مطالعات مدیریت بهبود و تحول (مطالعات مدیریت سابق)

یکی از مشکلاتی که منجر به ناکارآمدی و نارضایتی ذینفعان در بخش دولتی شده سیاست زدگی اداره در کشور است. هدف از پژوهش حاضر طراحی ابعاد و شاخص هایی به منظور تفکیک صندلی های سیاسی و حرفه ای در دولت به منظور استقرار نظام شایسته سالاری و حرفه گرایی است. پژوهش حاضر با رویکرد ترکیبی و بر اساس طرح اکتشافی متوالی انجام شده است. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. در بخش کمی نیز بر اساس آمار توصیفی شاخص های به دست آمده از مرحله کیفی بر اساس اهمیت آنها برای هر صندلی تفکیک و مرتب شدند. 10 بعد مرتبط با نوع صندلی ها در دولت عبارتند از: ویژگی های تعاملی صندلی، دانش و تجارب حرفه ای، جذب و انتصاب، الزامات، ماهیت و قلمرو تصمیمات، شرح شغل و شرایط احراز شغل، ارزیابی عملکرد، ویژگی های ساختاری صندلی، شفافیت و حاکمیت قوانین و مقررات، محیط نهادی و قلمرو فعالیت و ویژگی های صندلی. نتایج پژوهش نشان می دهد که به منظور بهبود کارایی دولت در تحقق اهداف و همچنین اجرای بهینه برنامه های طراحی شده لازم است بین صندلی های سیاسی و حرفه ای در قوه مجریه تمایز قائل شد. در غیر اینصورت با تغییرات گسترده ای که پس از هر انتخابات در دولت ایجاد می شود ناکارآمدی دولت امری محتمل است.

مسئله پیشرفت مسیر شغلی مناسب با توجه به الگوی مدیریت دانش برای کارکنان در بسیاری از سازمان ها از قبیل سازمان تأمین اجتماعی حائز اهمیت بوده، لذا این تحقیق با هدف طراحی مدل پیشرفت مسیر شغلی بر اساس الگوی مدیریت دانش در سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران انجام گردید. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش متشکل از کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران بود. نمونه آماری از طریق جدول کرجسی مورگان تعداد 269 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه مسیر پیشرفت شغلی شاین  و مدیریت دانش همتی  استفاده گردید. میزان پایایی این دو پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 75/0 و 78/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارهای SPSS نسخه 20 و pls3 استفاده شد و سطح آلفا 05/0 ≥p در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مقدار t همه مسیرهای بین عامل های تحقیق برابر و بزرگتر از 58/2 می باشد. در نتیجه بین عامل های اصلی و زیرعامل های شان در مدل مفهومی- تحلیلی پژوهش رابطه معنی داری وجود دارد و نیز نتایج نشان داد که برازش مدل کلی پژوهش مناسب و قوی است. به طور کلی این گونه می توان بیان کرد که بین پله اول مسیر پیشرفت شغلی با پله دوم مسیر پیشرفت شغلی، بین پله دوم مسیر پیشرفت شغلی با  پله سوم مسیر پیشرفت شغلی و بین پله سوم مسیر پیشرفت شغلی با پله چهارم مسیر پیشرفت شغلی کارکنان از دیدگاه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران، در مدل مفهومی - تحلیلی مسیر پیشرفت شغلی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

قدرت نسبی مدیرعامل و هیئت مدیره، موضوعی بحث برانگیز در تئوری و اجرا است. سوال این پژوهش این است که غلبه هر طرف چگونگی تاثیری در فرایند مشارکت هیئت مدیره در استراتژی دارد؟ هدف این پژوهش دستیابی به درکی اقتضایی از روابط قدرت مدیرعامل-هیئت مدیره  با بهره گیری از رویکردی چندنظری و رفتاری است. بر مبنای استراتژی مطالعه چندموردی، 49 مصاحبه نیمه ساخت یافته در شش بانک بر اساس روش نمونه گیری نظری انجام گرفت. تحلیل های درون موردی و بین موردی بر پایه کدگذاری نظام مند، منجر به ارائه 15 گزاره پیشنهادی و توسعه مدلی مفهومی شد. اگرچه در وهله اول مشاهده شد که حداقل در محیط ایران، برخلاف تجویز نظریه نمایندگی، آثار مخرب قدرت برتر هیئت مدیره نسبت به غلبه مدیرعامل بیشتر است، اما یافته مهم تر این تحقیق پیچیدگی و ضرورت تحلیل چندلایه برای فهم رجحان هر ساختار قدرت در شرایط گوناگون است. در سه سطح تحلیل گروهی، فردی و سازمانی، عواملی نظیر «همفکری»، «همدلی»، «احساس تعلق»، «گرایش به رفتارهای سیاسی»، «ثبات مدیریتی»، «پیوستگی اجرای استراتژیک» کشف و روابط آنها با مولفه کلیدی «تغییر استراتژیک»، به عنوان دستاورد مشارکت استراتژیک تبیین شد. همچنین با شناسایی نقش تعدیلگر «اعتماد» و «شخصیت» در روابط مولفه های گفته شده، درک کامل تری از پویایی های قدرت در سطح مدیریت ارشد سازمان ها بدست آمد.

ابتکارات تعالی کسب وکار به سازمان ها در توسعه و افزایش قابلیت های مدیریتی در راستای دستیابی به سطح عملکرد بالا و رقابت پذیری بیشتر کمک می کند. به طوریکه با پیاده سازی مدل های تعالی و خودارزیابی مبتنی بر آنها، امکان تعریف پروژه های بهبود مختلفی ایجاد شده و با اجرای اثربخش آنها، بلوغ تعالی و عملکرد کلی سازمان ارتقاء و بهبود می یابد. لذا اجرای موفق پروژه های بهبود به عنوان رکن اصلی مدل های تعالی سازمانی، از عوامل اصلی اثربخشی این مدل ها است. تحقیق کاربردی حاضر درصدد است با واکاوی چگونگی مدیریت پروژه های بهبود، مولفه های آن ر ا در پیاده سازی مدل های تعالی کسب و کار شناسایی و دسته بندی کند تا راهنمایی برای پیاده سازی آنها در سازمان ها باشد. در این راستا با مرور ادبیات تحقیق و نیز انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته با خبرگان، پانزده مولفه مرتبط با چگونگی مدیریت پروژه های بهبود شناسایی و احصاء شده و با استفاده از یک پرسش نامه اعتبارسنجی شده، اهمیت آنها مورد ارزیابی قرارگرفته است. با کمک تحلیل عاملی اکتشافی، مولفه های مرتبط به چهار عامل اصلی شامل تعریف و اولویت بندی، اجرا، رسمیت بخشی و حمایت، پایش ساختاریافته و یکپارچه پروژه های بهبود دسته بندی شده اند. این تحقیق با شناسایی و دسته بندی مولفه های پروژه های بهبود، زمینه ساز ایجاد درک و آگاهی وسیع تری برای مدیران و کارشناسان در پیاده سازی مدل های تعالی کسب وکار و افزایش اثربخشی فرآیند تعالی گرایی سازمانی می باشد.

حضور کارکنان در محل کار با وجود علایم و نشانه های بیماری معرف حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها می باشد که عدم کنترل آن هزینه های آشکار و پنهانی هم چون افسردگی، فرسودگی، وخامت سلامتی و امثال آن را در پی دارد. هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی مدیریت حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها با استفاده از نظریه داده بنیاد است. پژوهش حاضر از جمله پژوهش های کیفی است که براساس نظریه داده بنیاد انجام شده است. جامعه آماری، کارکنان و مدیران شرکت های خصوصی در شهر صنعتی رشت می باشد. در این پژوهش برای انتخاب نمونه، از نمونه گیری هدف مند استفاده شد که براساس قاعده اشباع با استفاده از 25 مصاحبه این مهم حاصل شد و به جهت اطمینان بیشتر تا 30 مصاحبه نیز ادامه یافت. برای بررسی و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. نتایج پژوهش مشتمل بر شناسایی عوامل علی در دو سطح، شرایط زمینه ای در سه سطح، شرایط مداخله گر، راهبرد ها و پیامدها ی حضور غیر موجه و در نهایت ارائه مدل نهایی مدیریت حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها است. آگاهی از ماهیت حضور غیر-موجه به ریشه یابی صحیح برای اجرای راهبردها و ساز و کار های غلبه بر پیامد منفی حضور غیر موجه و افزایش شاخص عمومی سلامت و بهره وری کمک می نماید.

کووید-19 باعث بحران بی سابقه ای در تمام صنایع به ویژه صنعت هتلداری در سراسر جهان شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر عدم امنیت شغلی درک شده بر تمایل به ترک خدمت کارکنان هتل در دوران شیوع کووید-19 است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، داده هایی از 370 نفر از کارکنان هتل های 4 و 5 ستاره در سطح شهر مشهد به روش در دسترس با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردى، شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشى و به لحاظ بررسى روابط بین متغیرها، همبستگى با تأکید بر مدل سازی معادلات ساختاری است. نتایج آزمون فرضیه ها با به کارگیری نرم افزارهای SPSS وSmart PLS 3.0  حاکى از آن است که عدم امنیت شغلی درک شده تأثیر مثبتی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان دارد. درعین حال، عدم امنیت شغلی درک شده منجر به کاهش تعلق خاطر و درهم بافتگی کارکنان با شغل می شود. همچنین، تعلق خاطر شغلی منجر به کاهش ترک خدمت کارکنان می شود. درنهایت، نتایج نشان داد که درهم بافتگی شغلی تأثیری بر تمایل به ترک خدمت ندارد.