شناسایی مؤلفه های تقویت برند شخصی اعضای هیئت علمی دانشگاهها؛ راهبرد نوین اعتلای سرمایه های فکری نظام آموزش عالی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

از آنجا که رقابت دانشگاهها در سالهای اخیر فزونی یافته و آنها به برندسازی روی آورده اند و نیز یکی از عوامل مهم برند دانشگاهها، برند اعضای هیئت علمی آنهاست؛ هدف محقق در این پژوهش، بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر برندسازی شخصی اعضای هیئت علمی در دانشگاههای ایرانی بود. روش: برای انجام تحقیق، از روش پیمایش دلفی استفاده شده است و ابزار گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه و در سه راند از 20 نفر اعضای هیئت علمی در رشته های مختلف، با سوابق متفاوت بوده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات بعد از هر راند صورت گرفت و مجدد برای اعضای پنل ارسال شد و تا رسیدن به اجماع ادامه پیدا کرد. نمونه گیری با بهره مندی از تکنیکهای هدفمند و گلوله برفی صورت گرفت. یافته ها: برندسازی شخصی اعضای هیئت علمی دانشگاه، شامل ابعاد دانشی(تخصص)، روان شناختی(ویژگی های شخصیتی)، ارتباطی(شبکه سازی در حوزه دانشی و عمومی)، سرشناسی(شناخته شده بودن در حوزه دانشی، رسانه ای و عمومی) و کنشی(فعالیتهای داوطلبانه در حوزه مسئولیت اجتماعی) است. در صورت به کارگیری مدل می توان انتظار افزایش کارکرد گروه مرجع اعضای هیئت علمی دانشگاههای کشور و به تبع آن، افزایش کارایی نظام آموزشی و پژوهشی را داشت. نتیجه گیری: بلوغ در پرورش سرمایه های انسانی که یکی از آنها بهبود نشان شخصی اعضای هیئت علمی است، می تواند زمینه لازم را در راستای بهبود عملکرد دانشگاه متناسب با نیازهای محیطی ایجاد کند.