مهدی لطیفی

انتخاب تأمین کنندگان مناسب، اساس یک زنجیره تأمین موفق و عامل کلیدی برای بهبود قدرت رقابت پذیری است؛ بنابراین هدف این پژوهش، بررسی کیفیت و نرخ خرابی قطعاتی است که تأمین کنندگان ارائه می دهند و بدین منظور از رویکرد ارزیابی مبتنی بر نرخ خرابی استفاده شد و به تعیین قابلیت اطمینان تأمین کنندگان و رتبه بندی آنان پرداخته شد؛ بنابراین روش تحقیق مورد استفاده به لحاظ ماهیتی از نوع کاربردی است و روش آن زمینه ای-موردی است. همچنین برای مطالعه موردی، تأمین کنندگان هفت زنجیره تأمین مجزای یک شرکت تولید لوازم برقی در شیراز، مورد بررسی قرار گرفتند که هریک از زنجیره ها نیز شامل هشت تأمین کننده بودند؛ و برای ارزیابی و استقرار الگوی قابلیت اطمینان تأمین کنندگان بر پایه نرخ خرابی از یک سیستم موازی استفاده شد و در نهایت با محاسبه قابلیت اطمینان، نرخ خرابی محصول تولیدی تأمین کنندگان به دست آورده شد که نتایج نشان داد، این نرخ خرابی معیار مناسبی برای مقایسه کیفیت خروجی یا محصول تأمین کنندگان است و می توان بر اساس این نرخ به دست آمده، به رتبه بندی تأمین کنندگان پرداخت.