عبدالعزیز ابراهیم زاده

فرم معماری ساختمان های بلند، موضوعی پر اهمیت در تحلیل های مربوط به افزایش بهره وری به شمار می رود. همواره تلاش شده است فرمی برای ساختمان های بلند طراحی شود که این فرم از بیشترین بهره وری انرژی برخوردار باشد، از این رو پژوهش حاضر، ضمن محاسبه زاویه تابش خورشید در تابستان و زمستان و میزان چرخش آن در پلان و مقطع، فرم بهینه را به گونه ای به دست می آورد که بیشترین مساحت را رو به خورشید در فصل زمستان و کمترین مساحت را رو به خورشید در فصل تابستان داشته باشد. روش تحقیق، کتابخانه ای و به روش تحلیلی- توصیفی است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش شبیه سازی در نرم افزارهای اعتبارسنجی شده، استفاده می شود. به منظور شناخت شرایط اقلیمی از نرم افزار کلایمیت کانسالتنت جهت تحلیل اطلاعات اقلیمی شهر اردبیل و جهت شبیه سازی پارامترهای تأثیرگذار بر اهداف پژوهش، از نرم افزار دیزاین بیلدر استفاده شده است. در این پژوهش شهر اردبیل به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده است. از این رو زاویه خورشید و آزیموت زمستانه و تابستان براساس نمونه اردبیل درنظر گرفته شده است. نتیجه اینکه با شناخت شاخص های فرم معماری مؤثر بر مصرف و بهره وری انرژی در ساختمان های بلند مسکونی در اقلیم سردوخشک، می توان میزان کارایی انرژی را از نقطه نظر شاخص های کالبدی و محیطی تعیین کرد.اهداف پژوهش:تبیین تأثیر فرم معماری ساختمان های بلندمرتبه مسکونی بر بهره وری انرژی با تکیه بر انرژی خورشیدی.راهکارهایی جهت افزایش میزان بهره وری انرژی در ساختمان های بلندمرتبه مسکونی.سؤالات پژوهش:فرم معماری ساختمان های بلندمرتبه مسکونی چه تأثیری بر میزان بهره وری انرژی دارد؟میزان زاویه تابش خورشید در فصل تابستان و زمستان در طراحی و تحلیل سازه ها بلندمرتبه چه نقشی در بهروری دارد؟