احسان ثقه ای

مقدمه: با توجه به آمار بالای تصادفات جاده ای در ایران، عملیات امداد و نجات جاده ای از اهمیت بالایی در نظام سلامت برخوردار است. به کارگیری تکنیک هایی برای کاهش خطا در این فرایندها منجر به افزایش کیفیت این خدمات می گردد که این موضوع کاهش هزینه ها و افزایش سلامت را دربرخواهد داشت. از عناصر اصلی سیستم های مدیریت ایمنی، شناسایی مخاطرات، ارزیابی و کنترل آنها می باشد. در این تحقیق سعی شده است ضمن تعیین فرایندها و فعالیت های مطلوب عملیات امداد و نجات جاده ای، خطاهای این حوزه شناسایی و تحلیل شوند و در نهایت راهکارهایی در خصوص کاهش خطاها ارائه گردد. روش: تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و روش مورد استفاده در ارزیابی، کیفی است. برای شناسایی و تحلیل خطاهای بالقوه موجود در عملیات امداد و نجات جاده ای، مدل تجزیه و تحلیل حالات بالقوه خطا (HFMEA) استفاده شده است. یافته ها: عملیات امداد و نجات جاده ای به دو فرایند، 12 زیرفرایند و 53 فعالیت تقسیم شد. تحلیل و خطاهای احتمالی هر فعالیت شناسایی شد، که در مجموع در هر دو فرایند 147 خطا شناسایی، تحلیل و دلایل بالقوه آنها بررسی گردید. از خطاهای شناسایی شده، حدود 48 درصد مربوط به نیروی انسانی، 24 درصد مربوط به نقص تجهیزات، 11 درصد مربوط به روش و فرایند و الباقی به سایر موارد چون سیستم و محیط و غیره مربوط بودند. نتیجه گیری: مباحث مطرح شده در این تحقیق می-تواند در اجرای فرایند عملیات امداد و نجات تصادفات جاده ای، اطلاعات اساسی مورد نیاز در بررسی های ایمنی آتی را به نحوی مطلوب حفظ کند و ارائه اقدامات پیشگیرانه، احتمال وقوع خطاها و پیامدهای حاصل از آنها را به حداقل رساند.