سونیا ازهری

گردشگری از خدمات پیشرو در جهان امروز محسوب می شود. از طرفی در عصر حاضر محدودیت منابع و ضرورت توسعه پایدار چالشی نوین فراروی سازمان های مدیریت مقصد قرار داده است. از این رو سیستم مدیریت راهبردی و اولویت بندی عوامل کلیدی به منظورکسب مزیت رقابتی پایدار، جزو چالش های سازمان های گردشگری گردیده است. در این راستا، جاذبه ها به عنوان انگیزاننده و هسته اصلی محصولات گردشگری و همچنین بخش عرضه این صنعت از اهمیت ویژه ای برخوردارند. پژوهش حاضر، راهنمایی کاربردی در زمینه ارزیابی موثر و کارآمد راهبردهای توسعه جاذبه ها برای برنامه ریزان و سیاستگذاران بخش گردشگری است که قصد دارند با استفاده از نظرسنجی به روش دلفی و بهره جویی از تکنیکSWOT به ارائه راهبردهای علمی و عملی در راستای توسعه ای سایت بپرازند. همچنین به منظور اولویت بندی استراتژی های تعیین شده از مدلAHP استفاده شده است. روش مطالعه پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی با ماهیت کاربردی می باشد. منطقه و مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیده است. نتایج حاصل از اطلاعات به دست آمده مبین این بود که راهبرد رقابتی دارای برتری نسبی در مقایسه با استراتژی های چهارگانه می باشد.

صنعت گردشگری به ویژه به منظور گذران اوقات فراغت یکی از نیازهای اصلی انسان محسوب می شود. از بُعد اقتصادی برای بسیاری از کشورها این صنعت منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی است. یکی از حوزه های جذاب گردشگری برای مردم و گردشگران، طبیعت گردی یا اکوتوریسم است. اکوتوریسم به نوعی از گردشگری اشاره دارد که گردشگران به بازدید منابع و مناطق طبیعی می پردازند. این نوع از گردشگری بر جذابیت محیط زیست تاکید دارد. این پژوهش از نوع روش تحقیق کیفی – کمی (درچارچوب روش شناسی تحقیق آمیخته) و از نقطه نظر هدف کاربردی می باشد. ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق عوامل مؤثر در توسعه اکوتوریسم استحصال شد و سپس در مصاحبه با خبرگان عوامل دسته بندی و سپس اولویت بندی با استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری انجام شد. نتایج نشان می دهد که یکی از مهم ترین عواملی که می تواند توسعه اکوتوریسم این منطقه را شکوفا نماید مدیریت مناسب است. این عامل می تواند سایر عوامل را تحت تأثیر قرار داده و آن ها را در راستای توسعه پایدار گردشگری جهت دهی نماید.