درخت حوزه‌های تخصصی

شرکت بین و شرکا (BAIN&COMPANY) هر ساله از طریق انجام یک تحقیق پیمایشی جامع، اقدام به ارائه تصویری از میزان به کارگیری و رضایت مدیران از ابزارهای رایج مدیریت در سراسر جهان و در طیف گسترده ای از صنایع و شرکتها می کند. به دلیل افزایش مداوم تعداد ابزارهای مدیریت و با توجه به این نکته که این ابزارها با کمی تاخیر در کشور ما نیز مورد استفاده قرار می گیرد، به نظر می رسد دسترسی به اطلاعات و تجربیات موجود در این زمینه می تواند در اتخاذ تصمیمات مدیریتی در این حوزه راهگشا باشد. از این روی نگارندگان بر آن شدند تا با انتشار خلاصه ای از نکات برجسته تحقیق مذکور در سال 2006، بهره گیری از نتایج آن را در داخل کشور تسهیل کنند.

در این تحقیق ابتدا کسب بازده مازاد خالص توسط مدیران شرکتهای سرمایه گذاری مورد آزمون قرار گرفته و سپس با استفاده از بازده مازاد خالص، شانس و مهارت در این شرکتها اندازه گیری شده است. معیار اندازه گیری بازده مازاد خالص در این تحقیق، آلفای جنسن می باشد و داده های تحقیق برای 25 شرکت سرمایه گذاری بورس اوراق بهادار تهران طی 36 دوره ماهانه استخراج گردید. پس از تأیید کسب بازده مازاد خالص توسط این شرکتها، آنها بر اساس آلفای جنسن به سه دسته (a<0, a=0, a>0) تقسیم و در نهایت شانس در شرکتهای سرمایه گذاری اندازه گیری شد. نتیجه تحقیق حاکی از این است که در سطح اطمینان 10% انتظار می رود 22% شرکتهای سرمایه گذاری با مهارت باشند، اما تنها 19% از این شرکتها با مهارت و 3% شرکتهای شانسی بوده، در نتیجه شانس، بازده مازاد کسب کرده اند. به طور مشابه در سطح اطمینان 10% انتظار می رود 10% شرکتهای سرمایه گذاری بدون مهارت باشند، اما تنها 7% از این شرکتها بدون مهارت و مابقی شرکتهای شانسی بوده اند.

عملکرد مدیران به عنوان یکی از مؤثرترین عامل، در موفقیت یا شکست سازمان ها معرفی می شود. تحقیقات ثابت نموده است مدیرانی که دارای سطح بالاتری از انگیزش مدیریتی هستند، در انجام وظایف خود موفق تر عمل می کنند. هدف این تحقیق، بررسی رابطه ی بین سرمایه ی اجتماعی و انگیزش مدیریتی است. روش تحقیق پیمایشی و جامعه ی آماری آن، متشکل از مدیران شاغل در ادارات دولتی استان فارس است. نمونه ، متشکل از 10 اداره ی کل می باشد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و کلیه ی مدیران این ادارات به صورت تمام شماری به تعداد 119 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. از مدل ناهاپیت وگوشال در سنجش سرمایه ی اجتماعی و از مقیاس تکمیل جمله ی ماینر در سنجش انگیزش مدیریتی، در قالب پرسش نامه ای حاوی 66 سؤال استفاده شده است. داده ها با استفاده ازضریبهمبستگیپیرسونورگرسیون چندمتغیرهتحلیل شده اند. نتایج، از رابطه ی مثبت و معنادار بین سرمایه ی اجتماعی و ابعاد آن با انگیزش مدیریتی حکایت دارد یعنی اینکه با بالا بردن سرمایه ی اجتماعی در مدیران، می توان به بالا بردن انگیزش مدیریتی و درنتیجه عملکرد بهتر آنان کمک نمود.

در دنیای پرشتاب وسرشار از رقابت امروز، آنچه که برتری شرکت ها و سازمان ها بر یکدیگر را تضمین نموده می کند، برخورداری از منابع انسانی با استعداد است، چرا که دامنه آن از حیث موضوعی قوی بوده و بررسی و ارزشیابی به کارگیری مدیریت استعداد و عملکرد سازمان و آگاهی از توانمندی ها و کاستی ها در به کارگیری مدیریت استعداد، در اجرای عملکرد بهتر، از اهمیت خاصی برخوردار است. بررسی فرایندهای مدیریت استعداد و شناخت مفاهیم این حوزه نیز به نوبه خود می تواند در بهبود نظامهای گزینش وحفظ وارتقای کارکنان ادارات و سازمانهای کشور مفید باشد و از این رهیافت با قرار گرفتن استعدادهای متمایز در جایگاه مناسب خود، سطوح عملکرد بالاتری را در سازمانها شاهد باشیم. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین به کارگیری برنامه های مدیریت استعداد و عملکرد سازمانی می باشد. فرضیه اهم تحقیق عبارت است از : بین به کارگیری برنامه های مدیریت استعداد و عملکرد سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی با تاکید بر روی همبستگی می باشد. جهت آزمون فرضیات از تکنیک های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 52 سازمان شهرداری در 16 شهرستان استان گیلان می باشد. برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری چند مرحله ای که تلفیقی از نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای است، استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای که توسط خود نویسنده طراحی و حاوی 23 سؤال می باشد که18 سؤال نظر پاسخ دهندگان را در ارتباط با فرایندهای مدیریت استعداد می سنجد و 5 سوال نیز نظر پاسخ دهندگان را درباره عملکرد سازمان مورد سنجش قرار می دهد. روایی پرسشنامه توسط جمعی از استادان گروه مدیریت مورد تأیید قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای محورهای مدیریت استعداد 88/0 و عملکرد سازمانی 83/0 تعیین شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که همبستگی میان مدیریت استعداد وعملکرد سازمانی حدود 82/0 می باشد. همچنین بیشترین ضریب همبستگی مربوط به متغیر حفظ و نگهداشت استعداد بر عملکرد سازمان می باشد.

صندوق های سرمایه گذاری یکی از مهم ترین عناصر بازارهای مالی هستند که با ایفای نقش واسطه گری مالی، سرمایه گذاری افراد را از حالت مستقیم به غیرمستقیم تبدیل می کنند و مزایای متعددی را برای آن ها به ارمغان می آورند. با توجه به اهمیت صندوق ها، در این پژوهش توانایی موقعیت سنجی مدیران صندوق های سرمایه گذاری با استفاده از الگوهای شرطی و غیرشرطی هنریکسون- مرتون و ترینر- مازوی و همچنین مقایسه دو رویکرد شرطی و غیر شرطی در ارزیابی عملکرد ارزیابی شد. بدین منظور داده های مربوط به بیست و سه صندوق سرمایه گذاری در سهام در دوره زمانی سال های 88 تا 92 بررسی شد. در تحلیل رگرسیون حداقل مربعات تعمیم یافته، از نرم افزار ایویوز6 استفاده شد. نتایج نشان دهنده ناتوانی موقعیت سنجی مدیران صندوق های سرمایه گذاری با استفاده از هر دو رویکرد شرطی و غیرشرطی بود. همچنین در مقایسه دو رویکرد، رویکرد شرطی، قدرت توضیح دهندگی بیشتری نسبت به رویکرد غیرشرطی ندارد.