سید محمدباقر جعفری

به اشتراک گذاری دانش، مرحله ای اصلی در مدیریت دانش به شمار می رود. تاکنون عوامل متعددی در تحقیقات برای توصیف رفتار به اشتراک گذاری دانش به کاررفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیزه های فردی بر رفتار به اشتراک گذاری دانش با توجه به نقش تعدیل کننده ارزش هاست. به منظور آزمون مدل، ایده شهر به عنوان یکی از نمونه های موفق جوامع مجازی ایرانی که در آن رفتار به اشتراک گذاری دانش به صورت واقعی صورت می گیرد، انتخاب شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی پیمایشی محسوب می شود. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد و تحلیل داده ها با بهره مندی از روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. بر اساس نتایج جمع آوری شده از 217 کاربر فعال ایده شهر (بر اساس جدول کرجسی و مورگان)، تأثیر انگیزه های درونی بر رفتار به اشتراک گذاری دانش به تأیید رسید. از سوی دیگر، ارزش های کاربران نقش تعدیل کننده ای در روابط میان نوع دوستی و شهرت طلبی با رفتار به اشتراک گذاری دانش نداشت و فرضیه های مرتبط با ارزش ها به تأیید نرسید

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد تجارت اجتماعی و تأثیر آن بر اعتماد و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر تمایل به مشارکت در تجارت اجتماعی است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی به شمار می رود و از لحاظ روش گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی، از نوع همبستگی است. داده های تحقیق به کمک پرسش نامه الکترونیکی جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش، کاربران وب سایت تیوال بودند که 210 پرسش نامه از بین این کاربران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار آموس انجام شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که اعتبار، کیفیت اطلاعات، امنیت تراکنش و ارتباطات که از ابعاد اصلی شکل گرفتن تجارت اجتماعی هستند، به طور مثبت و معنادار بر اعتماد تأثیرگذارند که این اعتماد خود تحت تأثیر حمایت اجتماعی (حمایت احساسی حمایت اطلاعاتی) و کیفیت وب سایت (کیفیت خدمات کیفیت سیستم) به درستی شکل می گیرد و در نهایت اعتماد خود تأثیر مثبت و معناداری بر قصد تجارت اجتماعی و تمایل به مشارکت در آن می گذارد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که ویژگی های تجارت اجتماعی بر اعتماد و قصد تجارت اجتماعی تأثیر مثبتی دارد.

بانکداری همراه یکی از جدیدترین راه های ارتباط بانک با مشتریان است. با وجود مزیت های فراوان این نوع بانکداری، درصد استفاده کاربران آن در ایران بسیار ناچیز است. یکی از عوامل تأثیرگذار در استفاده از بانکداری همراه، خودکارآمدی کاربر در استفاده از تلفن همراه است که بر رضایت کاربر از این نوع بانکداری اثر دارد. با توجه به مدل توسعه داده شده، کیفیت اطلاعات، کیفیت خدمات، کیفیت سیستم، اعتبار و ساختار اطمینان بخش بر اعتماد و رضایت کاربران مؤثر است و خودکارآمدی کاربران رابطه آنها را بر رضایت تعدیل می کند. پژوهش حاضر به روش کمی و از نوع پیمایشی همبستگی به اجرا درآمد و اطلاعات به کمک پرسشنامه گردآوری شد. جامعه آماری پژوهش را کاربران بانکداری همراه در ایران تشکیل داده و تعداد 230 نمونه از بین آنها جمع آوری شده است. فرضیه های پژوهش با بهره مندی از مدل سازی معادلات ساختاری آزمایش شد و پس از آن به برازش مدل پژوهش در جامعه آماری پرداخته شد. در نهایت نقش تعدیل کنندگی خودکارآمدی بر روابط بین کیفیت خدمات با اعتماد، کیفیت سیستم با اعتماد و اعتبار با اعتماد به تأیید رسید.

با توجه به گسترش کاربرد سیستم های اطلاعاتی، حجم زیادی از داده ها در سازمان ها ذخیره شده است که تجزیه و تحلیل این داده ها منبع بسیار ارزشمندی برای کمک به تصمیم گیری بهتر می باشد. این موضوع که با مفهوم هوشمندی کسب وکار شناخته می شود یکی از مهمترین عوامل موفقیت سازمان ها در دنیای معاصر می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع ضرورت دارد که پژوهش های انجام شده در کشور در حوزه هوشمندی کسب وکار بصورت نظام مند بررسی شود. هدف از این تحقیق شناسایی موضوعات بررسی شده در مجلات علمی- تخصصی، تحلیل وضعیت پراکندگی و فراوانی مطالعات، شناسایی روش های پژوهش، هدف مقالات، سطح تحلیل پژوهش های هوشمندی کسب وکار و سرانجام شناخت خلاهای پژوهشی در این حوزه و ارائه پیشنهادات آتی است. بدین منظور پژوهش با تحلیل داده های ثانویه و مرور نظامند دانش موجود هوشمندی کسب وکار در 6 پایگاه داده منتخب انجام شد. بدین منظور 2108 مقاله بررسی شده که در بررسی اولیه 1274 مقاله انتخاب و با مطالعه چکیده های مقالات، 91 مقاله مورد تایید قرار گرفت. در نهایت با مد نظر قرار دادن معیارهای حذف، 81 مقاله نهایی انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد که بیشترین پوشش موضوعی هوشمندی کسب وکار در این مجلات با موضوع خاص مدیریت دانش و موضوع عام، ابزارهای هوشمندی کسب وکار با 44.45 درصد، بیشترین روش تحقیق مورد استفاده توصیفی پیمایشی با 34.57 درصد، بیشترین هدف کاربردی با 82.71 درصد و بیشترین سطح تحلیل مورد استفاده، سطح تحلیل جامعه با 66.66 درصد می باشد. در نهایت خلاهای پژوهشی در قالب پیشنهادات آتی ارائه شد.

یک مقصد گردشگری برای رسیدن به مزیت رقابتی باید تضمین کند که تمامی جذابیت ها و تجربه های گردشگری ای که تاکنون ارائه کرده، از مقاصد دیگری که گردشگر مد نظر دارد، متفاوت می باشد. بنابراین، کیفیت تجربه گردشگر یکی از کلیدی ترین مزیت های رقابتی برای جذب گردشگر به یک مقصد گردشگری می باشد. در این میان در زمینه کیفیت تجربه مذهبی گردشگر تاکنون تحقیقات جامعی صورت نگرفته است. با توجه به موقعیت مذهبی شهر مقدس قم تاکنون فعالیت هایی در زمینه تجربه مذهبی گردشگر در این شهر صورت نگرفته است تا بتوان از مزیت مذهبی بودن شهر قم جهت ارتقا گردشگری این شهر استفاده کرد و تجربه مذهبی متناسبی برای گردشگران آن فراهم کرد. لذا پژوهش حاضر بدنبال شناسایی و مفهوم پردازی کیفیت تجربه مذهبی گردشگر می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه گردشگران خارجی شهر قم بوده اند که در فروردین و اردیبهشت ماه 1396 به قم سفر کرده اند. برای تعیین حجم نمونه آماری از الگوی کومر و لی استفاده و تعداد نمونه 500 نفر تعیین شد. جهت انتخاب اعضای نمونه آماری از روش نمونه گیری ترکیبی استفاده شد و جمع آوری داده ها با استفاده از دو روش کتابخانه ای برای مرور ادبیات پژوهش و روش میدانی (توزیع و جمع آوری پرسشنامه) انجام گرفت. روایی پرسشنامه توسط خبرگان سنجیده شد و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل داده ها با روش تحلیل عاملی اکتشافی از طریق نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج و یافته های پژوهش نشان داد که کیفیت تجربه مذهبی گردشگر شامل پنج بعد دانش افزایی دینی، روانشناختی، زیارتی، اخلاقی – عبادی و تعاملات فرهنگی – اجتماعی است. بررسی این ابعاد در جامعه پژوهش نشان داد که همه ابعاد بجز بعد تعاملات فرهنگی – اجتماعی در وضعیت مناسبی قرار دارند.

هر چند با افزایش استفاده از رسانه های اجتماعی، تأثیر محتوای کاربرساخته بر روی تصمیم گیری مشتریان افزایش یافته، تاکنون پژوهش جامعی که به ارزیابی کیفیت محتوای کاربرساخته در رسانه های اجتماعی بپردازد، انجام نشده است. با توجه به این مسئله، هدف این پژوهش، ارائه چهارچوب ارزیابی کیفیت محتوای کاربرساخته در رسانه های اجتماعی است. در مرحله اول پژوهش، ابعاد و شاخص های کیفیت محتوای کاربرساخته از روش کیفی فراترکیب، شناسایی و استخراج شده است. جامعه آماری شامل مجموعه مقالات حوزه های مرتبط است که با بررسی کتابخانه ای از طریق اینترنت گردآوری شده اند. در مرحله دوم، از روش آنتروپی شانون برای اولویت بندی ابعاد و شاخص های استخراج شده براساس فراوانی کدهای به دست آمده استفاده شده است. براساس نتایج حاصل شده از روش فراترکیب، 6 مقوله اصلی، 13 بُعد و همچنین 207 شاخص به عنوان چهارچوب نهایی ارائه شده که شامل این موارد هستند: مقوله محتوا (شامل ابعاد متنی و صوتی- تصویری)، مقوله اعتبار (شامل ابعاد اعتباردهی کاربران و اعتبار منبع اطلاعات)، مقوله ارائه (شامل ابعاد ساختار و فرم)، مقوله یکپارچگی (شامل ابعاد صحت و امنیت)، مقوله زمینه (شامل ابعاد زمان و جمعیت شناختی) و مقوله عملکرد (شامل ابعاد سودمندی، شناختی و اجتماعی- احساسی). این پژوهش با ارائه طیفی وسیع از مجموعه عوامل تأثیرگذار بر کیفیت محتوا در رسانه های اجتماعی، درصدد آگاهی بخشی به مدیران و شاغلان فعال در بستر تجارت الکترونیک بوده تا با آشنا کردن آنها با نحوه ایجاد محتوای تأثیرگذار، آنان را از مزایای فناوری جدید تجارت اجتماعی برخوردار کند.

رسانه ه ای اجتماعی به عنوان یک ابزار مؤثر در کسب وکارهای کوچک و متوسط، طیف وسیعی از فرصت های ارزشمند را ایجاد و موجب کاهش چشمگیر هزینه ها خواهد شد و امروزه استراتژی بنگاه ها برای تعامل با مشتریان و ایجاد روابط و همکاری با دیگر عناصر بازار با ظهور رسانه های اجتماعی تغییر داشته است. در طول دو دهه قبل، تحقیقات مربوط به رسانه های اجتماعی در حوزه کسب وکار به طور فزاینده ای افزایش یافته است ولیکن تاکنون مطالعه جامعی در رابطه با ارزش های تجاری رسانه های اجتماعی در کسب وکارهای کوچک و متوسط و اولویت بندی آن ها صورت نگرفته است. لذا پ ژوهش حاضر با بررسی سیستماتیک مطالعات در بازه زمانی سال های 2012 تا 2019، 57 مقاله انتخاب و با استفاده از روش فراترکیب مقالات منتخب مورد بررسی قرار گرفته و ارزش های تجاری اشاره شده در آن ها کدگذاری شدند. سپس ارزش های شناسایی شده با استفاده از روش آنتروپی شانون اولویت بندی شدند به طوری که پنج طبقه اصلی ارزش تجاری شامل ارزش عملیاتی، ارزش مالی، ارزش استراتژیک، ارزش مشتری و در نهایت ارزش دانشی/ اطلاعاتی به ترتیب رتبه اول تا پنجم را به خود اختصاص دادند. پژوهش حاضر هم از لحاظ یافته ها و هم از نظر روش شناسی در حوزه بکارگیری رسانه اجتماعی در شرکت های کوچک و متوسط دارای نوآوری می باشد.

در محیط تجاری امروزی شرکت ها با فشارهای زیادی برای نوآوری و ایجاد دانش جدید مواجه اند که این مسائل آنها را وادار کرده مبالغ زیادی برای تحقیق و توسعه، سرمایه گذاری های با ریسک بالا، ایجاد منابع انحصاری و حتی حرکت به سوی محصولات با فناوری بالا و چرخه عمر کوتاه صرف کنند. در این میان، استراتژی هم رقابتی (رقابت و همکاری به صورت همزمان) برای شرکت هایی که به دنبال نوآوری به منظور رقابت در بازار جهانی امروزی هستند، ضروری است و فرصت های نوآوری زیادی برای آنها ایجاد می کند. در این پژوهش به بررسی تأثیر همکاری در صنعت فناوری اطلاعات بر عملکرد نوآوری در شرایط اجرای استراتژی هم رقابتی پرداخته می شود. این پژوهش، از نظر هدف کاربردی، از لحاظ جمع آوری اطلاعات توصیفی پیمایشی و از نظر روابط بین متغیرها از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را شرکت های فعال در صنعت فناوری اطلاعات در ایران شکل می دهد و داده ها از 180 شرکت جمع آوری شده اند. فرضیه ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار WARP PLS3 آزمایش شدند. یافته ها نشان دادند همکاری در صنعت و استراتژی هم رقابتی بر عملکرد نوآوری تأثیر دارد و استراتژی هم رقابتی رابطه بین همکاری در صنعت فناوری اطلاعات و عملکرد نوآوری را تعدیل می کند.

هدف: با وجود اهمیت پرداخت همراه، تحقیقات در این حوزه هنوز در ابتدای راه است. هدف از مطالعه حاضر ارائه چارچوبی جهت استقرار سیستم پرداخت همراه در ایران با رویکرد رفتاری است. روش: در این پژوهش با اتخاذ روش پژوهش کیفی نظریه داده بنیاد (رویکرد نظام مند) تلاش شد به طراحی چنین چارچوبی پرداخته شود. جهت گردآوری داده ها، با نوزده نفر از خبرگان فعال در شرکت همراه اول در سطح شهر تهران مصاحبه صورت گرفت. تحلیل داده ها مطابق با رویه نظریه داده بنیاد طی سه مرحله کدگذاری باز و محوری و انتخابی انجام یافت. یافته ها: نتایج این مطالعه، علاوه بر شناسایی ذی نفعان سیستم پرداخت، مفهوم روشن تری از آن ارائه و جنبه های مختلف راهبردی برای استقرار آن را توصیف می کند. این مطالعه همچنین کارکردها و به تبع آن پیامدهای استقرار سیستم پرداخت همراه را در زمینه محیطی کلان آن مشخص و بسترسازی فرهنگی، ارتقای تجربه کاربری، بهبود مدل های درآمدی (کارمزدها)، و شخصی سازی سرویس ها را برای تقویت چارچوب استقرار پیشنهاد می کند. نتیجه گیری: این یافته ها به طور کلی ابزاری به دست پژوهشگران می دهد که بتوانند بر اساس آن مدل های جزئی تر و مشخص تر را در یک چارچوب کلان و کل نگر بررسی کنند. علاوه بر این، فعالان در بازار کسب وکار را قادر می سازد گام های متنوع را برای استقرار چنین سیستم هایی در زمینه خاص خود بررسی کنند و پیامدهای محتمل از آن را تخمین بزنند.

با وجود اهمیت به کارگیری بازاریابی رسانه های اجتماعی در بسیاری از سازمان ها ازجمله کسب وکارهای کوچک و متوسط، پژوهش های پراکنده و محدودی برای ارزیابی عملکرد آن صورت گرفته است. به همین منظور، در این پژوهش تلاش می شود تا با استفاده از رویکرد مدیریتی شناخته شده کارت امتیازی متوازن، به توسعه چهارچوبی جامع برای ارزیابی عملکرد بازاریابی رسانه های اجتماعی در شرکت های کوچک و متوسط پرداخته شود. این مطالعه براساس هدف، کاربردی توسعه ای و از نوع ترکیبی است. برای دست یابی به هدف پژوهش، در مرحله اول به روش کیفی و مصاحبه با خبرگان این حوزه و همچنین مرور جامع پیشینه پژوهش، شاخص های چهارچوب پیشنهادی شناسایی و استخراج شده است. در مرحله دوم، به منظور اعتبارسنجی و وزن دهی ابعاد و شاخص ها، پرسشنامه ای پژوهشگرساخته توسعه یافت و به ارزیابی خبرگان دانشگاهی، مدیران بازاریابی باتجربه در حوزه بازاریابی رسانه های اجتماعی و مدیران ارشد بازاریابی شرکت های کوچک و متوسط پرداخته شد. یافته ها نشان داده است که بُعد مالی با وزن 257/0 در اولویت اول، بُعد مشتری با وزن 255/0 در اولویت دوم، بُعد یادگیری و رشد با وزن 250/0 در اولویت سوم و بُعد فرایندهای داخلی کسب وکار با وزن 236/0 در آخرین اولویت قرار دارند. چهارچوب توسعه یافته می تواند به عنوان ابزاری کاربردی برای سنجش نقاط قوت و ضعف و ارزیابی پروژه های عملکرد بازاریابی رسانه های اجتماعی در سازمان ها، به ویژه کسب وکارهای کوچک و متوسط به کار برده شود.

اهداف : تأمین مالی جمعی، یک روش تأمین مالی تحول آفرین است که به کارآفرینان کمک می کند، منابع مالی لازم را برای انجام پروژه های خویش به دست آورند. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر تمایل افراد برای سرمایه گذاری و مشارکت در پروژه های تأمین مالی جمعی اجتماعی است. روش : جامعه آماری، شامل افرادی است که در پروژه های تأمین مالی جمعی اجتماعی مشارکت و در آن سرمایه گذاری کرده اند و روش نمونه گیری نیز تصادفی ترکیبی است. مدل مفهومی پژوهش، روابط بین متغیرها و تأثیر هر یک بر یکدیگر از طریق نظرسنجی به شیوه پرسشنامه آنلاین با تعداد نمونه 318 نفر و بهره گیری از روش تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار آموس آزمون شد. نتایج : مشخص شد که متغیرهای آگاهی از نیاز، نوع دوستی، شهرت یا اعتبار، مزایای روان شناختی، اثربخشی، اعتماد به صاحب ایده و مؤسسه از عوامل اثرگذار بر تمایل افراد برای سرمایه گذاری در پروژه های تأمین مالی جمعی است؛ همچنین ارزش ها، شهرت یا اعتبار، مزایای روان شناختی، اثربخشی از عوامل اثرگذار بر اعتماد به صاحب ایده و نیز شهرت یا اعتبار، مزایای روان شناختی، اثربخشی از عوامل اثرگذار بر اعتماد به مؤسسه شناسایی شد.  

هدف: به اشتراک گذاری تجارب در محیط آنلاین، یکی از منابع مناسب جمع آوری اطلاعات در خصوص مقاصد گردشگری است؛ بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر تمایل گردشگر به به اشتراک گذاری این تجارب، امری ضروری است. هدف این پژوهش توسعه چارچوب عوامل مؤثر بر به اشتراک گذاری تجارب گردشگر در محیط های آنلاین برند است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه ای کاربردی و از نظر روش، توصیفی هم بستگی است. جامعه آماری گردشگرانی بودند که ضمن داشتن تجربه سفر به ایران در دهه گذشته، تمایل داشتند که این تجربه را در فضای آنلاین به اشتراک بگذارند. بر اساس فرمول کوکران، ۲۰۶ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. داده ها از طریق روش کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته (شامل ۷۸ پرسش اصلی و ۵ پرسش جمعیت شناختی) جمع آوری شدند. روایی صوری پرسش نامه، با بهره مندی از دیدگاه خبرگان و پایایی آن، از طریق محاسبه آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. این داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری، به روش حداقل مربعات جزئی، در نرم افزار اسمارت پی ال اس پردازش شدند. یافته ها: به ترتیب عوامل فردی کسب احترام، پذیرفتن تجربه های جدید، برخورداری از دانش تکنولوژیک، امنیت ادراک شده و تمایل به دریافت بازخورد از جانب دیگران و عامل تکنولوژیکی وجود پلتفرم های مناسب، بر بروز رفتار اشتراک تجربه گردشگری در فضای آنلاین اثرگذارند. نتیجه گیری: با توجه به نقش پررنگی که شبکه های اجتماعی روی گردشگران دارد، کسب وکارهای اینترنتی گردشگری با تمرکز بر این عوامل، می توانند با تقویت رفتار اشتراک تجربه، آن را به ابزاری قدرتمند برای افزایش آگاهی مخاطبان تبدیل کنند.

هدف: به اشتراک گذاری تجارب در محیط آنلاین، یکی از منابع مناسب جمع آوری اطلاعات در خصوص مقاصد گردشگری است؛ بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر تمایل گردشگر به به اشتراک گذاری این تجارب، امری ضروری است. هدف این پژوهش توسعه چارچوب عوامل مؤثر بر به اشتراک گذاری تجارب گردشگر در محیط های آنلاین برند است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه ای کاربردی و از نظر روش، توصیفی هم بستگی است. جامعه آماری گردشگرانی بودند که ضمن داشتن تجربه سفر به ایران در دهه گذشته، تمایل داشتند که این تجربه را در فضای آنلاین به اشتراک بگذارند. بر اساس فرمول کوکران، ۲۰۶ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. داده ها از طریق روش کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته (شامل ۷۸ پرسش اصلی و ۵ پرسش جمعیت شناختی) جمع آوری شدند. روایی صوری پرسش نامه، با بهره مندی از دیدگاه خبرگان و پایایی آن، از طریق محاسبه آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. این داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری، به روش حداقل مربعات جزئی، در نرم افزار اسمارت پی ال اس پردازش شدند. یافته ها: به ترتیب عوامل فردی کسب احترام، پذیرفتن تجربه های جدید، برخورداری از دانش تکنولوژیک، امنیت ادراک شده و تمایل به دریافت بازخورد از جانب دیگران و عامل تکنولوژیکی وجود پلتفرم های مناسب، بر بروز رفتار اشتراک تجربه گردشگری در فضای آنلاین اثرگذارند. نتیجه گیری: با توجه به نقش پررنگی که شبکه های اجتماعی روی گردشگران دارد، کسب وکارهای اینترنتی گردشگری با تمرکز بر این عوامل، می توانند با تقویت رفتار اشتراک تجربه، آن را به ابزاری قدرتمند برای افزایش آگاهی مخاطبان تبدیل کنند.

استفاده روزافزون شهروندان از خدمات وب 2.0 و رسانه های اجتماعی که اکثراً هم بومی نیستند لزوم تلاش دولت برای ورود به عرصه خدمات رسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی را جدی تر می نماید. در این مقاله به دنبال پاسخگویی به این سؤالات هستیم که اگر دولت بخواهد برای خدمات رسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی عمل نماید، اولاً چه مجموعه عوامل تأثیرگذاری وجود خواهد داشت و دوماً کدام یک از این عوامل پیشران و کدام یک به عنوان عامل پیشگیر در مسیر حرکت دولت عمل خواهند نمود. برای انجام این پژوهش، از روش فراترکیب استفاده به عمل آورده شده است. برای دست یابی به تعداد مقالات مناسب بررسی، از روش 7 مرحله ای فراترکیب سندلوسکی و باروسو استفاده شد. نهایتاً تعداد 39 مقاله موردبررسی واقع شد. برای ارزیابی کیفیت 39 منبع نهایی از ابزار گلین استفاده شد. تمام 39 منبع نهایی توانستند نمره بالای 75 درصد را کسب نمایند. بررسی این مقالات از طریق روش فراترکیب نهایتاً ما را به شناسایی 4 عامل، مدیریتی، سازمانی، انسانی و زیرساختی رهنمون شد. هرکدام از این عوامل شامل زیرعامل هایی هستند که با توجه به ادبیاتِ موردبررسی به عنوان پیشران و یا پیشگیر بر سر راه استفاده دولت از رسانه های اجتماعی برای خدمات رسانی، عمل می کنند. برای تعین پاسخ به نوع تأثیر عامل (پیشران بودن و یا پیشگیر بودن) با توجه به متن پژوهش ها و همین طور محدودیت های موجود در کشور از این منظر، تصمیم گیری شد.

بر اساس گزارش های سازمان بهره وری آسیایی(APO)، شاخص بهره وری کل عوامل تولید  (TFP)   ایران در مقایسه با اکثر کشورهای آسیایی و برخی کشورهای مرجع، در افق بلند مدت ۵۰ ساله تنها یک درصد رشد داشته و رشد بهره وری نیروی کار -در دوره زمانی ۲۰۱۰ تا 2019- از همه کشورهای آسیایی کمتر بوده است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی بهره وری مبتنی بر سرمایه اجتماعی انجام گرفته است؛ در این پژوهش با استفاده از رویکرد تحلیل کیفی فراترکیب و نرم افزار MaxQDA پس از انتخاب 79 پژوهش از بین580 پژوهش پیشین، ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های الگو، استخراج و شناسایی گردید. بر اساس یافته های پژوهش، الگوی پیشنهادی شامل 9 بعد، 24 مقوله اصلی و 163 مقوله فرعی (کد) می باشد. بررسی میزان اهمیت و تأکید پژوهش های گذشته بر هر یک از مقوله های اصلی با استفاده از روش آنتروپی شانون نشان داد: "رشد و بلوغ" و "برنامه های اقتصادی" از بین 24 مقوله شناسایی شده، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین اهمیت هستند. پیشنهاد می شود: کلیه مدیران با استخدام مشاوران خبره و ایجاد اداره اختصاصی مدیریت بهره وری، فرآیند مدیریت سرمایه انسانی را متناسب با الگوی بهره وری مبتنی بر سرمایه اجتماعی بروزآوری نمایند. سپس ضمن ارزیابی دوره ای بهره وری بر مبنای الگوی پیشنهادی، تمامی پرداخت ها، پاداش ها و ترفیع و انتصاب کارکنان و بویژه مدیران، بر اساس میزان تلاش و مشارکت آنها در جهت افزایش سرمایه اجتماعی (سطح مشارکت و همکاری تیمی، برقراری ارتباطات صمیمانه و شبکه ای، صداقت ...) و بهره وری صورت پذیرد.