بهزاد صادقی

مقدمه: افزایش بی تحرکی در همه اقشار جامعه بخصوص گروه کودک و نوجوان به عنوان یکی از نگرانی های مهم در وضعیت سلامت این گروه سنی تبدیل شده است. هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر تماشای مدل های آموزش مفاهیم فعالیت بدنی بر مولفه های شناختی- حرکتی و شایستگی جسمانی کودکان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر ۸ تا ۱۰ ساله پسر شهرستان خوی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. ۳۰ پسر ۸ تا ۱۰ سال به طور داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از ابزار ارزیابی سواد بدنی کانادایی (CAPL)، مقیاس شایستگی جسمانی، آزمون آمادگی هوازی پیشرونده، آزمون آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مجازی با استفاده از مشاهده مدل های ویدئویی و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی بر بعد شایستگی جسمانی و بعد شناختی- حرکتی کودکان ۸ تا ۱۰ ساله تأثیر مثبت معنی داری دارد (۰/۰۵>P). همچنین نتایج نشان داد اثر گروه معنی دار است (۰/۰۰۱=P، ۰/۷۰=مجذور اتا، ۵۶/۶۵=F) لذا میزان بعد شناختی- حرکتی در پس آزمون در گروه کنترل و گروه آزمایش دارای تفاوت معنی داری است. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده آموزش مجازی با استفاده از مشاهده مدل های ویدئویی و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی باعث افزایش عملکرد شناختی- حرکتی، سواد بدنی و فعالیت بدنی کودکان می شود. لذا به محققان، معلمان و والدین کودکان پیشنهاد می شود از این روش آموزش جهت ارتقای سطح فعالیت بدنی و مولفه های شناختی- رفتاری کودکان استفاده نمایند.

بحران کووید-19، منجر به تأثیر منفی زیادی بر رشد اقتصادی کشورها و تعطیلی بسیاری از کسب وکارها شده است. این تأثیر به خصوص برای کشور ما که تحت تحریم های ناعادلانه اقتصادی نیز هستیم، دوچندان بوده است. لذا نظر به چالش های اقتصادی برهه کنونی، هدف این پژوهش، تحلیل الگوی رفتاری کسب وکارهای نوپای ایرانی که در شرایط اضطرار(بحران کرونا) موفق به بقا و حتی رشد خود شده اند می باشد. این پژوهش با رویکردی کیفی و با استفاده از روش مطالعه موردی از نوع طرح پژوهش قالبی یا مبتنی بر تمپلیت ، 12 کسب وکار نوپا در صنایع مختلف را مورد مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته قرار داد. نتایج نشان می دهد، اتخاذ رفتارها و استراتژی های کارآفرینانه پیشگیری محور، مساله محور و فرصت محور، پیش و حین بحران و رفتارهای اکتشافی شامل پرسشگری، مشاهده گری، شبکه سازی و آزمایشگری، احتمال موفقیت کسب وکارهای نوپا را در شرایط اضطرار افزایش می دهد. این نتایج بینش های ارزشمندی برای محققین و کارآفرینان بالقوه در ارتباط با الگوهای رفتاری کسب وکارهای نوپای موفق در شرایط بحرانی ایجاد می نماید.