محمد علیزاده سولا

محمد علیزاده سولا

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۳ مورد از کل ۳ مورد.
۱.

کاربرد فتوگرامتری در مستند نگاری کتیبه های بناهای تاریخی، نمونه موردی: گنبد الله الله بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهه باستان سنجی سال ششم پاییز و زمستان ۱۳۹۹ شماره ۲ (پیاپی ۱۲)

کلید واژه ها: فتوگرامتری مستند نگاری کتیبه های تاریخی ب‍ق‍ع‍ه ش‍ی‍خ ص‍ف‍ی ال‍دی‍ن اردب‍ی‍ل‍ی گنبد الله الله

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 204 تعداد دانلود : 743
میان تمامی عناصر تزئینی بناهای تاریخی، کتیبه نویسی از مهم ترین آن ها به شمار می آیند. ظرائف این هنر و قابلیت هایی که خط از لحاظ ماهیت شکل حروف و قرارگرفتن آن ها در موضوعات و جایگاههای مختلف دارد آن را از جایگاه صرفا تزئینی به کاربردی سوق داده به گونه ای که نمونه های متعدد بجای مانده از این هنر بر بسیاری از ابنیه تاریخی نه تنها از منظر زیبایی-شناسی حائز اهمیت هستند بلکه از نظر محتوایی نیز به دلیل داشتن اطلاعات تاریخی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دوران مختلف جایگاه ویژه ای در نزد محققان یافته اند. علیرغم این درجه از اهمیت، مشکلات و محدودیت هایی در مطالعه آن ها وجود دارد که اصلی ترین آن در دسترس نبودن عموم کتیبه ها و نبود تصاویر مناسب جهت بهره برداری از آن هاست. روش های قدیمی و فعلی برداشت، ثبت و مستندنگاری کتیبه ها، عموما بازخوانی و بازنویسی متن و عکاسی ساده از آن هاست و در بهترین حالت انجام طراحی فنی بصورت دستی است که در بسیاری موارد مستلزم صرف وقت، انرژی و هزینه بسیار می باشد. در این مقاله سعی شده است استفاده از فتوگرامتری در مستندنگاری کتیبه های بناهای تاریخی با برداشت کتیبه های گنبد الله الله بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی، به عنوان روشی نوین و کاملا علمی و نوآورانه معرفی گردد که با استفاده از تجهیزات اندک و با صرف زمان کوتاه و هزینه کمتر در مقایسه با روشهای فعلی، می تواند جایگزین مناسبی برای آن ها باشد. فتوگرامتری؛ برداشت تصاویر دیجیتال است که با ساخت مدل های سه بعدی با ضریب خطای بسیار پائین، تصاویر بسیار باکیفیت در کمترین زمان حاصل می شود. این انتخاب از چند منظر گویای توانایی شیوه جدید در مستندنگاری کتیبه های ساختمانی با سرعت، کیفیت و دقت بالا خواهد بود. ارتفاع زیاد و پلان مدور بنا مانع آنست که با یک یا چند عکس تصویر مناسبی از کلیت آن در اختیار محققان قرار داد، اما با این شیوه جدید، تمام کتیبه ها در قالب یک عکس به طور کامل، قائم و با جزئیات زیاد ارائه خواهد شد.
۲.

Study of Iron Age Burials Ceramics at Khanghah Gilvan Cemetery in Northwestern Iran(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: The International Journal of Humanities, Volume ۲۲, Issue ۱ (۲۰۱۵) 131-150
تعداد بازدید : 420 تعداد دانلود : 388
Chronology of northwestern Iran is principally based on archeological excavations of the area located around Urmia Lake. Although plain and filled with water, and the outcomes of these excavations are extended to the whole northwestern region. However, northwestern Iran despite having geographical diversities with mountainous plains and low stretches, systematic and comprehensive studies have been lacking until today. Khanghah cemetery in the province of Ardebil has been one of the important archeological enclosures in Iran from where graves of the Middle Bronze Age, Iron Age, and the Parthian period have been unearthed. The excavated Iron Age graves in this cemetery are of pit grave with generally individual form of burial, but in some cases, double burials are also seen there. It seems that direction was not observed in the burials. The form of potteries are comparable with ceramics found from places such as Marlik, Lamehzamini, Ghalekuti, Hasanlu V, Kordlore Tepe, Yanik Tepe, Sialk V, Qeytariyeh, Geoy tepe B, Dinkha III, Shahiryeri, Sagzabad, Lasulkan, Mariyan, Chir Chir, Ghabrestan, Khurvin, Haftavan V, Agh evlar, Chilakhaneh and Uzbeki.
۳.

Reconsidering the Architecture of Shaikh Safi al-Din Ardabili's Shrine: New Findings in Archeological Excavations at Janat Sara Site(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: The International Journal of Humanities, Volume ۲۰, Issue ۱ (۲۰۱۳) 49-67
تعداد بازدید : 64 تعداد دانلود : 667
The Khānegāh or the Shrine of Shaikh Safi al-Din in Ardabil, north-west of Iran, listed as the world heritage site ( by UNESCO) back in 2011 under the identification no. 1450. This ensemble is located at 38° 14´52/5" northern latitude, 48° 17´27/5˝ longitude, and altitude of 1365 above sea level in the center of city of Ardabil. The ensemble of Shaikh Safi al-Din is a well-developed prototype constituting social, religious, charitable, cultural, and educational functions. With range of versatile spaces, it has met the physical and spiritual needs of residents and pilgrims as such; it includes places to meet needs in fields of education and training, livelihood and healthcare. Relying on the diagram of De Morgan, it seems there are more than 67 spaces and courtyards attached to the Khānegāh, all of which have had a significant role in the training and educational philosophy of Safavid tradition. After decade of Safavid, most part of this magnificent structure damaged. F. Sarre, a German researcher, conducted one of the earliest studies on the architectural and archaeological history of Ardabil shrine in 1897. Some others such as Dibaj (1948), Ali Akbar Sar-faraz,(1974), Weaver (1974), Morton (1974) and Seyyed Mahmoud Mousawi (1995-6) have also carried out researches on this subject in recent decades. Archaeological works of Cultural Heritage and Tourism Organization of Islamic Republic also conducted a study under the leadership of Hassan Yousefi in 2007. These studies cleared so many unsolved historical questions about the general plan of the holy shrine.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان