تعیین اثربخشی بسته ی آموزشی سبک فرزند پروری سلیگمن بر تعارضات مادر و دختر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این مقاله بررسی اثربخشی بسته آموزشی سبک فرزندپروری سلیگمن بر کاهش تعارضات مادر-دختر بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری کلیه مادران دارای دختر نوجوان دانش آموز بود. نمونه شامل 40 مادر دارای نوجوان بود که از طریق روش در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس تعارض مادر و دختر (یوسفی و سبزواری، 1398) بود که کلیه آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. در حالیکه مادران گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند مادارن گروه آزمایش پانزده جلسه شصت دقیقه ای آموزش فرزندپروری سلیگمن را دریافت کردند. هر دو گروه قبل و بعد از دریافت آموزش ها توسط ابزار پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های گردآوری شده در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت محاسبات آماری به کمک نرم افزار SPPS23 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان دادکه آموزش فرزندپروری سلیگمن در کاهش تعارضات مادر-دختر اثر معنادار دارد (01/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می-توان گفت بسته ی آموزشی فرزندپروری سلیگمن برای بهبود ارتباط مادر-دختر و بهبود ارتباط بین آنان روش مناسبی است.Determining the effectiveness of Seligman's parenting style education package on mother-daughter conflicts
Aim: The aim of this study was to investigate the effectiveness of the Seligman parenting style training package in reducing mother-daughter conflicts. Method: This study had a pretest-posttest quasi-experimental design with a control group. The statistical population included all mothers with adolescent daughters. The sample consisted of 40 mothers with adolescent daughters who were selected by convenience sampling and randomly assigned to the experimental and control groups. The research tool was the Mother-Daughter Conflict Scale (Yousefi & Sabzevari, 2019), which all participants completed in the pretest and posttest. While the control group received no training, the experimental group received fifteen 60-minute sessions of Seligman parenting style training. Both groups were evaluated before and after the training using the research tool. The collected data were analyzed at descriptive (mean and standard deviation) and inferential (analysis of variance with repeated measurements and Bonferroni post-hoc test) levels using SPSS23 software. Results: The results showed that Seligman parenting style training had a significant effect on reducing mother-daughter conflicts (F=6.00, p<0.01). The Bonferroni post-hoc test also showed a significant difference between the pretest and posttest scores in the experimental group (p<0.01), but no significant difference was found between the posttest and follow-up stages (p>0.05). In addition, no significant difference was found in the control group during the test stages (p>0.05). Conclusion: Therefore, it can be concluded that Seligman parenting style training has a significant effectiveness in reducing mother-child conflicts, and these effects are also stable in the follow-up stage.
تبلیغات
