لیدا شمس

مقدمه: استفاده از اصول اقتصادی و متعاقب آن ارزیابی عملکرد اقتصادی بیمارستان ها، موجب تصحیح فرآیندها و تداوم فعالیت ها گشته و اداره ی اقتصادی صنعت بیمارستان را فراهم می نماید. هدف از مطالعه ی حاضر تخمین تابع تولید بیمارستان های منتخب اصفهان به منظور تحلیل رفتار اقتصادی این بیمارستان ها در استفاده از منابع تولید بود. روش بررسی: مطالعه ی حاضر از نوع مطالعات کاربردی بود که به شیوه ی تحلیلی در سال 1391 به اجرا درآمد. در این مطالعه از تخمین تابع تولید لگاریتمی دوطرفه ی کاب- داگلاس، نرخ فنی جانشینی و کشش تولید هر یک از عوامل تولید جهت بررسی رفتار اقتصادی بیمارستان ها استفاده شد. جامعه ی پژوهش شامل 5 بیمارستان عمومی منتخب در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. داده ها به شکل پانل (ترکیب سری زمانی و مقطعی) مربوط به یک دوره ی زمانی 6 ساله به روش میدانی با استفاده از فرم های اطلاعاتی جمع آوری گردید. در نهایت جهت تخمین مدل از نرم افزار اقتصادسنجی5 EVIEWS استفاده شد. یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که نهاده های تخت فعال (91/0)، پرستار (11/0)، پزشک (01/0) و سایر کارکنان (008/0) به ترتیب بیشترین تأثیر را در تولید تعداد پذیرش های بستری بیمارستان های مورد مطالعه داشت. ضرایب تمامی عوامل تولید از لحاظ آماری معنی دار (05/0P<) و مقدار ضریب تعیین مدل نیز در حد بسیار خوب (98/0R2=) بود. همچنین همه ی عوامل تولید در منطقه ی اقتصادی بودند. مجموع ضرایب تابع تولید بیش از یک (1<) نشان دهنده ی تولید فزاینده نسبت به مقیاس بود. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان از اهمیت بالای تخت بیمارستانی در افزایش تولید (تعداد ترخیص شدگان) دارد. بنابراین میزان بهره وری تخت فعال در این بیمارستان ها بالا بوده و بیشترین نقش را در تولید بیمارستان (تعداد ترخیص شدگان) به خود اختصاص داده است. می توان استنتاج کرد که استفاده از ظرفیت های بیمارستان های موجود و سرمایه گذاری جهت افزایش نهاده های تولید با توجه به بازدهی فزاینده ی بیمارستان های موجود، می تواند راه حل کاراتری نسبت به احداث بیمارستان های جدید باشد.

مقدمه: از آن جایی که پرسنل پرستاری بیشترین درصد از کارکنان بیمارستانی را به خود اختصاص می دهند و کیفیت مراقبت های بهداشتی- درمانی تا حد زیادی متأثر از عملکرد کادر پرستاری است، بنابراین ارزیابی محیط داخلی سازمان از دیدگاه این افراد می تواند تا حد زیادی مبین نقاط قابل بهبود و قوت بیمارستان ها باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تبیین نگاه جامعه ی پرستاری شاغل از وضعیت مؤلفه های محیط داخلی سازمان صورت پذیرفته است. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی است، که به صورت مقطعی در بیمارستان های منتخب آموزشی، غیر آموزشی و خصوصی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تابستان 1389 انجام شده است. نمونه گیری شامل روش خوشه ای (انتخاب بیمارستان ها) و در داخل خوشه ها نمونه گیری به صورت تخصیص به نسبت صورت پذیرفته است. تعداد آزمودنی های مورد نظر به روش تصادفی ساده انتخاب شد ند. معیار ورود به نمونه، پرستارانی بودند که دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد باشند. بر این اساس تعداد نمونه ی پژوهش 384 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ی استاندارد مدل 6 بعدی وایزبورد (با پایایی 7/89 = α) گردآوری شد. امتیاز 20 در این پرسش نامه، امتیاز خنثی بود، امتیاز کمتر از 20 نشان دهنده ی قوت و امتیاز بیشتر از 20 نشان دهنده ی ضعف بیمارستان در متغیر مورد مطالعه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 15 و آزمون های آماری نظیر میانگین و انحراف معیار، آنالیز واریانس یک طرفه، t و همبستگی Pearson تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها: بررسی وضعیت متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش که شامل هدف گذاری، ساختار سازمانی، رهبری، ارتباطات، مکانیسم پاداش، هماهنگی و نگرش به تغییر می باشند، حاکی از ضعف کلیه ی بیمارستان های مورد مطالعه در بعد مکانیسم پاداش (بیمارستان آموزشی: 62/22، بیمارستان غیر آموزشی: 01/24، بیمارستان خصوصی: 42/25) می باشد. همچنین ساختار سازمانی از موارد ضعف بیمارستان های غیر آموزشی (09/21) و نقطه ی قوت در سایر گروه های مورد مطالعه (بیمارستان آموزشی: 88/19، بیمارستان خصوصی: 93/19) می باشد. نتیجه گیری: ضرورت نگاه سیستماتیک در طراحی و تدوین مکانیسم پاداش عادلانه با حضور نمایندگان کارکنان از اقداماتی است که می تواند در بهبود وضعیت فعلی بیمارستان های مورد مطالعه تأثیر بسزایی داشته و دستیابی سازمان به اهداف از پیش تعیین شده اش را تسهیل نماید.

مقدمه: به کارگیری یک سامانه مدیریتی کارآمد در حوادث غیرمترقبه می تواند اثرات منفی را در بیمارستان ها به حداقل ممکن کاهش دهد و بیشترین راندمان را با به کارگیری کمترین امکانات و حداقل منابع انسانی به دست آورد، سامانه فرماندهی حادثه بیمارستان یکی از معتبرترین سیستم های فرماندهی حوادث غیرمترقبه به منظور آماده سازی و افزایش کارایی بیمارستان ها می باشد. هدف پژوهش حاضر شناسایی آمادگی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان جهت استقرار سیستم فرماندهی حوادث غیرمترقبه بیمارستانی می باشد. روش ها: این پژوهش در سال 1387، به روش کیفی با مصاحبه عمیق انجام شد. جمعیت مورد مطالعه شامل مدیران ارشد بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و صاحب نظران در زمینه مدیریت حوادث غیرمترقبه بودند. روش نمونه گیری به صورت غیر تصافی هدفمند و از روش گلوله برفی و ابزارجمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که اطلاعات جمع آوری شده از طریق تحلیل محتوا به روش کلیزی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: یافته های پژوهش در دو دسته کلی موانع داخلی و خارجی استقرار سیستم فرماندهی حادثه بیمارستان و ارائه راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت جهت استقرار این سیستم طبقه بندی گردید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه مشکلاتی در استقرارHEICS داریم، پیشنهاد می شود که مسئولان ذیربط در سطوح مختلف بهداشت و درمان با استفاده از سیستم های حمایتی و تشویقی برای اجرای هرچه سریعتر این سیستم اقدامات لازم را انجام دهند.