بیش اعتمادی (خوش بینی) مدیران ناشی از ارزیابی بیش از حد بازده آتی شرکت از پروژه های سرمایه گذاری می باشد. از آنجایی که ماهیت فعالیت های تجاری سرمایه گذاری به گونه ای است که کسب بازده مستلزم تحمل ریسک است توجه به این نکته مهم هم ضروری است که در فرآیند تصمیم گیری برای اجرای پروژه یا سرمایه گذاری، در بسیاری از مواقع محافظه کاری و ریسک گریزی غیر منطقی مدیران سبب انتخاب گزینه های پر هزینه و کم ارزش گردیده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر خوش بینی مدیریت بر رابطه بین ریسک واقلام تعهدی اختیاری درشرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این پژوهش ریسک به عنوان متغیرمستقل، اقلام تعهدی اختیاری به عنوان متغیر وابسته، خوش بینی مدیریت بعنوان متغیرتعدیل کننده و اندازه شرکت، اهرم مالی، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازارو بازده سهام بعنوان متغیرکنترلی می باشد. جامعه آماری تحقیق شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران 6928،حجم نمونه تعداد 116شرکت می باشد. دوره زمانی تحقیق طی سال های 1391 تا 1396می باشد. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و روش گردآوری داده ها در بخش آزمون فرضیات از صورت های مالی و سایت بورس اوراق بهادار تهران استخراج شده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها نیز آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه می باشد. آزمون فرضیات از آزمون اف لیمرو آزمون دوربین واتسون و آزمون رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج تحقیق نشان می دهد خوش بینی مدیریت بر رابطه بین ریسک ویژه و اقلام تعهدی اختیاری تاثیر معنادار و بر رابطه بین ریسک غیرسیستماتیک و اقلام تعهدی اختیاری معناداری مورد تایید نمی باشد
