مرتضی مخدومی

در این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی با رویکرد آمیخته، ساختار جدید آماد و پشتیبانی یگان های واکنش سریع در نزاجا مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل فرماندهان و مسئولین حوزه آماد و پشتیبانی در سطح نیروی زمینی، فرماندهان یگان ها و روسای رکن چهارم  یگان های مذکور به تعداد 300 نفر، و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 168 نفر تعیین گردیده است. یافته های تحقیق مشخص نمود سامانه فعلی اگرچه تاکنون جوابگوی نیازها بوده، اما متناسب با تغییرات و تهدیدات آینده لازم است از پویایی، تحرک و چالاکی بیشتری برخوردارگردد. چون گردان های مانوری یگان های واکنش سریع بصورت مجزا و خودکافی عمل می کنند، لذا نباید کاملا متکی به گردان پشتیبانی تیپ بوده و باید از نظر تعمیرات قادر باشند تعمیرات رده 2 را  انجام دهند. همچنین  بنه رزمی و صحرایی گردان های مانوری باید توانایی تدارکات یگان را در صورت قطع خطوط آمادی و تدارکاتی را داشته و بتوانند بصورت مجزا از تیپ اقدام نمایند.

هدف این پژوهش، بررسی و شناسایی موانع استقرار سامانه جامع آماد مکانیزه در نیروی زمینی است. تلاش شد با شناسایی موانع استقرار و به کارگیری سامانه جامع آماد مکانیزه راه کارهای مناسب ارائه و زمینه استقرار سامانه جامع آماد مکانیزه فراهم شود. در راستای انجام یک تحقیق کاربردی با رویکرد آمیخته، در مرحله کیفی از روش دلفی و در مرحله کمی از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی مطالعه از اسناد و مدارک و مصاحبه با صاحب نظران و  در مرحله کمی پرسشنامه بود. جامعه آماری این پژوش را  فرماندهان و مدیران ارشد و میانی و کارکنان و کارشناسان معاونت آماد و پشتیبانی و معاونت فاوا  نزاجا و فرماندهی آماد و پشتیبانی تشکیل می دهند که به علت محدودیت های آماری، در هر دو مرحله، نمونه گیری به صورت غیر تصادفی و هدفمند انجام شد. نتایج نشان داد 1) ضعف بستر و شبکه های ارتباطی با میانگین4.3 بیشترین تأثیر را در بین موانع محیطی دارد؛ 2) اجرای طرح ثامن الائمه و تغییر ساختار پشتیبانی مرکز و پشتیبانی مناطق با میانگین 4.2  بیشترین تأثیر را در بین موانع سازمانی دارد؛ 3) ضعف بسترهای و زیرساخت سخت افزار موردنیاز جهت عملیاتی نمودن این سامانه با میانگین 4.3 بیشترین تأثیر را در بین موانع فناورانه دارد.