تقسیمات کشوری و نقش آن در عدالت جغرافیایی، تمرکز زدایی و حکمرانی متعالی (مطالعه موردی: استان قم)
عمده ترین مسائل فراروی کشورهای درحال توسعه، تمرکز زدایی، دستیابی یه توسعه پایدار و عدالت جغرافیایی است. در این راستا با توجه به اهمیت و نقش تقسیمات کشوری در برنامه ریزی های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و هم چنین اداره بهتر و بهره برداری بیش تر از منابع، چنانچه این مقوله به شکل اصولی انجام گرفته باشد، ساماندهی فضای سرزمینی مطلوب تر خواهد بود و دولت ها نیز در اعمال حاکمیت سرزمینی از حیث ایجاد امنیت اجتماعی و ملی، اداره مطلوب جامعه و خدمات رسانی، موفق تر عمل می کنند. بررسی-های مختلف نشانگر آن است که اگر چه استان شدن قم باعث توسعه آن گردید، با این حال فرایند مذکور می بایست با نگاهی جامع دیده شود، چرا که در حال حاضر از نظر سیاسی، امنیتی، اجتماعی، جمعیتی، زیست محیطی، خدماتی و پدافند غیر عامل، با در نظر داشتن شرایط جغرافیایی، مذهبی و فرهنگی قم، فضای این استان دارای یک سری مسائل پیچیده ای می باشد که در همین راستا، تحلیل ساختار فضایی استان قم و بازآرایی آن، با توجه به ظرفیت های موجود و بالقوه، ضروری می باشد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه اسنادی، ابتدا محیط مذهبی- فرهنگی، اقتصادی- اجتماعی، اکولوژیکی و نیز نظام سکونتگاهی فعلی استان قم مورد مطالعه قرار گرفته و با استفاده از مدل های برنامه ریزی فضایی و آمایش سرزمین، ساختار جدید تقسیمات کشوری در راستای عدالت جغرافیایی، تمرکز زدایی، حکمرانی متعالی و تقسیم مناسب سرزمین به واحد های کوچک تر، سه شهرستان جدید در ساختار جدید تقسیماتی این استان تعریف شده است.