محمدامین جمشیدیان

زمینه: در جهان رقابتی امروزی، یکی از ابزارهای مهم برای ایجاد تحول و بقای سازمان و دستیابی به اهداف موردنظر، عنصر انسان و توجه به قابلیت ها و ظرفیت های مثبت کارکنان است. هدف: هدف از این پژوهش بررسی تأثیر اقدامات مدیریت منابع انسانی بر اشتیاق شغلی کارکنان با تأکید بر نقش میانجی سرمایه روان شناختی مثبت در اداره کل راه و شهرسازی استان مرکزی است. روش ها: پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ ماهیت و روش در زمره تحقیقات علّی است. جامعه آماری، کارکنان اداره کل راه و شهرسازی استان مرکزی است. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه برابر با ۱۵۰ نفر محاسبه گردید. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است. یافته ها: نتایج در خصوص فرضیه اول نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی تأثیر مثبت (0/66) بر اشتیاق شغلی کارکنان دارد. نتایج در خصوص فرضیه دوم نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی تأثیر مثبت (0/81) بر سرمایه روان شناختی مثبت دارد. نتایج در خصوص فرضیه سوم نشان داد سرمایه روان شناختی مثبت تأثیر مثبت (0/39) بر اشتیاق شغلی کارکنان دارد. نتایج در خصوص فرضیه چهارم نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی از طریق متغیر میانجی سرمایه روان شناختی مثبت بر اشتیاق شغلی کارکنان تأثیر مثبت (0/97) دارد. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت اقدامات مدیریت منابع انسانی بر اشتیاق شغلی کارکنان از طریق متغیر میانجی سرمایه روان شناختی مثبت، مدیران سازمان می توانند با افزایش مهارت، انگیزه، فرصت های شغلی و شرایط کاری مطلوب از طریق اقدامات مدیریت منابع انسانی و تقویت مؤلفه های سرمایه روان شناختی مثبت، سطح اشتیاق شغلی کارکنان را افزایش دهند.

سازمان ها برای دستیابی به اهداف خود باید توانایی جذب و نگهداری و حفاظت از منابع انسانی را داشته باشند. تمایل به ترک خدمت ازجمله عواملی است که سازمان را در امر دستیابی به این اهداف دچار مشکل می کند . هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اقدامات مدیریت منابع انسانی (انتخاب و استخدام، آموزش و توسعه، ارزیابی عملکرد، شرایط کاری و پاداش) از طریق متغیر میانجی تعهد سازمانی بر قصد ترک کارکنان در اداره کل راه و شهرسازی استان مرکزی می باشد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ ماهیت و روش در رمزه تحقیقات علّی است. جامعه آماری، کارکنان اداره کل راه و شهرسازی استان مرکزی می باشد. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه برابر با 150 نفر محاسبه گردید.در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است. نتایج در خصوص فرضیه اول نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی تأثیر منفی (37/0-) بر قصد ترک کارکنان دارد. همچنین انتخاب و استخدام (18/0-)، آموزش و توسعه (29/0-)، ارزیابی عملکرد (20/0-)، شرایط کاری (53/0-) و پاداش (38/0-) تأثیر منفی بر قصد ترک کارکنان دارند. نتایج در خصوص فرضیه دوم نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی تأثیر مثبت (46/0) بر تعهد سازمانی دارد. نتایج در خصوص فرضیه سوم نشان داد تعهد سازمانی تأثیر منفی (43/0-) بر قصد ترک کارکنان دارد. نتایج در خصوص فرضیه چهارم نشان داد اقدامات مدیریت منابع انسانی از طریق متغیر میانجی تعهد سازمانی بر قصد ترک کارکنان تأثیر منفی (56/0-) دارد. با توجه به تأثیر منفی اقدامات مدیریت منابع انسانی و تعهد سازمانی بر قصد ترک کارکنان، مدیران سازمان، با حمایت از کارکنان از طریق اقدامات مدیریت منابع انسانی می توانند آن ها را بیشتر به سازمان متعهد سازند که به نوبه خود قصد ترک کارکنان را کاهش می دهد.