فهم اندیشه سیاسی امام خمینی، به عنوان یکی از مهم ترین ملزومات تحقق گام دوم انقلاب اسلامی است. نظر به تولید آثار بی ضابطه در این زمینه، ضرورت روشمند شدن هرچه بیشتر منطق حاکم بر مطالعات این عرصه روشن خواهد شد و تبیین روش مطلوب نیز در گرو بازخوانی نقادانه روش های پربسامد در این عرصه است. این مقاله در مقام پاسخ به این پرسش کلیدی است که فهم اندیشه سیاسی امام خمینی تا چه اندازه روش مند است و الگوی روش تحلیل گفتمان، به عنوان پرکاربردترین روش فهم اندیشه سیاسی امام خمینی، تا چه حد کارآمدی دارد؟ در این مقاله، مطلق انگاریِ رهیافت های برآمده از روش گفتمان مورد تردید قرار گرفته و به منظور جلوگیری از ایجاد خلأ روشی، به اختصار بر کاربست «روش اجتهادی» به عنوان الگوی فهمِ بومی و مطلوب، تأکید شده است. این مقاله، تحقیقی توصیفی تحلیلی با رویکرد انتقادی است و گردآوری داده ها در آن، به روش کتابخانه ای است. در وضعیت شناسی روش شناختیِ آثار پیشین نیز، از روش داده بنیاد استفاده شده است.
