فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۲۰ مورد از کل ۲۱۷ مورد.
اجتهاد؛ معیارهای ثابت نظریه های متغیر
حوزه های تخصصی:
نقش علوم بشری در اجتهاد؛ بحثی در روش تحقیق(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
ریشه های بحث درباره وجود مجتهد و باب اجتهاد
حوزه های تخصصی:
نظریه ی اندیشه ی مدون در اسلام
حوزه های تخصصی:
گونه های بهره گیری از عدالت در فقه و اجتهاد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تأثیر عدالت در اجتهاد یکی از پرسش های مهم و اساسی سده حاضر است. امامیه از دیرباز به صورت مبنایی و نظری بر این مطلب تأکید کرده است که خداوند عادل و حکیم و احکام الهی تابع مصالح و مفاسد و یکی از مهم ترین آنها حسن عدل و قبح ظلم است و به همین مناسبت به عدلیه معروف شده اند، ولی کمتر به نقش و تأثیر آن در اجتهاد و فقاهت توجه شده است. بیشترین توجه به تأثیر عدالت در اجتهاد، در چند دهه اخیر و تنها به صورت موردی از سوی برخی از فقها صورت گرفته است. در این مقاله تلاش می شود تا اکثر شیوه هایی که به وسیله آنها می توان عنصر «عدالت» را در اجتهاد به کار گرفت، استقصا و دشوارتر از آن نمونه هایی فقهی برای بیشتر این شیوه ها ارائه شود. گونه ها و شیوه هایی که در این نوشتار از تأثیر آنها در اجتهاد سخن می گوییم، عبارتند از: تأثیر عدالت در صدور و عدم صدور روایت، تأثیر عدالت در شناخت صدور روایت برای بیان حکم شرعی یا حکم ولایی و امثال آن، استفاده از عدالت در فهم عمومیت و عدم عمومیت حکم، تأثیر عدالت در پیدایش یا رفع اجمال، تأثیر عدالت در اختصاص حکم به زمان یا مکانی خاص، استفاده از عدالت در فهم الزام یا عدم الزام، استفاده از عدالت در مقام تعارض و تزاحم.
اجتهاد و تاریخ آن
حوزه های تخصصی:
سیاست و مرجعیت
حوزه های تخصصی:
تقلید در فروع دین
حوزه های تخصصی:
تحقیقی پیرامون تجزی اجتهاد
حوزه های تخصصی:
تشریح مقدماتی مسلک اصولیان
حوزه های تخصصی:
نقش دو عنصر زمان و مکان در استنباط
حوزه های تخصصی:
مفهوم و حجیّتِ اجتهاد گروهی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اهداف دین درنگی در «نظریة المقاصد عند الامام الشاطبی»(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
سخنی در اجتهاد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هنگامی که می پذیریم قرآن و سنت قانون زندگی ماست، به این پرسش باید پاسخ بگوییم که برای موارد ناآمده یا مختصر و مجمل آمده چه باید کرد؟ همه بر آنیم که چنین جایی عرصه « اجتهاد » است؛ کاری که در فقه هزار و اندی ساله اسلامی روی داده است. اما باید پرسید آیا امروز نیز راه حل هایی که فقیهان گذشته در اقتصاد و سیاست و قضا ارائه کرده اند عیناً قابل اجراست ؟ اگر پاسخ منفی است چه باید کرد؟ آیا « فقه متکی بر وحی » ما توان « به روز بودن » را دارد، و اگر دارد چرا این همه مشکل بی پاسخ مانده است؟ اگر فرض توان درونی منابع فقه را برای پاسخگویی مشکلات نو به نو و روز افزون جامعه خود پذیرفته باشیم ، باید بپذیریم که بی پاسخ شمار زیاد از مشکلات ، ریشه در روش استنباط – اجتهاد – دارد. آیا می توان گفت نهاد سازمان یافته اجتهاد مصطلح کنونی، نیازمند بازنگری در بینش و روش است؟ اگر آری ، چگونه؟
روند اجتهاد در عصر شیخ طوسى
منبع:
حوزه سال ۱۳۷۳ شماره ۶۷
حوزه های تخصصی: