مهسا پیراحمدی

امروزه با رشد روز افزون شهرنشینی، مشکلات گوناگون بیش از هر زمان دیگری دامن گیر شهرها شده است. یکی از این موارد که هم علت و هم معلول بسیاری از معضلات شهری است، وجود بافت کهن در دل شهرهای امروزین است. بافت تاریخی شهرها، بخش جدا شده از دیگر بخشهای یک شهر محسوب نمی شود و در چارچوب برنامه راهبردی توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمام شهر نقش ویژه ای دارند. این بافت ها و بناهای با ارزش تاریخی میراث گرانبهایی هستند که حفاظت از آنها نه تنها به ارزش های تاریخی و تمدن بشریت بلکه به غرور ملی، فرهنگ و افتخارات هر کشور هویت می بخشد. آنچه در حال حاضر حائز اهمیت است، حفاظت و بازگرداندن روح دوباره ی زندگی(باززنده سازی) و استفاده حداکثری از توان های بالقوه این مناطق است. در رابطه با باززنده سازی این گونه فضاها مسئله هویت و ارزش های فرهنگی هنری موجود در محله ها می بایست مورد توجه قرارگیرد. بدین منظور بافت تاریخی منطقه ی 12تهران، بخش فراموش شده ی عودلاجان، محله ی امام زاده یحیی انتخاب شده است. هدف از این مقاله تبیین نقش ارزش های فرهنگی هنری در نمای ساختمان های نوساز و تاریخی با تأکید بر باززنده سازی هویت می باشد و به عنوان نمونه محله ی امام زاده یحیی انتخاب شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است. نتایج به دست آمده از تحلیل ارزشهای پنج مورد از خانه های تاریخی آن محله و تطبیق با نمای خانه های نوساز آن راسته و پرسشگری از ساکنین، این است که ارزش ها می تواند به عنوان الگویی در حفظ هویت یک محله به کار رود و باعث ارتقای کیفیت زندگی ساکنین بافت تاریخی نیز شود. از سویی با تشویق مالکین محلی به باززنده سازی برای ایجاد هویت بصری پرداخت با این رویکرد که تکرار گذشته، هویت عینی ایجاد نمی کند. ایده گرفتن از آن با کمک از دنیای مدرن و تلفیق آن با دنیای سنتی، مهم می باشد.

یکی از معضلات رشد شهرنشینی، وجود بافت کهن در دل شهرهای امروزی است. این بافت ها و بناهای با ارزش تاریخی مانند منطقه (۱۲) تهران و به ویژه عودلاجان، میراث گران بهایی هستند که حفاظت و بازگرداندن روح زندگی و برقراری نظم و امنیت در آن منطقه و باز زنده سازی هویت و ارزش های فرهنگی به منظور کاهش جرائم در این گونه فضاها را می بایست موردتوجه قرار داد. هدف از این پژوهش باززنده سازی هویت در محله امامزاده یحیی در راستای ارتقاء فرهنگ، هنر و کاهش کانون های جرم خیز است. در این پژوهش ارزش های پنج مورد از خانه های تاریخی آن محله و تطبیق با نمای خانه های نوساز آن راسته بررسی شده و تحلیل پرسشگری (دو گونه پرسشنامه با رویکرد ارتباط کاهش جرم و باززنده سازی اصولی به همراه (۸) شاخص و تعیین معیارهای باززنده سازی هویت با دیدگاه ارزش های فرهنگی-هنری در خانه ها با (۲۸) شاخص و (۱۴) مؤلفه) از (۱۶۰) نفر ساکنین محله امامزاده یحیی با استفاده از نرم افزار SPSS به منظور تبیین رابطه بین کاهش جرم و باززنده سازی هویت در آن منطقه انجام گرفته است. نتایج به دست آمده ازاین قرار است که فرسودگی بافت، پایین بودن کیفیت ابنیه و مسکن ارزان، وجود خانه های مخروبه یا نیمه تخریب شده، باعث آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی مانند جذب افراد غیربومی کم درآمد یا بیکار شده است. ازاین رو با باززنده سازی هویت محله با اتخاذ سیاست های مناسب توسعه شهری، کاهش کاربری های غیرفعال، افزایش پویایی حضور مردم در محله، از بین بردن بی نظمی های کالبدی و استفاده از فنّاوری و حفظ الگوهای قدیمی در طراحی های امروز، می توان باعث ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین بافت تاریخی و کاهش کانون های جرم خیز شد.