مهتاب عربی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثر مشاهده مدل های مبتدی، ماهر و ترکیبی در یادگیری مهارت شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی ها 40 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند که هیچ آشنایی با تردستی نداشتند. شرکت کننده ها بعد از انجام پیش آزمون، به چهار گروه مشاهده مدل مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. گروه مشاهده مدل ماهر اجرایمهارت را توسط یک فرد ماهر ازطریق فیلم ویدئویی تماشا کردند. گروه مشاهده مدل مبتدی اجرای مهارت را توسط یک فرد مبتدی ازطریق فیلم ویدئویی تماشا کردند و مدل ماهر- مبتدی، هر دو نمایش مدل ماهر و مبتدی را مشاهده کردند. پژوهش طی ششهفته انجام شد. سه مرحله پیش آزمون؛ یعنی اکتساب، یادداری و انتقال انجام شد.تجزیه و تحلیل داده ها ازطریق تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیری مکرر انجام شد (P <0.05). از آزمونکرویتموچلی، آزمونتعقیبیشفه وتوکی وروش گرین هاوس-گیزر نیز استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در آزمون اکتساب، یادداری مشاهده مدل مبتدی به طور معناداری نسبت به گروه های دیگر بهبود بیشتری را به همراه دارد؛ اما درآزمون انتقال معنادار نبود.درمجموع،این پژوهش نشان می دهد که مدل مبتدی برای یادگیری یک تکلیف شناختی- حرکتی سودمندی بیشتری دارد.

تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال (tDCS) یک تکنیک تعدیل عصبی است که جریان مستقیم با شدت پایین را به سلول های مغزی القا می کند که باعث تحریک یا مهار خودانگیخته فعالیت عصبی می شود. در دهه های اخیر استفاده از تحریک الکتریکی به عنوان روشی مؤثر در بهبود تعادل در افراد مختلف استفاده شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهبود متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر ورزشکاران رزمی کار پس از اعمال تحریک tDCS بود. شرکت کننده ها 20 ورزشکار مرد رزمی کار 18 تا 25 سال بودند. 10 نفر گروه تجربی که تحت تحریک الکتریکی به مقدار 3 - 1 میلی آمپر به مدت 20-15 دقیقه قرار گرفتند و 10 نفر گروه کنترل، که تحت tDCS شم قرار گرفتند. سپس هر دو گروه تحت آزمون سازماندهی حسی دستگاه پاسچروگرافی تحت ارزیابی متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر قرار گرفتند. در تحلیل داده های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس به منظور بررسی تفاوت در تأثیر مداخلات تمرینی بر کنترل پاسچر شرکت کنندگان دو گروه استفاده شد (05/0P

هدف از تحقیق حاضر مقایسه الگوهای مشاهده ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت کننده ها به چهار گروه مشاهده الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همه گروه های مشاهده از طریق فیلم ویدئویی الگوی مخصوص به خود را تماشا کردند. در این تحقیق در هر دو تکلیف چند مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون های تعقیبی مناسب استفاده شد (05/0P<). در تکلیف حرکتی، در مرحله اکتساب مشاهده الگوی ماهر- مبتدی نسبت به دیگر گروه ها بهتر بود، اما این برتری معنادار نبود، ولی در آزمون یادداری و انتقال مشاهده الگوی ماهر- مبتدی، برتری معناداری داشت. در تکلیف شناختی- حرکتی، مشاهده الگوی مبتدی در مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروه های دیگر بهتر بود، اما این برتری در آزمون انتقال معنادار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که در یادگیری تکالیف مختلف، از شیوه های الگودهی متفاوتی استفاده شود.