بازیابی شأن اشیاء به استناد فتوتنامه‌ها (با استمداد از آراء هایدگر)
آرشیو
چکیده
زندگی هرروزه ما همواره با ابزار و وسایل فراوانی همراه است؛ به گونه‌ای که زندگی بدون این اشیاء هرگز برای ما قابل تصور نیست. ولی بهره‌گیری از آنها عمدتا ناآگاهانه بوده و حتی به نوعی خود را مسلط بر اشیاء می دانیم. این همان مشکل عمده‌ای است که هایدگر از آن به عنوان مشکل بی‌خانمانی یا بی‌جهانی بشر امروزی یاد می‌کند؛ و سوغات تکنولوژی غربی است. در تعریف مختصر مشکل بی‌جهانی باید گفت، معنی جهان به عنوان مجموعه‌ای از اشیاء صرفا برداشتی ساده از آن است؛ و مفهوم جهان یا عالم بدین معناست که چنین مجموعه‌ای برای انسان حضور داشته باشد؛ و این فقدان را هایدگر، بی‌جهانی می‌نامد. راهکار وی برای حل این مشکل توجه به اشیاء ساده و کاربردی، یا به عبارتی زندگی در میان اشیاء است. ولی از گفتار هایدگر چنین استنباط می‌شود هر قوم باید با توجه به طبیعت و فرهنگ خویش، جهان خاص خود را بیابند. در این مقاله برای یافتن راه حل مشکل بی‌جهانی، به مطالعه تطبیقی جایگاه اشیا در منظر هایدگر و فتوتنامه‌ها پرداخته شد. زیرا فتوتنامه‌ها بهترین سند از چگونگی ارتباط پیشینیان خویش با اشیا پیرامونشان، قبل از تسلط تکنولوژی غربی به فرهنگ ما هستند. نتیجه این بررسی‌ها نشان داد فتوتنامه‌ها اسناد ارزشمندی هستند، که خبر از سکنای شاعرانه پیشینیان خود میان اشیاء (زیستن در میان اشیائی که در نور الهی هویدا هستند) می‌دهد و به نوعی می‌توانند ما را در حل این مشکل یاری دهند. همچنین از آنجا که فتوتنامه‌هایی از سایر ممالک اسلامی موجود است؛ نتایج این پژوهش می‌تواند به محدوده گسترده‌تری تعمیم یابد.Restoring the dignity of objects based on Fotovvatnameha (with reference to Heidegger's opinions)
Our daily life is always accompanied by many tools and devices; but using objects is mostly unconscious and we even consider ourselves dominant on things. This is the major problem that Heidegger refers to as the problem of worldlessness of today's humanity, and it is a souvenir of western technology.In the brief definition of the problem of wordlessness, the meaning of the world as a collection of objects is merely a simple perception of the world, and the concept of the world means that such a collection is present for humans; Heidegger calls this wordlessness. His solution to solve this problem is to pay attention to simple and practical objects, or in other words, to live among objects. But it can be deduced from Heidegger's speech that every nation has its own nature and culture; each one must somehow find his own world.In this article, in order to find a solution to the problem of wordlessness, based on its own nature and culture, first the place of the object in Heidegger's views and then how the objects were in Iran before the introduction of western technology were discussed, referring to the Fotovvatnameha. The results of these investigations showed that the Fotovvatname are valuable documents, which tell about the poetic dwelling (living among the objects that are visible in the divine light) of their predecessors among the objects, and they can somehow help us in solving this problem. Also, since there are Fotovatnameha from other Islamic countries; The results of this research can be generalized to a broader range.
تبلیغات
