آرمان ده پناه

رشته بدنه اتومبیل بر خلاف آنچه به نظر می رسد، چندان رشته سود آوری برای شرکت های بیمه محسوب نمی شود و به سمت زیان دهی در حرکت است. از این رو، پژوهش حاضر به کفایت نرخ های حق بیمه بدنه اتومبیل و تدابیری برای آنها توجه کرده و در پی بهسازی و علمی کردن هر چه بیشتر این امور است. به این ترتیب، ابتدا با شناسایی متغیرهای تأثیر گذار بر ریسک بیمه گذاران و مطابقت دادن متغیرها با داده های موجود در پایگاه داده شرکت مطالعه شده، عوامل نهایی انتخاب شدند؛ سپس ضمن عملیات پیش پردازش روی داده ها با استفاده از مدل شبکه های عصبی، طبقه خسارتی و میزان خسارت بالقوه بیمه گذاران پیش بینی شد تا شرکت های بیمه بتوانند با در نظر گرفتن آنها و ضریب خسارت مدنظرشان، نرخ های بهینه ای برای بیمه نامه ها تعریف کنند. نتایج پژوهش نشان می دهد مدل ارائه شده می تواند با دقت 91 درصد طبقه خسارتی را تخمین بزند و با دقت 87 درصد میزان خسارت بالقوه بیمه گذاران را پیش بینی کند.