصولی انتخاب شود بیشتر خواهد بود. نتایج دو آزمایش صورت گرفته نشان داد که ارتباط معنایی نقشی در رفع ابهام بندهای موصولی ندارد. بلکه فارسی زبانان فراگیر انگلیسی تحت تاثیر اطلاعات نحوی جمله میباشد. همچنین نتایج نشان داد که ظرفیت حافظه فعال افراد به میزان معناداری با نحوه ابهام زدایی از این گونه جملات ارتباط معکوس دارد.

پژوهندگان بسیاری درباره جنبه های گوناگون سبکهای یادگیری نوشته اند. اما درباره پیوند میان مفاهیم سبک یادگیری و دستاوردهای به اصطلاح ""زبان آموزان موفق"" پژوهش چندانی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر به کاوش سبکهای متداول یادگیری در میان دانش آموزان سال آخر دبیرستان و مقایسه آنها با سبکهای یادگیری ""زبان آموزان موفق"" جامعه مورد مطالعه می پردازد. بدین منظور، پرسشنامه شاخص سبک یادگیری فلدر _ سولومون(ILS) در میان دانش آموزان توزیع گردید. از میان جمعیتی 3310 نفری که مشغول به تحصیل در شهر سبزوار و پنج شهر همجوار آن بودند، 1307 دانش آموز (711 پسر و 596 دختر) به طور تصادفی برگزیده شدند و در تحقیق حاضر مشارکت کردند. بر مبنای نمره های امتحان نهایی درس زبان انگلیسی سال سوم دبیرستان دانش آموزان یا همان (آزمون پیشرفت تحصیلی)، تعداد 343 نفر، که نمره های بالاتری کسب کرده بودند، بطور قراردادی با عنوان ""زبان آموزان موفق"" و 964 دانش آموز دیگر با عنوان ""فراگیران متوسط زبان"" دسته بندی شدند. نتایج حاصل از تحلیل شاخص سبک یادگیری نشان داد که بیشتر شرکت کنندگان سبکهای "" 'انعکاسی""، ""حسی""، ""دیداری""، و ""متوالی""، را از بین چهار بعد سبکهای یادگیری ترجیح میدهند. علاوه بر این، آزمون تحلیل واریانس دوسویه نشان داد که تفاوت میان نمره های میانگین دانش آموزان ناشی از هم جنسیت آنها و هم سبکهای یادگیری ""دیداری/کلامی"" و ""متوالی/ کلی"" آنان است. یافته ها در مورد رابطه بین سبک های یادگیری و نمرات امتحان نهایی زبان انگلیسی شرکت کنندگان نشان داد که به جز در بعد "" فهم"" سبکهای یادگیری ، بین سه بعد دیگر سبکهای یادگیری و نمرات امتحان نهایی زبان انگلیسی شرکت کنندگان رابطه معناداری وجود ندارد.به علاوه، آزمون مجذور کای تفاوت معنی داری بین ترجیحات سبک یادگیری "" زبان آموزان موفق "" دبیرستانی با زبان آموزان متوسط نشان داد.

The present study was an attempt to investigate the significance of verbalization and teaching the concepts of listening on the development of listening performance among Iranian EFL learners. To do so, an experimental study was designed in which the participants were sixty pre-intermediate learners selected based on the results of their performance on a standard version of Oxford Placement Test (OPT). The participants were divided into two experimental groups. The learners in experimental group I (Systemic Theoretical Instruction- Explanation and Materialization (STI-EM), were exposed to materialized tools which consisted of presenting the target concept in charts accompanied by the examples and related strategies to extract the concept, while Group II students (Systemic Theoretical Instruction- Explanation, Materialization, and Verbalization (STI-EMV), enjoyed materialized tools as well as collaborative verbalization. The learners in both groups went through pre-test, intervention, and post-test. The collected data were analyzed through employing analysis of covariance (ANCOVA). The results indicated that the group which practiced collaborative verbalization in L1 outperformed the one which was just mediated by teacher's oral explanation and materialized objects

This experimental study attempts to see whether incorporating supplemental podcasts into the blended module of second language (L2) vocabulary teaching and learning leads to better learning outcomes in comparison with other common teaching and learning methods as self-study and conventional. To that end, undergraduate students from Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences were summoned up via an announcement to take part in the study. Volunteers were homogenized via Vocabulary Levels Test (VLT) and were then randomly divided into three groups to learn English vocabulary items via three different scenarios during 32 sessions. The collected data from the participants’ answers to the attitude questionnaire and interview as well as the data from assessing their performance throughout the course were analyzed both descriptively and inferentially. The analysis of the data revealed that the podcast-mediated blended L2 learning scenario appeared as the most successful scenario in L2 vocabulary learning. Consequently, it could be concluded that providing miscellaneous practicing opportunities for students would facilitate learning process and contribute to learning improvement.

Despite the general findings that address the positive contribution of teaching pragmatic features to interlanguage pragmatic development, the question as to the most effective method is far from being resolved. Moreover, the potential of literature as a means of introducing learners into the social practices and norms of the target culture, which underlie the pragmatic competence, has not been fully explored. This study, then, set out to investigate the possible contribution of plays, as a medium of instruction, to the pragmatic development through either explicit or implicit mode of instruction. To this end, 80 English-major university students were assigned to four experimental groups: two literary and two nonliterary groups. One of the literary groups (Implicit Play) received typographically enhanced plays containing the speech acts of apology, request, and refusal and the other (Explicit Play) received the same treatment in addition to the metapragmatic instruction on the acts. The medium of instruction for the nonliterary groups were dialogs containing the given functions; they were also given either enhanced input (Implicit Dialog) or input plus metapragmatic information (Explicit Dialog). Analyses of the four groups’ performance on a Written Discourse Completion Test (WDCT) before and after the treatment did not show any advantage for the literary medium, i.e., there was no significant difference between literary and nonliterary groups. It was rather the mode of instruction that mattered most, where explicit groups outperformed their implicit counterparts. These findings indicate that even though implicit teaching, that is, exposure to enhanced input followed by some awareness-raising tasks, is effective in pragmatic development, it cannot contribute so much to learning as can the explicit instruction

هدف از مقاله حاضر بررسی توانش شناختی مدرسین متخصّص زبان انگلیسی می باشد که برای نخستین بار به عنوان بخشی از جدیدترین مدل تحت پژوهش راجع به تعریف تخصّص در آموزش زبان انگلیسی در حیطه زبان شناسی کاربردی مطرح است. بدین منظور، تحقیقات پیشین در این زمینه مطالعه گردید که ماحصل آن استخراج ده تم شناختی بود که سپس از طریق مصاحبه هایی که با صاحب نظرانِ این رشته انجام گرفت مورد بررسی بیشتر واقع شد. مصاحبه شونده ها شامل اساتید دانشگاه در رشته زبان انگلیسی، تعلیم دهندگان معلمین زبان و نیز مدرّسین برجسته زبان انگلیسی در ایران بودند. ده تم استخراج شده مورد تأیید ایشان واقع شد که در نهایت شامل موارد ذیل هستند: سرعت در شناخت الگوها، توجه گزینشی، دیدگاه کلی نگر، حافظه برتر، سرعت در کدگزاری اطلاعات، قدرت پیش بینی، نگرش به نقش معلم، آگاهی از موقعیت-محور بودن رویدادهای کلاسی، آگاهی از سطح دانش، و برقراری ارتباط بین دانش پیشین و دانش جدید. در این مقاله هر یک از تم ها به همراه گزیده ای از سابقه تحقیقات پیشین و توصیفاتی از نظرات مصاحبه شوندگان به تفصیل آمده است. هم چنین بر این نکته تاکید شده است که ویژگی های شناختی مدرسین متخصّص تنها یک بعد از چند بعد مدل توصیفی تخصّص در آموزش زبان انگلیسی می باشد که در یک رساله تکمیلی دوره دکتری تخصّصی این رشته در حال تدوین می باشد.

While teachers’ confidence in their abilities is a crucial asset in teachers’ professionalism and their identity development, their efficacy doubts are also considered useful. Given the diversity of English Language Teaching (ELT) contexts, this paper probes the dynamic nature of efficacy doubts the teachers face and are expected to resolve in English for General Purposes (EGP) and English for Specific Academic Purposes (ESAP) instruction. To this end, based on the existing theoretical frameworks in EGP and ESAP methodology and interviews with 25 university English teachers, two questionnaires were developed and administered to 170 Iranian EGP and ESAP university instructors. The results of factor analysis confirmed five factors underlying ESAP teachers’ teaching efficacy doubts and four factors for EGP teachers’ teaching efficacy doubts. The results may promise implications for ESAP and EGP teacher education programs; teacher educators may address the common efficacy doubts identified in this study and expose the current in-service and future ESAP and EGP teachers to the typical factors which may potentially hamper their efficacy and help them resolve their efficacy doubts as a means towards professional development