" مقدمه: این پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای هیجانی- اجتماعی به معلمین زن و مرد در رشد مهارتهای هیجانی- اجتماعی آنان پرداخت.
روش: مطالعه از نوع طرحهای آزمایشی است که در آن 68 معلم پایههای چهارم و پنجم ابتدایی با حداقل 10 سال سابقه تدریس و مدرک لیسـانس بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل (18 زن و 16 مرد) و آزمایش (20 زن و 14 مرد) قرار گرفتند. ابزار سنجش مهارتهای هیجـانی- اجتمـاعی، پرسشنامه هوش هیجانی- اجتماعی بار- ان بود که دارای 90 گویه و 5 عامل درونفردی، بینفردی، سازگاری، مدیریت استرس و خُلق عمومی است که توسط سموعی هنجاریابی شده است. مهارتهای هیجانی- اجتماعی در 10 جلسه 2ساعته در حوزه مهارتهای درونفردی و بینفردی آموزش داده شد.
یافتهها: عملکرد گروه آزمایش در مهارتهای هیجانی- اجتماعی کلی و خردهمولفههای آن نسبت به عملکرد گروه کنترل بیشتر و تفاوت بین دو گروه معنیدار است. این نتایج پس از 4 ماه در مهارتهای هیجانی- اجتماعی کلی و خردهمولفههای آن، کاهش معنیداری نشان نداد.
نتیجهگیری: طراحی برنامه‌هایی برای آموزش معلمان میتواند کمک بالقوه سودمندی برای رسیدن به ابعاد گوناگون هوش هیجانی- اجتماعی نماید. نخستین گام در اجرای برنامههای یادگیری هیجانی- اجتماعی، درگیر نمودن معلمان با این مهارتها و رشد توانمندیهای هیجانی- اجتماعی آنان است. "
