مدیریت ریسک سازمان به عنوان پارادایمی نوین مطرح شده است که بر نگاهی استراتژیک به ریسک ها در گستره سازمان تأکید می کند. به طور مفهومی، مدیریت ریسک سازمان رویکردی سیستماتیک برای شناسایی، ارزیابی، اولویت بندی و کنترل ریسک ها و اثرات کلی و تجمعی آن ها در سراسر یک سازمان به شیوه ای هماهنگ و یکسان است. با درنظر گرفتن تأثیر بالقوه ناتوانی در مدیریت ریسک بر عملکرد یک سازمان، شگفت است که ریسک و مدیریت آن، تنها چند صباحی است که مورد توجه گسترده تر جامعه کسب وکار قرار گرفته است. هدف اساسی این پژوهش استخراج و گروه بندی مؤلفه ها و ابعاد مدیریت ریسک سازمان از طریق روش کیفی فراترکیب است. ابزار پژوهش، اسناد و مدارک پیشین در این زمینه است که درکل تعداد 31 پژوهش را شامل می شود. شیوه تحلیل داده ها کدگذاری باز است. نتایج بیانگر این است که 58 مؤلفه (کد) شناسایی شده در 6 بعد اصلی ایجاد بستر و وضع اهداف، شناسایی و تعریف ریسک، سنجش و ارزیابی ریسک، مدیریت ریسک، درمان و پاسخ به ریسک، اطلاع رسانی، پایش و بازنگری قابلیت طبقه بندی را دارند.
