محمدرضا واحدی

چین همواره به دنبال تغییر مرکز ثقل اقتصاد جهان از غرب به قاره ی آسیا با محوریت این کشور و گسترش حوزه ی تاثیرگذاری در عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی سیاسی و جغرافیایی در مقیاس بین المللی بوده است. طرح راه ابریشم دیجیتال به عنوان پایه اقتصاد دیجیتال چین، در راستای چنین اهدافی طراحی شده است که می تواند تاثیرات زیادی را بر موقعیت و وضعیت ژئوپلتیک ایران نیز داشته باشد. در طرح راه ابریشم دیجیتال از فناوری هایی استفاده می شود که به عنوان پایه و اساس یک اقتصاد دیجیتال به شمار می رود. این فناوری ها شامل فناوری های زیرساخت ارتباطی و اطلاعاتی است. مشارکت یا عدم مشارکت کشورها در این طرح می تواند تاثیرات زیادی بر وضعیت توسعه آنها، کاهش شکاف دیجیتالی، و افزایش ظرفیت محلی بگذارد. هدف از این مقاله، بررسی تأثیرات راه ابریشم دیجیتال بر توسعه پایدار است. بنابراین طرح مزبور با استفاده از چارچوب روش PEST، از منظرهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و فناوری تحلیل می شود و سپس نقش آن در توسعه پایدار تشریح می گردد. با توجه به حضور پررنگ کشور ایران در این طرح، می توان انتظار داشت که نقش آن در زمینه سیاستگذاری های بین المللی و حکمرانی دیجیتال، افزایش یافته و این کشور را به لحاظ جنبه های اقتصادی و فناورانه، به زنجیره ارزش جهانی متصل کند.