حمیدرضا عبدالملکی

زمینه و هدف: مدیریت واحد های گشت انتظامی توانسته تأثیر بسزایی در پیشگیری از جرایم خشن به خصوص کیف قاپی در سطح جامعه و مقابله با بزه کار داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی‹‹تأثیر مدیریت گشت انتظامی یگان امداد فاتب بر پیشگیری از جرم کیف قاپی» انجام گرفته است. روش پژوهش: روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و نوع تحقیق کمی به شیوه پیمایشی است. همچنین، جامعه آماری این تحقیق فرماندهان و افسران یگان گشت انتظامی قرارگاه شمال یگان امداد فاتب که بر اساس جدول مورگان تعداد 174 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. روایی تحقیق با استفاده از روایی صوری یعنی استفاده از دیدگاه نخبگان و پایایی کل متغیرهای تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان (955/0) به دست آمده است. یافته ها: شیوه تجزیه و تحلیل متغیرهای تحقیق با استفاده ضریب میانگین و آمار استنباطی تی تک نمونه انجام گرفته است. نتایج ضریب میانگین متغیرهای تحقیق نشان می دهد: بیشترین میانگین متعلق به متغیر هدایت به میزان (9626/3)؛ میانگین بعد برنامه ریزی (9286/3)؛ میانگین بعد سازماندهی (9138/3)؛ میانگین بعد نظارت (8103/3) و میانگین بعد ارزیابی به میزان (7780/3) می باشد. در ضمن میانگین کل نیز به میزان (8787/3) است. نتیجه گیری: نتایج آزمون فرضیه اصلی تحقیق نشان می دهد: مدیریت گشت انتظامی یگان امداد فرماندهی انتظامی تهران بزرگ بر پیشگیری از جرم کیف قاپی تأثیر داشته است. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت؛ تأثیر پنج بعد (برنامه ریزی سازماندهی، هدایت، نظارت و ارزیابی) مدیریت گشت های انتظامی یگان امداد بر پیشگیری از جرم کیف قاپی مثبت، معنادار و در حد متوسط بوده است.

امروزه گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی به ویژه فضاهای گردشگری به یکی از اهداف برنامه ریزی فراغت تبدیل شده است که علاوه بر تامین اهداف اقتصادی و زیست محیطی، نقش موثری در تعادل بخشی به گذران فراغت و تامین سلامت جسمی و روانی جوامع دارد. تولد مفاهیمی همچون توسعه توریسم بیانگر شکل گیری تقاضای جدیدی از سوی گردشگران است که برای غنی تر کردن فرهنگ اجتماعی فردی خود پای در راه سفر و مکاشفه در سایر فرهنگ ها می گذارند. این امر واقعیت"اجتماعی"به عنوان مولفه ای اصلی و مهم در برنامه ریزی شهری را بیان می کند. واز سوی دیگر مشارکت در باززنده سازی مبتنی بر توسعه گردشگری رویکردی نوین به بازآفرینی شهری است. در این پژوهش به بررسی نقش مشارکت مردمی در باززنده سازی و توسعه گردشگری برای ارتقاء صنعت گردشگری بافت مرکزی شهر سنندج پرداخته شده است. روش انجام این پژوهش تحلیلی و توصیفی بوده و در بخش تحلیل، اطلاعات با استفاده از تکنیک تحلیل SWOT-AHP مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد، معیار تنوع و سرزندگی اجتماعی، و زیر معیار های پژوهش، خدمات و تسهیلات رفاهی، پویایی زندگی محلی و بومی، گردشگری پذیری، حفظ کاراکتر اجتماعی و بومی، دارایی های اجتماعی بیشترین تاثیر را در مشارکت مردمی دارا می باشد.