محسن آوندی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین همزمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر SOD، CAT GPX و 8-isoPGF2α مردان سالمند بود. به همین منظور، 44 مرد سالمند با میانگین سنی 61/4 ± 77/67 سال، قد 22/3 ± 38/168 سانتی متر و وزن 99/4 ± 45/70 کیلوگرم به طور داوطلبانه و هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه 11 نفری (گروه تمرین + مکمل(ES)، گروه تمرین+ دارونما (EP)، گروه مکمل و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های تمرین، هشت هفته پروتکل تمرین را هر هفته سه جلسه، یک روز در میان انجام دادند. گروه ES و گروه مکمل، روزانه 1000 میلی گرم ال_آرژنین را یک ساعت پس از صبحانه، و یک ساعت پیش از تمرین، مصرف کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از آزمون تحلیل واریانس برای تحلیل داده ها در سطح معناداری 05/0> P استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره، تأثیر معنادار گروه بر متغیر پنهان فشار اکسایشی (SOD، CAT، GPX و 8-isoPGF2α) را نشان داد (003/0wilks lambada=، partial eta square=0/86، PP). براساس یافته های پژوهش، سالمندان با بهره گیری از اثر تمرین همزمان مقاومتی و استقامتی و مصرف روزانه 1000 میلی گرم مکمل ال_آرژنین که احتمالاً موجب کاهش بیشتر شاخص فشار اکسایشی و بهبود سیستم آنتی اکسیدانی آنها می شود، ضمن تقویت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی، می توانند موجبات ارتقای سلامت خود را فراهم سازند.