با توجه به رشد جمعیت شهرنشین و اهمیت زمان و هزینه در جوامع امروزی، سیستمهای مترو با مسئله افزایش زیاد تقاضا و به دنبال آن، با افزایش زمان انتظار مسافران مواجه شدهاند که مدیریت آن، دغدغه شرکتهای مترو محسوب میشود. با توجه به محدودیت تعداد قطارها و تجهیزات در خطوط مترو و هزینهبر بودن افزایش آنها برای کاهش زمان انتظار مسافران در ایستگاههای تقاطعی، در این مقاله سعی شده است کاهش زمان انتظار مسافران از طریق الگوهای بهینهسازیای انجام شود که غالباً هزینهای را به سیستم مربوط تحمیل نمیکنند و ضمن کاهش زمان انتظار مسافران، ضعفهای پژوهشهای پیشین در این زمینه را نیز پوشش دهد. پژوهش حاضر، ضمن بررسی همه ایستگاههای تقاطعی و نیز کل ساعتهای بهرهبرداری از مترو، الگوی بهینهسازیای معرفی میکند که زمان انتظار مسافران در ایستگاههای تقاطعی خط 4 متروی تهران را به میزان 40 درصد کاهش میدهد.
