سپیده حاتمی

با وقوع بحران کووید-19 در اواخر سال 2019 تقریبا تمامی سازمان ها و کارکنان مجبور شدند شیوه های عادی کار خود را تغییر دهند. هدف این پژوهش شناسایی قواعد جدید مدیریت منابع انسانی در طی بحران کووید-19 است. روش پژوهش به صورت کیفی است. برای جمع آوری اطلاعات از پیشینه پژوهی و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمامی پایگاه های اطلاعاتی معتبر برای پیشینه پژوهی از سال 2019 تاکنون (2021) و 25 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمان های دولتی زیرمجموعه وزارت نفت برای مصاحبه است. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون با نرم افزار مکس کیودا نسخه 10 استفاده شده است. پس از طراحی الگو با استفاده از نظرات 20 نفر از خبرگان یافته های الگو اعتبارسنجی شده و با تکنیک دلفی فازی تحلیل گردید. مدل اولیه پژوهش با 65 مضمون پایه، 18 سازمان دهنده و 4 فراگیر ترسیم شد. بعد از اعتبار سنجی مدل با استفاده از روش دلفی فازی در دو دور، 64 مضمون پایه، 18 سازمان دهنده و 4 فراگیر  تأیید شد. طبق نتایج ابعاد مدل به ترتیب اهمیت؛ آموزش، ارزیابی عملکرد، جبران خدمات و استخدام شناسایی شد. در استخدام؛ مولفه مجازی شدن فرایند استخدام، در آموزش؛ مولفه نیازهای آموزشی، در جبران خدمات؛ ایمنی کارکنان و در ارزیابی عملکرد؛ معیار ارزیابی با وزن بیشتری نسبت به سایر مولفه ها شناسایی شدند. در این مطالعه مهم ترین ابعاد مدیریت منابع انسانی بررسی و نتایج آن در شناخت و برنامه ریزی اقدامات مدیریت منابع انسانی می تواند مفید باشد.