تداعی بین الگویی از محرک ها و پاسخ صحیح، در نتیجة تنها یک بار همایندی این دو و به حداکثر رسیدن نیرومندی این ارتباط، با عنوان «یادگیری بینشی» یا «تک کوششی» شناخته می شود. هدف از انجام این پژوهش مقایسة اثر پیچیدگی و سازمان بر مشاهدة پدیدة یادگیری تک کوششی در چهار تکلیف حرکتی با زمان بندی متوالی متفاوت بود. پیچیدگی، با افزودن یک بخش به تکلیف ساده و سازمان، با افزایش ارتباط زمانی بین قطعات تغییر کرد. شرکت کنندگان داوطلب (75N=) موظف بودند الگوهای ارائه شده را با حفظ زمان بندی مطلق و نسبی تولید کنند. در مرحلة اکتساب، چهار دسته کوشش دوازده تایی همراه با بازخورد تمرین شد. آزمون یادداری شامل یک دسته کوشش دوازده تایی بدون بازخورد بود که 10 دقیقه بعد گرفته شد. تحلیل نتایج آزمون یادداری نشان داد پیچیدگی و سازمان تکلیف بر تعداد کوشش ها و میزان خطایی که در مورد زمان بندی مطلق یادگیری تک کوششی در آن مشاهده شده اثر معنیداری نگذاشت، در حالی که تنها وقتی سازمان تکلیف کم بود، پیچیده تر شدن تکلیف باعث شد میزان خطای زمان بندی نسبی افزایش یابد. نتایج، جدایی سازوکارهای کنترلی درگیر در زمان بندی نسبی و مطلق را تأیید کرد.
