رابطه کاربست گفتگو با سلامت روانی و اجتماعی (براساس نمونه ای از شاغلان منطقه 6 تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تغییرات در نوع بیماری های رایج به تغییر مدل ها و پارادایم های تبیین سلامت منجر شده است. رویکرد معاصر زیستی- روانی- اجتماعی بر این فرض استوار است که بیماری ها، تولیدات و نتایج کنش متقابل کنشگران با یکدیگر و نسبت آنها با عوامل فردی و زیست شناختی هستند. با وجود این، نقش ارتباطات میان فردی و رابطه گفتگویی میان طرفین ارتباط کمتر مورد توجه قرارگرفته است. مطالعه حاضر با اتکاء به آراء هابرماس براین پایه استوار است که به دلیل استعمار زیست جهان توسط سیستم، عقلانیت ارتباطی منحرف گردیده و کاربست گفتگو دچار اختلال شده و سلامت افراد خدشه پذیر شده است. هدف شناسایی رابطه بین کاربست گفتگو و سلامت افراد شاغل با لحاظ کردن برخی مختصات محیط کاری آنها است. این تحقیق که شاغلان را مورد توجه قرار داده، به صورت پیمایش و با جامعه آماری شاغلان منطقه 6 تهران و با حجم نمونه 416 نفر انجام گرفته است. نمونه گیری بر اساس روش نمونه در دسترس صورت پذیرفته و واحد تحلیل فرد است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ترکیبی محقق ساخته و استاندارد استفاده شد. روایی پرسشنامه به شیوه صوری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید. نتایج تحقیق ضمن تایید اغلب فرضیات پژوهش نشان داد که ضریب تاثیر کاربست گفتگو و ساختار سازمانی بر سلامت روانی به ترتیب 40/0 و 19/0- و ضریب تاثیر گفتگو و فرهنگ سازمانی بر سلامت اجتماعی 19/0 و 15/0- می باشد. در عین حال فرهنگ سازمانی با کاربست گفتگو دارای همبستگی معنادار و منفی با ضریب 29/0- می باشد.The Relationship Between Application of Dialogue and Mental and Social Health (Based on a Sample of Employees in Tehran-District 6)
Changes in the type of common diseases have provoked inevitable changes in the models and paradigms of explaining health. The contemporary bio-psycho-social approach is founded on the assumption that diseases are the final outcomes of the interaction of actors with one another, as well as their engagement with other individual and biological factors. Nevertheless, the interpersonal communication and dialogue between the parties has remained as a neglected research domain. Based on Habermas’s views, this research states that as a result of the colonization of the lifeworld by the system, communication rationality has been distorted, the application of dialogue has been disrupted, and people’s health has been compromised. This research is set to identify the relationship between the use of dialogue and the health of working people by considering some coordinates of their work environment. To this end, this research focuses on employees, being conducted as a survey with the statistical population of employees in District 6 of Tehran, and sample analysis unit is 416 individuals. Sampling is based on the available sample method, the individual being the analysis unit. A researcher-made and standard combined questionnaire was used to collect data. The validity of the questionnaire was calculated in a formal way and its reliability was calculated using Cronbach’s alpha. The results of the research, while confirming the hypotheses of the research, proved the effect coefficient of the use of dialogue and organizational structure on mental health is 0.40 and -0.19, respectively; and the effect coefficient of dialogue and organizational culture on social health is 0.19 and -0.15. The coefficient of significant impact of organizational culture on the application of dialogue is significant and negative with standard Beta coefficient of -0.29%.
تبلیغات
