حامد صفری

حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی پدیده ای است که به دنبال تحولات ساختاری و بروز مسائل و مشکلات اقتصادی-اجتماعی، مانند جریان سریع شهرنشینی و مهاجرت های لجام گسیخته در بیشتر کشورهای جهان، به ویژه کشورهای جهان سوم پدیدار شده است. با توجه به حجم و روند روبه افزایش این گونه سکونتگاه ها، رهیافت های مختلفی برای حل مسئله حاشیه نشینی ارائه شده است. یکی از این رهیافت ها توانمندسازی، یعنی پذیرفتن حقوق شهروندی این ساکنان و حرکت به سوی مشارکت مردمی است. هدف کلی این پژوهش شناسایی عوامل تسهیل کننده توانمندسازی محله های حاشیه نشین شهر اصفهان است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با 10 پرسش عمومی و 45 پرسش تخصصی است که روایی آن با نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به مقدار کلی 852/0 تأیید شده است. جامعه آماری پژوهش ساکنان محله عاشق آباد (18060 نفر) بودند و حجم نمونه 157 نفر بود. برای تحلیل داده ها از قابلیت های آماری در نرم افزار SPSS و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS استفاده شد. نتیجه کاربرد آزمون t در سطح اطمینان 95 درصد و با سطح معناداری کمتر از 05/0 اثربخشی همه متغیرهای مورد بررسی را تأیید می کند. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد دستیابی به توانمندسازی ساکنان این محله، با بهبود شاخص های اثرگذار در پنج بعد کالبدی، اجتماعی، فرهنگی آموزشی، زیست محیطی و اقتصادی با وزن های کوواریانسی 82/0، 78/0، 73/0، 56/0 و 53/0 میسر است و بیشترین اثربخشی در بعد کالبدی مشاهده شده است.

التزام به چهارچوب های اخلاقی در همه گروهها و جوامع حرفه ای به منظور بهبود شرایط دستیابی به اهداف و ارزش های مشترک پذیرفته است. هر گروه یا جمعی که هدف مشترک دارند، در مراحل اولیه تشکیل به صورت مدون یا غیرمدون ارزش های مشترک و نظام نامه یا مرام نامه ای برای خود تهیه می کنند و خود را به آن پایبند می دانند. هدف پژوهش حاضر، کشف ابعاد، صورت بندی الگوها و روابط بین ابعاد و دستیابی به چشم انداز و روایت تبیینی فرایند تهیه دستورالعمل اخلاق حرفه ای برنامه ریزی شهری در ایران است. روش این پژوهش، نظریه داده بنیان با رویکرد تحلیل ابعاد است. تحلیل ابعاد به واسطه توجه به «همه» آنچه در پدیده یا موقعیت بررسی شده دخیل است، امکان مناسبی را برای پژوهش در این عرصه به دست می دهد. براساس یافته های حاصل از کاربست این روش و مبتنی بر قرائن و شواهد گردآمده از پژوهش، توده بحرانی شامل پنج بعد اصلی نگرش به فرهنگ عامه جامعه، نگرش به فرهنگ اداری و سازمانی، نگرش به قوانین و طرح ها، نگرش به ایجاد تغییر و نگرش به دین و اخلاق و تاریخ و تمدن ایران شناسایی شد؛ از این میان، بُعد «نگرش به نظام برنامه ریزی شهری در ایران» به مثابه بُعد مرکزی به منظور درک و شناخت فراگیر ابعاد و زیرابعاد پدید آمد و براساس این بعد مرکزی و چشم انداز و رابطه سایر ابعاد با آن، روایتی تبیینی ارائه شد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی مؤلفه­های خودتوصیفی بدنی مربیان زن نخبه آمادگی جسمانی کشور بود. به همین منظور پرسشنامه 70 گویه­ای خود توصیفی بدنی ساخته شده توسط مارش و همکاران (1994) در اختیار 83 مربی زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی سراسر کشور قرار گرفت. روایی ابزارهای مذکور توسط متخصصین و پایایی آن­ها نیز در یک مطالعه مقدماتی مورد ارزیابی قرار گرفته و آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اضطراب بدنی اجتماعی 0/92 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های کولموگروف اسمیرنف، یو من ویتنی، کروسکال­والیس، t گروه­های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون استفاده شد. بر اساس یافته­های پژوهش، بین میانگین نمره خود توصیفی بدنی (F=3/082, p=0/021) و همچنین خرده مقیاس­های لیاقت ورزشی، قدرت، استقامت چربی بدن و عزت نفس مربیان زن نخبه ایروبیک کشور به تفکیک تعداد جلسات تمرین منظم آنان در هفته تفاوت معنی­دار وجود دارد (0/05>p). بین مربیان متأهل و مجرد در خرده مقیاس های ظاهر بدنی و چربی بدن تفاوت معنی­دار وجود داشته (0/05>p) و میانگین نمره مربیان مجرد در این دسته از مؤلفه­ها بیشتر است. به طور کلی یافته­های این پژوهش بر نقش کلیدی مؤلفه­های خود توصیفی بدنی مربیان زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی کشور تأکید می­ورزد.