تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط بین فعالیت های بدنی با کیفیت زندگی و عملکرد شغلی در معلمان مقطع متوسطه اول شهرستان ممسنی بود. این تحقیق بر حسب هدف، کاربردی و همچنین از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ زمانی، مقطعی بود. جامعه آماری این تحقیق، تمامی معلمان مقطع متوسطه اول شهرستان ممسنی به تعداد 303 نفر بود، که از این تعداد 175 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی ساده با محقق همکاری کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد فعالیت بدنی شهلایی (1390)، کیفیت زندگی نصیری و همکاران (1385) و عملکرد شغلی پترسن و همکاران (2004) بود. برای توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت های بدنی با کیفیت زندگی و عملکرد شغلی و مولفه های آنها در آزمودنی ها رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت و همچنین فعالیت های بدنی قابلیت پیش بین معنادار کیفیت زندگی و عملکرد شغلی آزمودنی ها را دارد.

هدف این پژوهش بررسی اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی و خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی، نقش میانجی جو اخلاقی بود. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی معلمان تربیت بدنی استان اصفهان (1497:N) بودند؛ که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 320 نفر به صورت تصادفی در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش نیومن و کنراد (1999)، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1995)، پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی معلمان اسچان - موران و وولفوک (2001) و پرسشنامه استاندارد جو اخلاقی ویکتور و کولن (1988) استفاده شد، که روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها توسط صاحب نظران (12 نفر)، تأئید شدند. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (0.823) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.172) و خودکارآمدی (0.283) معلمان تربیت بدنی معنی دار بود، اما اثر آن بر جو اخلاقی (0.058) معلمان معنی دار نشد. همچنین اثر جواخلاقی بر توانمندسازی (0.410) و خودکارآمدی (0.267) معلمان تربیت بدنی معنی دار بود. در نهایت مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.023) و خودکارآمدی (0.158) معلمان تربیت بدنی با میانجی گری جو اخلاقی اثر معنی داری نداشت. به صورت کلی بر اساس مدل، می توان گفت با اجرا و بهبود اقدامات مدیریت دانش که بی شک منجر به تمایل معلمان مبنی بر دانش محور شدن خواهد شد، می توان تمایل آن ها نسبت به افزایش روحیه توانمندسازی و خودکارآمدی را ارتقاء داد

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت مدیران و روسای هیات های ورزشی منتخبی از ادارات ورزش و جوانان فارس بود. روش تحقیق کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، مدیران و روسای هیات های ورزشی منتخبی از ادارات ورزش و جوانان فارس به تعداد 110 نفر بودند، که از این تعداد 86 نفر در نهایت به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری کل شمار با محقق همکاری کردند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد فرهنگ سازمانی رابینز (1991) و خلاقیت رندسیپ(1986) به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 0.78 و 0.80 انجام گرفت. برای توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که از ابعاد فرهنگ سازمانی فقط حمایت و انسجام رابطه مثبت و معناداری با خلاقیت آزمودنی ها داشتند ( 0.28 و 0.25 =r) 0.01≥P . در نتیجه شایسته است که در این سازمان های ورزشی از ابعاد حمایت و انسجام فرهنگ سازمانی برای افزایش خلاقیت بیشتر استفاده کرد

نوجوانان آینده سازان کشور هستند، بهبود وضعیت روانی نوجوانان یکی از مهم ترین سرمایه گذاری ها برای پرورش نسل خوب است، اما روزبه روز بیشتر جوانان دچار اختلالات روانی می شوند لذا هدف این پژوهش اثربخشی آموزش روانی مبتنی بر هوش هیجانی بر تاب آوری فردی نوجوانان ورزشکار بود جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان هنرستان تربیت بدنی شهرستان نوشهر بودند که در دو گروه 50 نفره به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به روش گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه تاب آوری شوته و همکاران (1998) و دوره آموزشی هوش هیجانی بر پایه بسته آموزشی برادبری و گریوز (2005) بود. افراد گروه آزمایش تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تاب آوری با توجه به معتبر بودن آن توسط 5 تن از خبرگان مدیریت ورزشی مورد تائید قرار گرفت. و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0.869 بدست آمد که نشان از تائید پایایی پرسشنامه می باشد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. از نرم افزار آماری IBM SPSS ورژن 26 برای پردازش داده های این مطالعه استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که گروه دریافت کننده آموزش های روانی، نتایج بهتری نسبت به گروهی که چنین آموزشی دریافت نکرده اند، کسب می کند لذا آموزش روانی مبتنی بر هوش هیجانی بر تاب آوری فردی نوجوانان ورزشکار اثربخش بوده است.

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی پرسش نامه رسانه های ورزشی نوپدید انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نوع تحلیل عاملی تاییدی و از لحاظ هدف نیز کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه صاحب نظران و کارشناسان حوزه ورزش و رسانه با مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر در سال 1400 تشکیل می داد که در بخش کیفی (15 نفر مصاحبه و 30 نفر دلفی) و در بخش کمی با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 384 نفر (با تأکید بر کفایت نمونه فرمول تعیین حجم نمونه کوکران) به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. نتایج نشان داد پرسش نامه رسانه های ورزشی نوپدید تحلیل عاملی شده دارای 62 سوال و 7 مؤلفه (اطلاع رسانی، مشارکت اجتماعی، ماهیت آموزشی، فرهنگ سازی، استقلال رسانه ای، مشروعیت بخشی و ماهیت انگیزشی) بوده و از لحاظ روان سنجی از پایایی، روایی و برازندگی خوبی برخوردار است. با توجه به اهمیت رسانه های ورزشی نوپدید، از پرسش نامه تحلیل عاملی شده رسانه های ورزشی نوپدید، می توان برای شناسایی و مطالعات مربوط به رسانه های ورزشی نوپدید استفاده کر

هدف این ﭘﮋوﻫﺶ، مقایسه اثر بازی های والد محور و معلم محور بر رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان 4 تا 6 ساله ﺑﻮد. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان دختر و پسر 6-4 سال ناحیه یک شهر اراک بودند. از بین جامعه آماری مورد نظر به صورت در دسترس 30 کودک (4 تا 6 سال) به عنوان نمونه انتخاب و بعد از انجام مرحله پیش آزمون به صورت همگن سازی به دو گروه 15 نفری والد محور و معلم محور تقسیم شدند. سپس آزمودنی های هر گروه به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه 30 دقیقه ای و در کل به مدت 12 جلسه بازی های مربوط به گروه خود را انجام دادند. رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان به ترتیب با استفاده از آزمون رشد حرکتی اولریخ نسخه سوم و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان سنجیده شد. برای بررسی اثرات درون گروهی از آزمون t زوجی و برای مقایسه اثر گروه ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی در هر دو گروه والد محور و معلم محور از پیش آزمون تا پس آزمون افزایش معناداری یافته است (05≥P). همچنین نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه دو گروه نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی گروه والد محور به طور معناداری بهتر از گروه معلم محور بود (05≥P). بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود رشد حرکتی و همچنین بهبود انگیزش حرکتی کودکان به جای بازی های معلم محور، از بازی های والد محور استفاده شود.