هدف این تحقیق بررسی این مطلب است که آیا گزارشات توجیهی افزایش سرمایه که طبق ماده 161 اصلاحیه قانون تجارت تنظیم و براساس بخش 340 استانداردهای حسابرسی ایران توسط حسابداران رسمی مورد رسیدگی و اظهارنظر قرار می گیرد، چارچوبی مشخص برای تهیه و ارائه دارد، یا خیر. ضمناً، در ادامه تلاش شده است برمبنای اجماع نظرات اعضای جامعه حسابداران رسمی ایران چارچوبی اولیه برای تهیه این گزارشها معرفی شود. جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز برای آزمون فرضیه ها، از نظرسنجی و فیش برداری استفاده شده است. بدین منظور، 154 پرسشنامه گردآوری شده و 20 گزارش توجیهی افزایش سرمایه شرکتهای بورسی مربوط به سالهای 1385 لغایت 1387، مورد بررسی قرار گرفت. جهت آزمون فرضیات اطلاعات نیز از آزمون خی دو استفاده شد. نتایج کلی تحقیق نشان داد که فرضیه اول مبنی بر این که نبود چارچوب سبب می شود گزارشهای توجیهی افزایش سرمایه فاقد محتوای اطلاعاتی یکسان باشند، براساس نمونه جامعه آماری اول و نمونه جامعه آماری دوم در حدود اطمینان 99 درصد پذیرفته شد. فرضیه دوم نیز مبنی بر این که نبود چارچوب سبب می شود گزارشهای توجیهی افزایش سرمایه بدون ارائه تکنیکهای معمول ارزیابی پروژه ها ارائه گردند، براساس نمونه جامعه آماری اول در حدود اطمینان 99 درصد و برمبنای نمونه جامعه آماری دوم، در حدود اطمینان 95 درصد پذیرفته شد. پس از جمع بندی و تحلیل اطلاعات گردآوری شده و نتایج تحقیق، فهرست اطلاعات لازم الافشا در گزارشهای توجیهی افزایش سرمایه مشخص و ارائه گردید.
