روح الله زالی

هدف: در پژوهش حاضر به بررسی تحلیل نقش میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین اضطراب با تصویر بدنی زنان مبتلا به سرطان پستان داوطلب ماستکتومی می پردازیم. روش: روش پژوهش، همبستگی از نوع معادلات ساختاری می باشد. نمونه پژوهش را 350شرکت کننده مبتلا به سرطان پستان داوطلب ماستکتومی از دو بیمارستان امام خمینی(ره) و امام حسین(ع) تشکیل می دهند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه تصویر بدنی هورمز و همکاران(2008) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال (2010) می باشد. یافته ها: یافته ها نشان داد که اثر مستقیم اضطراب با ضریب استاندار بتا بر روی انعطاف پذیری شناختی (789/0-Beta=) و بر روی تصویر بدنی تصویر بدنی (562/0-Beta=) بطور منفی در سطح کمتر از یک هزارم (001/0>P) معنادار است. همچنین اثر مستقیم انعطاف پذیری شناختی بر روی تصویر بدنی (211/0Beta=) بطور مثبت در سطح کمتر از 05/0 معنادار است. علاوه بر این، اندازه اثر غیرمستقیم اضطراب به تصویر بدنی بیماران با ضریب استاندارد 17/0- در سطح کمتر از 05/0 معنی دار است. نتیجه گیری: بیمارانی که از انعطاف پذیری شناختی بیشتری استفاده می کنند اضطراب و تصویر بدنی منفی کمتری را تجربه می نمایند و بالعکس کسانی که از انعطاف پذیری شناختی کمتری استفاده می نمایند اضطراب و تصویر بدنی منفی بیشتری را درک می کنند.