امین رفیع زاده

تولید بدون کارخانه مفهومی از یک استراتژی کسب و کار بر پایه برون سپاری فرآیندهای تولید می باشد که بر جایگاه یابی و بهره گیری از شبکه تامین و توزیع به منظو دستیابی به مزیت های رقابتی تولید تاکید می کند. در این نوع از تولید، چون سازمان تولیدکننده از منابع دیگر استفاده می کند و کارخانه نقش تکمیلی می یابد، دغدغه های موجود در کارخانه به حداقل می رسد. از سوی دیگر کارخانه هایی که ظرفیت خالی برای تولید دارند، با افراد صاحب برند استراتژی تولید بدون کارخانه همکاری می کنند تا کار تولید آنها را ادامه دهند. تولید بدون کارخانه، به معنای نبودن کارخانه در فرآیند تولید نیست، بلکه به این معناست که میزان مشکلات ناشی از کارخانه داری برای صنعتگر به حداقل می رسد و از سایر منابع و امکانات نیز بهره می جوید و کارخانه بیشتر جایگاه تکمیلی پیدا می کند. انواع صنایع، فن آوری ها، قابلیت ها و روش های تولید در طول سال ها کاملاً تغییر کرده اند و اکنون سطوح بالایی از پیچیدگی را نشان می دهند. رقابت در حال حاضر جهانی است و به شدت توسط انقلاب های انجام شده در بخش های ارتباطات و حمل و نقل در حال شدت گرفتن می باشد. این مقاله ادبیات فعلی را در مورد روندها و چالش های تولید مرور می کند و نشان می دهد که چگونه رقابت به سمت دارایی های نامشهود، توانایی برون سپاری، نوآوری و سرمایه گذاری در فناوری های پیشرفته نه تنها برای کاهش هزینه ها، بلکه برای ارتقای کیفیت، مقابله با سفارشی سازی انبوه تغییر کرده است و توانایی تولید محصولات پیچیده با ارزش افزوده بالا را توسعه دهد.بدنه ی تشکیل دهنده ی این مقاله بیان مقدمه، تشریح ادبیات نظری و پیشینه ی مرتبط با عنوان و در آخر نتیجه گیری می باشد.