فرشته پیرمردی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رابطه گرایش به کار تیمی و مسئولیت پذیری کارکنان آموزش و پرورش، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش نواحی 1 و 2 شهرستان ساری در سال تحصیلی 00-1399 بود که از این جامعه آماری تعداد 280 نفر با روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد گرایش به کار تیمی باکر و همکاران (2010) و مسئولیت پذیری احمدی آخورمه و همکاران (1392) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم افزار SPSS23 در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) انجام شد. یافته ها نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین گرایش به کار تیمی و ابعاد آن یعنی ساختار گروه، رهبری، کنترل موقعیت، حمایت متقابل و برقراری ارتباط با مسئولیت پذیری کارکنان وجود دارد. به طوری که تحلیل رگرسیونی تایید کرد که این متغیرها 3/82 درصد از مسئولیت پذیری کارکنان را تبیین (پیش بینی) می کنند. در این میان، حمایت متقابل بیشترین سهم را در پیش بینی مسئولیت پذیری کارکنان دارد و بعد از آن در مراتب بعدی، کنترل موقعیت، رهبری، برقراری ارتباط و ساختار گروه قرار دارند.