پیش بینی میزان درگیری تحصیلی براساس اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی
آرشیو
چکیده
پیشینه و اهداف: هدف مطالعه حاضر پیش بینی میزان درگیری تحصیلی براساس اشتیاق تحصیلی بود. روش ها: طرح پژوهش حاضر کمی، از نظر روش پژوهش همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل مدارس دوره دوم ابتدایی مقطع چهارم، پنجم و ششم در حوزه شهری پاکدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۱۹۳۶۸ بود. که از میان آن ها ۴۴۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی اسکاوفیلی و همکاران بود و اعتبار و پایایی آن از طریق دیدگاه های اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفتیافته ها: میزان پایایی (آلفای کرونباخ) نیز 86/0 حاصل شد. آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد، ابعاد درگیری تحصیلی (رفتاری، عاملی، انگیزشی و شناختی) براساس مؤلفه های اشتیاق تحصیلی (شوق به تحصیل، وقف تحصیلی شدن، مجذوب تحصیل شدن) قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: می توان درگیری تحصیلی را با اشتیاق تحصیلی که همان شوق و رغبت افراد بوده و آن ها را جذب و وقف تحصیل می کند، بالا برد که نهایتاً موجب بهبود عملکرد تحصیلی و موفقیت افراد می شودPredicting the level of academic involvement based on the academic enthusiasm of second year elementary school students
Background and objectives: The aim of this study was to predict the level of academic engagement based on academic enthusiasm. Methods: The design of the current research was quantitative, in terms of correlational and predictive research method. The statistical population of the present study included all the male and female students studying in the fourth, fifth, and sixth grades of secondary schools in Pakdasht urban area in the academic year of 1401-1402, numbering 19368. Among them, 440 people were selected by stratified random sampling. The research tools included Rio's academic engagement questionnaire and Scoufilli et al.'s academic enthusiasm questionnaire, and its validity and reliability were examined through the opinions of expert professors. Findings: The reliability rate (Cronbach's alpha) was also 0.86. The covariance analysis test showed that the dimensions of academic engagement (behavioral, causal, motivational and cognitive) can be predicted based on the components of academic enthusiasm (enthusiasm for education, dedication to education, attraction to education). Conclusion: it is possible to increase academic engagement with academic enthusiasm, which is the passion and desire of people and attracts them and devotes themselves to study, which ultimately improves academic performance and success of people.
تبلیغات
