مطهره آخرتی شورابی

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تنبیه بدنی پسران بر میزان عزت نفس و پرخاشگری آنها انجام شد. پژوهش انجام شده، به لحاظ هدف بنیادی، به لحاظ ماهیت همبستگی و از نظر زمان مقطعی بود. فرضیه اصلی تحقیق عبارت بود از: بین عزت نفس و پرخاشگری رابطه معناداری وجود دارد. به منظور آزمودن این فرضیه، از بین دانش آموزان مقطع دوم و سوم هنرستان، 124 نفر از دانش آموزان پسر به صورت غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مربوطه از طریق پرسشنامه عزت نفس (کوپر اسمیت)، پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری) و همچنین پرسشنامه محقق ساخته (تنبیه بدنی) جمع آوری گردید. داده های به دست آمده از پاسخ های داده شده به پرسشنامه ها، کد گذاری و تصحیح شده و با استفاده از نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از انجام تحلیل آماری مشخص گردید که بین عزت نفس و پرخاشگری پسران رابطه منفی معناداری (395/0- ) وجود دارد.

در پژوهش حاضر، میزان تحمل آشفتگی، راهبردهای تنظیم هیجان و عوامل اقتصادی در بین زنان شاغل و خانه دار مورد مقایسه قرار گرفت. فرضیه اصلی تحقیق این بود که بین میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تنظیم هیجان در زنان شاغل و خانه دار تفاوت وجود دارد. با توجه به فرضیه اصلی تحقیق می توان گفت که سؤال اصلی پژوهش این بود که آیا میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تنظیم هیجان در بین زنان شاغل و خانه دار تفاوت وجود دارد؟ در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی زنان شاغل فرهنگی و خانه دار در شهر مشهد در سال 98-1397 بودند. به منظور آزمودن این فرضیه، 120 نفر از بانوان مشهدی که 60 نفر آنها شاغل فرهنگی و 60 آنها خانه دار بودند و با استفاده از ملاکهای ورود همتاسازی شدند، به صورت غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مربوطه از طریق پرسشنامه های استاندارد تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گراس و همچنین پرسشنامه محقق ساخته عوامل اقتصادی جمع آوری گردید. داده های به دست آمده از پاسخ های داده شده به پرسشنامه ها کدگذاری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از انجام تحلیل آماری در جهت تأیید فرضیه صفر مشخص گردید که بین میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تنظیم هیجان در زنان شاغل و خانه دار تفاوت معنی داری وجود ندارد.