علی عبدالحسین فدهیل

مقدمه: درسال های اخیر، استفاده از سلامت روان الکترونیک به دلیل راحتی و سهولت دسترسی برای افراد جویای کمک در زمینه سلامت روان، به طور چشمگیری گسترش یافته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نگرش و میزان استفاده ارائه-دهندگان مراقبت سلامت از مداخلات الکترونیک سلامت روان (Electronic Mental Health Interventions (EMHIs)) در درمان اختلال افسردگی شدید (Major Depressive Disorder (MDD)) بود. روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 2022 در بغداد انجام شد. جامعه پژوهش شامل پزشکان خانواده، متخصصان روانشناس و مراقبین سلامت شاغل در مراکز درمانی بود. این مراکز با روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل دو بخش بود؛ در بخش اول اطلاعات جمعیت شناختی و در بخش دوم میزان آگاهی، استفاده و چالش های اتخاذ مداخلات الکترونیک سنجیده شد. پایایی پرسشنامه با اجرای آن بر گروهی 10 نفره از کارشناسان ارشد روانشناسی ارزیابی شد. اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه نیز با گروهی متشکل از دو پزشک عمومی و پنج روانشناس حاصل گردید. برای تحلیل داده ها از روش اسپیرمن، تاو-کندال و مربع کای استفاده شد. یافته ها: 384 نفر در پژوهش شرکت کردند. از این میان، تنها 10 درصد از شرکت کنندگان در زمینه EMHIs آموزش دیده و سایرین هرگز از آن استفاده نکرده بودند. بیشتر شرکت کنندگان این راهبرد ها را در حوزه های آموزش روان شناختی (26/18درصد) و همتایاری با تابلوهای بحث آنلاین (18/70 درصد) به کار می گرفتند. نتیجه گیری: به طور کلی، ارائه دهندگان مراقبت درک و استفاده محدودی از EMHIs داشتند. بنابراین، توسعه برنامه درسی بالینی در سلامت روان الکترونیک و آموزش مداوم برای متخصصان مراقبت های سلامت از جمله پزشکان عمومی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: امروزه نظام های سلامت نه تنها مسئول ارتقای سلامت مردم هستند، بلکه موظف به حفاظت از آنها دربرابر هزینه های مالی بیماری می باشند. پرداخت های غیررسمی پدیده ای است که نظام سلامت بسیاری از کشورها با آن روبه رو هستند و این پدیده به عنوان تهدیدی برای اعتبار حرفه پزشکی تلقی می شود. در نقاط گوناگون جهان، دلایل این پرداخت ها معمولاً بسیار متفاوت است. هدف این مطالعه شناسایی علل پرداخت های غیررسمی در بیمارستان های شهر اربیل در کشور عراق در سال 2021 است. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی و به روش کیفی است که با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شده است. مصاحبه های هدفمند با نمونه ای متشکل از 60 بیمار، پزشک و سیاست گذار در اربیل عراق انجام شد. افراد مصاحبه شونده فرم رضایت را تکمیل نمودند و مطالعه با تأیید شورای اخلاق پزشکی دانشگاه پزشکی هاولر انجام شد. در این مطالعه، از شرکت کنندگان درباره انگیزه های پرداخت غیررسمی سؤال شد و داده ها با استفاده از تحلیل محتوا ارزیابی شد. یافته ها: از دیدگاه بیماران، دلایل قانونی، فرهنگی، و مرتبط با کیفیت، در پرداخت های غیررسمی نقش دارند؛ از دیدگاه پزشکان و سیاست گذاران، علل دریافت پرداخت های غیررسمی ارائه دهندگان خدمات سلامت شامل جنبه های ساختاری، اخلاقی و مربوط به تعرفه و مواردی است که تخصص و شایستگی ارائه دهندگان را نشان می دهد. نتیجه گیری: درک دلایل پرداخت های غیررسمی در رسیدگی به آن و درنهایت ریشه کن کردن آن بسیار مهم است. یافته های این پژوهش، علل پرداخت های غیررسمی در نظام سلامت عراق را شناسایی کرده است. درک جامع نیازها و انگیزه های ارائه دهندگان و دریافت کنندگان مراقبت های سلامت بر مهار پرداخت های غیررسمی مؤثر است. سیاست گذارانی که درک کاملی از پیامدهای مرتبط با این پرداخت ها دارند می توانند تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و از رویکرد سیاسی موردتوافق جمعی اطمینان حاصل کنند. افزایش حقوق ارائه دهندگان خدمات درمانی براساس عملکرد و مهارت آنها، در کنار پیاده سازی سیستم های پرداخت مبتنی بر عملکرد می تواند در کاهش این پدیده در عراق مؤثر باشد؛ علاوه براین ترویج آموزش اخلاق حرفه ای، اعتماد و درک متقابل را در بین افراد تقویت می کند و درعین حال تأثیرات منفی رشوه را نیز برجسته می نماید.

مقدمه: بیمارستان ها در حال حاضر با چالش نحوه استفاده از فناوری اطلاعات سلامت برای ارتقای خدمات و افزایش سریع اطلاعات پزشکی مواجه هستند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نگرش کارکنان بیمارستان آموزشی بغداد به منظور سنجش آمادگی آن ها برای پذیرش فناوری اطلاعات سلامت انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی بود که با روش توصیفی به صورت مقطعی در نیمه دوم سال 1400 با استفاده از از پرسشنامه محقق ساخته در مورد تأثیر فناوری اطلاعات بر فعالیت های درمانی، آموزشی، پژوهشی و اداری انجام شد. دیدگاه های 461 نفر از کارکنان بیمارستان آموزشی بغداد در رابطه با اثرات فناوری اطلاعات در سیستم مراقبت های سلامت بررسی شد. برای سنجش روایی پرسشنامه از نظرات کارشناسان مختلف پزشکی استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از رویکرد دو نیمه بررسی شد که دارای ضریب همبستگی 98 درصد بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS 23.0 تحلیل شد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که با میانگین نمره 89/3، ارزیابی کارکنان از نحوه تسریع فناوری اطلاعات در تشخیص و درمان به طورکلی مثبت بوده است. علاوه بر این، از دید جامعه پژوهش میانگین اثر فناوری اطلاعات بر افزایش بهره وری (77/3) و تحقیقات پزشکی (39/3) رضایت بخش تلقی شد. نتیجه گیری: نگرش مثبت کارکنان بیمارستان آموزشی بغداد نسبت به تأثیر فناوری اطلاعات سلامت نشان دهنده وجود بستر فرهنگی مناسب برای توسعه فناوری اطلاعات در این بیمارستان بود. ازاین رو، شناسایی گسترده اثرات و معایب بالقوه فناوری اطلاعات در بخش خدمات سلامت امری مهم است و نیاز به برنامه ریزی کلان و استراتژیک در جامعه دارد.