محمد ویسی

مثبت اندیشی نوعی بینش امیدوارانه وخوش بینانه به خود، خدا و مجموعه هستی است. بر اساس سند تحول بنیادین، یکی ازاهداف عالی آموزش وپرورش تربیت نیروی شاداب و امیدواراست. متون کلاسیک ادبیات فارسی به ویژه مثنوی مولوی سرشار از اندیشه های مثبت و امیدوارانه است. ازاین رو دراین جستار بر اساس نظریهروانشناسی مثبت گرا، مثبت اندیشی از سه منظر کلی بررسی شده است، پس از تفسیر و تحلیل هر کدام از این شاخصه ها، روابط میان این سه عنصر بررسی و برای هر کدام شواهدی از مثنوی ذکر شد. این پژوهش به روش تحلیلی و توصیقی با ذکر اسناد کتابخانه ای صورت گرفته است و جامعه آماری آن مثنوی معنوی مولوی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با توجه به غنای فرهنگی مثبت اندیشی، مولفان کتاب های درسی باید نسبت به گنجاندن متونی با مضامین سازگار با روانشناسی مثبت گرا و سازگار با اهداف سند تحول بنیادین در منابع آموزشی اهتمام داشته باشند.

هدف از این پژوهش، شناسایی و تدوین مولفه های جامعه شناختی تربیت ورزشی با رویکرد نظام مند نظریه داده بنیاد است. پژوهش از نوع کیفی و بر پایه پارادایم تفسیری می باشد. در این راستا با مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت گرفته با 20 نفر از خبرگان حوزه های جامعه شناسی، مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی داده های کیفی جمع آوری گردید، که ملاک اتمام مصاحبه ها اشباع نظری بود. داده های کیفی با مجموعه ای از کدگذاری های باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفت و براساس کدهای تولید شده مدل پارادایمی تربیت ورزشی تدوین شد. اعتبار نتایج در دو بخش، تاییدپذیری و اعتبارسنجی مورد بررسی قرار گرفت، تاییدپذیری (ارزیابی چند تن از متخصصان خارج از فرایند پژوهش، با بازبینی و اصلاح) و فرایند اعتبارسنجی به وسیله ارزیابی مشارکت کنندگان در تحقیق مورد تائید واقع شد. براساس نتایج، مدل تربیت ورزشی علاوه بر شرایط علی(همکاری، سازگاری، مخالف و توافق)؛ عوامل زمینه ای (فردی و اجتماعی) و عوامل مداخله گر (زیرساخت فیزیکی و آموزشی) را نیز در تربیت ورزشی مهم می داند، که در نهایت پیامدهایی همچون کاهش شکاف میان دو واژه تربیت بدنی و ورزش شده است.

مطالعه پرخاشگری در محیط های ورزشی و در بین ورزشکاران موضوعی است که تحقیقات زیادی را در زمینه مدیریت ورزشی، در طی دهه های اخیر به خود اختصاص داده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش ترتیب تولد بر میزان پرخاشگری ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی بود. تحقیق از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی آموزشگاههای کشور در سال1389 (535 نفر) است که از میان آنها تعداد 327 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به چهار گروه (فرزندان اول خانواده، فرزندان دوم، سوم، چهارم و به بعد) تقسیم شدند. از پرسشنامه استاندارد باس و پری (1992) استفاده شد که روائی صوری(نظرمتخصصین) و پایایی آن به تأئید رسید( آلفای کرونباخ 89/0r= ). برای آزمون فرضیه ها از روش آماری ANOVA استفاده شد. یافته ها نشان داد، در میزان پرخاشگری کلامی بین ترتیب تولد های مختلف در ورزشکاران رشته های انفرادی تفاوت معنی داری وجود دارد(017/0 p ). به طور کلی می توان گفت ترتیب تولد رابطه معنی داری با میزان پرخاشگری رشته های انفرادی دارد.