صادق بازیار

خانواده بنیادی ترین ساختار اجتماعی است که تاثیرات آن محدود به اعضای آن نمانده و جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. در نتیجه بررسی عوامل آسیب زا برای این نهاد و ارایه راهکارهایی جهت به حداقل رساندن آنها دارای اهمیت است. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی اصلاح سبک زندگی بر بهبود گونه شناسی خانواده یکپارچه و آسیب شناسی خانواده در بین زوج های شهرستان رستم انجام شد. تحقیق حاضر از نوع طرح های کاربردی و تمام آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه زوج های شهرستان رستم در سال 1399 بود. نمونه این پژوهش شامل 30 زوج از جامعه مذکور بود که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه در دسترس انتخاب و با استفاده از شیوه تصادفی سازی ساده در 2 گروه آزمایش (15=n)، و گروه کنترل (15=n) گماشته شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مدل فرایند و محتوای سامانی (2005) جمع آوری شدند. نتایج نشان دهنده اثربخشی اصلاح سبک زندگی زندگی بر بهبودگونه شناسی یکپارچه خانواده و همچنین کاهش آسیب های خانواده بود. به این ترتیب، می توان نتیجه گرفت که با اصلاح سبک زندگی به شکل معناداری شاهد ارتقای گونه های خانواده از ناسالم و مشکل دار به سمت خانواده سالم و یکپارچه هستیم. افزون بر این، اصلاح سبک زندگی می تواند به شکل معناداری در کاهش موارد آسیب شناختی خانواده موثر باشد.

مقدمه: زنان به عنوان بخش اعظم جامعه نقش مهمی در اصلاح سبک زندگی دارند پژوهش حاضر با هدف تبیین اثر بخشی ، اصلاح سبک زندگی  بر بهبود گونه شناسی یکپارچگی و آسیب شناسی زنان در بین زنان شهرستان رستم انجام گرفت. روش: روش پژوهش در زمره طرح پژوهشی از نوع تمام آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان ساکن در شهر رستم در سال 1399 بود و نمونه آماری تعداد 60  نفر از زنان شهرستان رستم را در قالب دو گروه 30 نفره گواه و آزمایش شامل  شد که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش گونه شناسی یکپارچگی و اسیب شناسی زنان از پرسشنامه فرایند و محتوای سامانی  استفاده شد؛  آلفای کرونباخ همه پرسشنامه ها مورد تایید می باشد. یافته ها: یافته ها نشان دادند اصلاح سبک زندگی  بر بهبود گونه های خانواده ،اثر بخشی معناداری دارد (فرضیه اول)  بنابراین می توان گفت که اصلاح سبک زندگی  بر بهبود افزایش یکپارچگی خانواده اثر معناداری دارد و برنامه اصلاح سبک زندگی  موجب افزایش یکپارچگی خانواده گردیده است (تایید فرضیه دوم) و اصلاح سبک زندگی  بر بهبود آسیب شناسی زنان اثر معناداری دارد (فرضیه سوم). نتیجه گیری: پس نتیجه می گیریم که بین گروه ها حداقل در یکی از ابعاد تفاوت معناداری وجود دارد.