حمیدرضا مرادی لقمان

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه  بین میزان التزام عملی به نماز و احساس امنیت اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور واحد نهاوند بوده است. این تحقیق از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی-همبستگی است و جامعه آماری آن را دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور واحد نهاوند داده است. بدین منظور، نمونه ای برابر با 100نفر با بهره مندی از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه میزان التزام عملی به نماز(انیسی و همکاران 1389) وپرسشنامه احساس امنیت اجتماعی محقق ساخته جمع آوری شده است. جهت بررسی روایی پرسشنامه ها روش محتوایی به کار گرفته شد و اعتبار آلفای کرونباخ برای پرسشنامه امنیت 95/. . برای پرسشنامه نماز90/. به دست آمد که مطلوب است. نتایج تحلیل آماری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون (68/0=r) مؤید رابطه معنادار بین دو متغیر التزام عملی به نماز و میزان احساس امنیت اجتماعی در بین دانشجویان دختر در سطح اطمینان 99% است.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی روش های تربیتی کارکنان ناجا از دیدگاه قرآن کریم انجام پذیرفته است؛ چرا که تعلیم و تربیت انسان ها به اخلاق نیکو، هدف بزرگ پیامبر اسلام(ص) بوده است. چنانچه آن حضرت می فرمایند:"من برای زنده کردن مکارم اخلاق مبعوث شده ام." روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی(اسنادی) بوده است. ابزار پژوهش نیز فیش برداری می باشد؛ لذا یافته های پژوهش نشان می دهد که روش های تربیت از منظر قرآن کریم فراوان است که از جمله می توان به روش های زیر اشاره کرد: انذار، تبشیر، تحمیل به نفس، تلقین به نفس، محاسبه نفس، الگوسازی، توبه و...

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اسلوب ادبی در صحیفه سجادیه است. نزد اهل صناعت و فن، اسلوب عبارت است از طریقه ای که ترکیب ها بر طبق آن ساخته، یا قالبی که ترکیب ها در آن ریخته می شوند... پس هر فنی از سخن، اسلوب خاص خود و سبک های متفاوت دارد؛ روشی خاص که یک هنرمند از طریق آن، افکار، عواطف و انفعالات درونی خود را به دیگران منتقل می کند. چنان که می دانیم، انسان ها در تعبیر امور درونی، نه تنها با هم متفاوتند، بلکه در تفسیر یک موضوع و اندیشه نیز هم سو نیستند. اسلوب، یک عنصر مهم در ادبیات است و در بسیاری مواقع، نقش لاینفکی از ادبیات را ایفا می کند. همچنین، این عنصر را می توان در تمام کارها نقش داد، به طوری که خداوند تعالی نیز اسلوب را در قرآن به شیوه های مختلف آورده است؛ آنجا که خداوند به موسی و هارون فرمان می دهد که با فرعون با اسلوب و شیوه ای خاص برخورد کند، شاید متذکر شود و بترسد: Pاذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى * فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَىO (طه/43 44). این سؤال به ذهن خوانندگان متون اسلامی، از جمله صحیفه سجادیه و نهج البلاغه متبادر می شود که چرا اسلوب امام سجاد(ع) با اسلوب علی(ع) در نهج البلاغه متفاوت است؟ در مقاله حاضر سعی شده است تا بر تکیه بر روش پژوهش توصیفی تحلیلی (اسنادی) با بررسی گزینشی از دعاهای صحیفه سجادیه به اسلوب ادبی یادشده و روش امام سجاد(ع)در طریقه جاجت بردن به آستان یار و طلب از ایشان بررسی شود. نتایج پژوهش نشان می دهد کهامام سجاد(ع) معانی دقیق عرفانی، فلسفی و اعتقادی را با کلامی ساده، رسا و شیوا بیان فرموده اند و با اسلوبی متأثر از قرآن، اثری شایسته فهم و درک برای همگان فراهم آورده اند و هر خواننده ای از اقشار مختلف مردم، با پرداختن به ادعیه صحیفهسجادیه، مجذوب اسلوب شیوا و روان آن می گردد و زبان ائمه معبود خویش را می خواند.