دیپلماسی حقوقی و حل مساله هسته ای ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دیپلماسی که به اندازه روابط بین دولت ها قدمت دارد، هیچ گاه به موضوعی خاص تعلق نداشته و به یک شکل مدل سازی نشده و همیشه مورد بحث محافل علمی حقوق و روابط ب ین الم لل بوده است. در این مقاله ما به نوعی نگاه جدید از دیپلماسی تحت عنوان دیپلماسی حقوقی اشاره خواهیم کرد و این سوال که آیا دیپلماسی حقوقی مسئله هسته ای ایران را حل کرد یا خیر پاسخ داده خواهد شد. باید توجه داشت که دریک سیستم حقوق بین المللی که برپایه پوزیتویسم منفعت طلبانه و رئالیسم سیاسی قراردارد، چیزی نمی تواند جای تئوری بازی را پرکند. دیپلماسی حقوقی همان لزوم به کارگیری حقوق بین الملل و استدلال و برهان طلبی در عرصه مذاکره است که مورد توجه مذاکره کنندگان هسته ای ایران قرار گرفته بود. دردیپلماسی حقوقی مذاکره کنندگان می بایست با استفاده از طرح دعاوی حقوقی علیه طرف های مقابل بر اساس اصول حقوق بین الملل موجود و نیز اصولی که به نظر طرف مدعی در زمره اصول حقوقی قرار می گیرند، اهداف و منافع خود را دنبال نماید.Legal Diplomacy and Iranian Nuclear Problem Solving
Diplomacy, as old as intergovernmental relations, never belonged to any particular subject and was never modeled on and always discussed by academic circles of binary law and international relations. In this article we will take a new look at diplomacy as legal diplomacy, and the question of whether legal diplomacy will resolve the Iranian nuclear issue will be answered. It should be noted that in an international law system based on profit-oriented positivism and political realism, nothing can replace game theory. Legal diplomacy is the same necessity of applying international law and reasoning in the negotiation arena that has been the focus of Iranian nuclear negotiators. In legal diplomacy, negotiators should pursue their goals and interests by using lawsuits against their counterparts based on existing international law principles as well as principles that the claimant considers to be legal principles.
تبلیغات
