مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثرات برنامه مداخله ی یادگیری اجتماعی – هیجانی بر شایستگی های روانی – اجتماعی پیشنهادی کیسل و رضایت از مدرسه ی دانش آموزان پسر پایه پنجم دبستان بود. روش کار: برای این منظور کودکان پایه پنجم به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در گروه های کنترل (32 نفر) و آزمایش (35 نفر) به صورت شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و در طی 10 جلسه مورد مداخله و آزمون قرار گرفتند. نتیجه مداخله با پرسش نامه شایستگی های اجتماعی – هیجانی و زیر مقیاس رضایت از مدرسه از مقیاس رضایت از زندگی دانش آموزان هیوبنر مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان داد که دانش آموزان در خود آگاهی و کنترل خود تفاوت معناداری داشتند، اما در مؤلفه های دیگر آن یعنی آگاهی اجتماعی، روابط اجتماعی و تصمیم گیری مسئولانه، این تفاوت ها معنادار نبودند. همچنین بررسی رضایت از مدرسه دو گروه با تحلیل کوواریانس (آنکوا) تفاوت معناداری بین گروه های کنترل و آزمایش نشان داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که برنامه یادگیری اجتماعی – هیجانی می تواند شایستگی ها و رضایت دانش آموزان را بهبود بخشد. بر این اساس مشاوران و متخصصان نظام تعلیم و تربیت باید بر مبنای این یافته ها و با توجه به اهیمت سلامت روانی دانش آموزان و رشد کلی آنان و نیز بهزیستی در مدارس، توجه خود را به این مهارت ها در برنامه های درسی معطوف دارند.
مقدمه: فرهنگ سازمانی موضوعی است که به تازگی در دانش مدیریت و در قلمرو رفتار سازمانی راه یافته است. هدف پژوهش حاضر بررسی فرهنگ سازمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد از دیدگاه اعضای هیئت علمی بر اساس مدل هوفستد می باشد . روش کار: این پژوهش از نوع پیمایشی و به شیوه مقطعی بود. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و به شیوه مقطعی بود. کلیه اعضای هیئت علمی علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد جامعه هدف بودند، حجم نمونه محاسبه شده برابر با 112 نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه متغیرهای جمعیت شناسی و پرسشنامه فرهنگ سازمانی هوفستد بود. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار 16 SPSS v و آزمون های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس انجام شد . یافته ها: 3/72% افراد موردمطالعه مرد، 9/25% زن، میانگین سنی نمونه موردپژوهش 26/43 سال و میانگین سابقه کاری 07/15 سال بود.1/24% مربی،50% استادیار،1/7% استاد و 1/16% دانشیار بودند. ویژگی های زیر در فرهنگ سازمانی دانشگاه یافت شد: تعادل فرهنگی با میل به مرد گرایی، ریسک پذیری متعادل، فردگرایی جمع گرایی متعادل و توزیع نسبتاً متعادل قدرت. بین سابقه کار و ریسک پذیری رابطه معنادار منفی بود و میزان مرد گرایی /زن گرایی در زنان و مردان متفاوت است. رشته تحصیلی، سابقه مدیریت، وضعیت هیئت علمی و نوع دانشکده با فرهنگ سازمانی ارتباط معنی داری نداشت . نتیجه گیری: اعضای هیئت علمی، فرهنگ سازمانی را حمایتی و پرورش دهنده می دانند و معتقدند دانشگاه علاوه بر اهمیت قائل شدن برای مسئولیت های فردی و اجتماعی گرایش به پرهیز از بی عدالتی دارد .
مقدمه: استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان یکی از ابزارهای نوین فناوری های اطلاعات و ارتباطات در سال های اخیر با استقبال چشمگیری مواجه شده است. شبکه های اجتماعی مجازی در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و ... کاربرد دارد. در آموزش، دانشجویان به طور فزاینده ای از سایت های شبکه های اجتماعی برای ایجاد و حفظ روابط اجتماعی و حمایت از شیوه های یادگیری غیر رسمی و فعالیت های یادگیری استفاده می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اشتیاق و درگیری تحصیلی در دانشجویان انجام شده است . روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی تهران می باشد که در سال 96-95 مشغول به تحصیل بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی هدفمند 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های اشتیاق و درگیری تحصیلی استفاده شد . یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به روش رگرسیون چند متغییری و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اشتیاق تحصیلی و درگیری تحصیلی رابطه وجود دارد (01/0 .(P ˂ بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و مؤلفه های درگیری تحصیلی (درگیری شناختی، رفتاری و انگیزشی) رابطه مثبت و معنی داری (01/0 (P ˂ وجود دارد. همچنین بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و مؤلفه های اشتیاق تحصیلی (اشتیاق شناختی، عاطفی و رفتاری) رابطه مثبت و معنی داری (01/0 (P ˂ وجود دارد . نتیجه گیری: استفاده از تکنولوژی به ویژه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی موجب درگیری تحصیلی یادگیرنده، افزایش انگیزه، اشتیاق و مهارت یادگیری دانشجویان، قابلیت گسترش سریع محتوای درسی و دسترسی آسان برای همه افراد، ارائه مواد درسی شخصی شده/ انفرادی می شود و می توان از شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش و یادگیری دانشجویان در جهت بهره گیری از مزایای آن استفاده کرد .
مقدمه: هدف این مطالعه ارزشیابی برنامه کارآموزی رشته بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی یزد با استفاده از الگوی CIPP بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد افراد شرکت کننده شامل 40 دانشجوی رشته بهداشت عمومی دانشکده بهداشت دانشگاه شهید صدوقی یزد و 5 مربی بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. داده ها ب ا استفاده از پرسشنامه الگ وی CIPP برای دانشجویان و مربیان گردآوری شد. برنامه کارآموزی در چهار حیطه زمینه، درون داد، فرایند و محصول از دیدگاه دانشجویان و مربیان مورد ارزشیابی قرار گرفت. نمرات کسب شده هر حیطه محاسبه شد و برای آنالیز داده ها میانگین و انحراف معیار تعیین گردید. به علاوه برای مقایسه پاسخ های اساتید و دانشجویان از آزمون t-test استفاده شد. یافته ها: دیدگاه دانشجویان و مربیان در حیطه های ارزشیابی برنامه کارآموزی با استفاده از آزمون t-test نشان داد که در حیطه زمینه بین دانشجویان و مربیان تفاوت معناداری وجود داشت (04/0 = P ) ولی در سه حیطه دیگر تفاوت معناداری مشاهده نشد(05/0 > P ). در ماتریس همبستگی از دیدگاه دانشجویان بین حیطه ها همبستگی متقابل مثبت و معناداری وجود داشت. بین زمینه و درون داد (001/0 > P ، 842/0 = r ) . بین زمینه و فرایند (001/0 > P ، 744/0 = r )، بین زمینه و محصول (001/0 > P ، 793/0 = r ) روابط معناداری مشاهده شد . در ماتریس همبستگی از دیدگاه مربیان بین حیطه های فرایند و محصول (001/0 > P ، 981/0 = r ) همبستگی متقابل مثبت و معناداری وجود داشت اما بین حیطه های دیگر روابط معناداری مشاهده نشد . نتیجه گیری: طراحی و اجرای برنامه های ارزشیابی بر اساس الگوی CIPP می تواند به توسعه دانش مورد نیاز برای برنامه کارآموزی کمک نماید و در دستیابی دانشجویان به توانمندی های حرفه ای نقش موثری را ایفا نماید. لذا این مطالعه برای توسعه دانش در این زمینه پژوهش هایی را پیشنهاد می کند.
مقدمه: با اهمیت ترین مهارت در آموزش، توانایی برقراری ارتباط مؤثر استاد با دانشجو است. رابطه استاد با دانشجو در محیط آموزشی، یک رابطه پیچیده انسانی است که عوامل متعدد و مختلفی بر آن تأثیر گذار است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر در برقراری ارتباط بین استاد و دانشجو از دیدگاه دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی (دستیاری و کارورزی) انجام شد. روش کار: این مطالعه Cross Sectional در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 95-96 انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که شامل 37 سؤال در چهار زمینه خصوصیات فردی و حرفه ای و علمی استاد و همچنین خصوصیات فضای فیزیکی مرکز آموزشی- درمانی بود استفاده شد. پاسخ آنها هم در 5 سطح از خیلی بسیار کم تا بسیار زیاد تنظیم شد. اطلاعات پس از جمع آوری وارد SPSS18 شدند و مورد انالیز قرار گرفتند. در آنالیز شاخصهای میانگین و انحراف محاسبه شد و سطح معناداری هم 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: موثرترین فاکتورها از دیدگاه هر دو گروه دانشجویان، آموزش بر بالین بیمار (میانگین 5) بود. هم رشته بودن استاد و دانشجو از دیدگاه دستیاران (95/4) و همچنین عدم استفاده از تقویت کننده های منفی (78/4)، تلاش استاد در حل مسائل (73/4) و فضای آموزشی مناسب (7/4)، از دیدگاه کارورزان از جمله مهمترین فاکتور در ایجاد ارتباط مؤثر بود. در ضمن جنس، اختلاف سنی و ظاهر استاد کمترین اهمیت را از نظر این دانشجویان داشت. نتیجه گیری: مطابق این نتایج، آموزش بر بالین بیمار مهمترین نقش را در رابطه استاد و دانشجو و همچنین ارتقا آموزش دارد. توصیه می شود دانشگاه ها کارگاه هایی را بعد از پذیرش و قبل از شروع به کار اساتید برای آموزش بهتر آنها برنامه ریزی کند و راههای برقراری ارتباط مؤثر با مخاطب را آموزش دهند تا موجب رضایتمندی دانشجویان و بهبود کیفیت آموزش آنها شوند.
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پیراپزشکی در سال 1395 انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود، جامعه پژوهش، دانشجویان ترم 3 تا 8 دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند. 400 دانشجو به روش سرشماری انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه استاندارد یادگیری خودتنظیمی. مورد ارزیابی قرار گرفتند. معدل کل دانشجویان نیز معیاری جهت ارزیابی وضعیت پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین معدل آزمودنی ها 92/15 و میانگین نمره یادگیری خودتنظیمی آنها 10/77 بود. اکثر آزمودنی ها (75/78%) از راهبردهای یادگیری خودتنظیمی استفاده می کردند. طبق مدل رگرسیون خطی ساده، بین میزان بکارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در سطح معنی داری 5 درصد رابطه آماری معنی داری مشاهده شد (001/0 > P ) بطوریکه به ازای افزایش هر واحد نمره در خودتنظیمی، بطور متوسط به میزان 04/0 به معدل دانشجو اضافه می شد. طبق آزمون T دو نمونه ای مستقل بین میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر و پسر (001/0 > P ) و میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان متأهل و مجرد تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (044/0 = P ). طبق نتایج این مطالعه متغیر یادگیری خودتنظیمی 9 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می نماید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بکارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان مؤثر است و باعث افزایش پیشرفت تحصیلی آن ها می شود، لذا توصیه می شود استفاده از این راهبردها در برنامه های آموزشی دانشجویان گنجانده شود.
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش از طریق تلفن همراه بر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رادیولوژی شهر بهبهان انجام گرفت . روش کار: یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی بهبهان بود که در سال 94-95 مشغول به تحصیل بودند و نمونه پژوهشی، دانشجویان رشته رادیولوژی بودند که در این نیمسال مشغول به تحصیل و درس روش های پرتونگاری را اخذ نمودند. روش نمونه گیری در ابتدا به صورت تصادفی ساده از بین رشته های موجود در دانشکده، رشته رادیولوژی انتخاب گردید و در مرحله بعد همه دانشجویان کلاس مورد سنجش قرار گرفتند. متغیر مستقل در این پژوهش آموزش از طریق تلفن همراه و متغیرهای وابسته خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی هستند . یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل کوواریانس پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمون و کنترل در متغیر خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. همچنین تفاوت در 4 مؤلفه خلاقیت (سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط) و هر 6 مؤلفه خودپنداره (جسمانی، اجتماعی، عقلانی، اخلاقی، آموزشی و خلق و خو) نیز معنی دار بوده است . نتیجه گیری: استفاده از تلفن همراه در امر آموزش گروه آزمون موجب بهبود خلاقیت، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی آزمودنی های این گروه نسبت به گروه کنترل شد که از دلایل احتمالی این امر می توان به ارائه محتوا در قطعات کوچک، تمرین و تکرار با فواصل زمانی و بازخورد به موقع و به کارگیری چندین حس فراگیر، دردسترس بودن این وسیله بدون محدویت زمانی و مکانی، استفاده بیشتر از زمان، اتصال محیط یادگیری غیررسمی به رسمی، اشاره کرد .
مقدمه: امروزه سرمایه اجتماعی، نقش بسیار مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمانها و جوامع ایفا می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی سرمایه اجتماعی دانشجویان جهت فراهم آوردن زمینه مناسب برای توسعه اجتماعی، انجام شد . روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بوده، جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم و فنون مازندران درنیمسال دوم 1396-1395، روش نمونه گیری، تصادفی ساده، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سرمایه اجتماعی بولن بوده، روایی پرسشنامه توسط صاحب نظران مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 95% به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS.18 انجام گرفت . یافته ها: میانگین سرمایه اجتماعی دانشجویان درکل در حد متوسط قرار دارد. کمترین میانگین، مربوط به مشارکت در اجتماعات محلی و بیشترین مربوط به حیطه ارتباط با دوستان و خانواده بوده، متغیرهای محل سکونت، تأهل، بومی یا غیر بومی بودن، جنسیت، ترم های حضور در دانشگاه، مقطع، معدل، سن، وضعیت اشتغال بطور مستقیم یا غیر مستقیم تأثیر معناداری بر سرمایه اجتماعی داشته اند . نتیجه گیری: کمتر بودن سرمایه اجتماعی شرکت کنندگان در حیطه مشارکت در اجتماعات و تأثیر معنادار متغیرهای مورد بررسی بر سرمایه اجتماعی دانشجویان، توجه ویژه و اهتمام مسئولان دانشگاهی به فراهم نمودن زیر ساختهای مناسب مرتبط، به خصوص ایجاد زمینه های مشارکت دانشجویان در امور فوق برنامه، خدمات مشاوره ای و ایجاد فرصت برای تعامل اجتماعی اعم از تعاملات فردی و گروهی را می طلبد .
مقدمه : تعیین رابطه ساختار هدفی تبحری و بی صداقتی تحصیلی با توجه به نقش واسطه گری جهت گیری هدف یادگیری بود. روش کار : 385 دانشجوی کارشناسی (شامل 131 پسر و 254 دختر) دانشگاه لرستان به روش نمونه برداری طبقه ای نسبی انتخاب و مقیاس ساختار هدفی کلاس (میگلی وهمکاران،2000)، مقیاس بی صداقتی تحصیلی (خامسان و امیری،1389)، و مقیاس جهت گیری هدف پیشرفت (بوفارد وهمکارن، 1998) را تکمیل کردند روش این پژوهش توصیفی و ازنوع همبستگی بود که در آن رابطه بین متغیرها در قالب تحلیل مسیر مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد که ساختار هدفی تبحری پیش بینی کننده منفی بی صداقتی تحصیلی و پیش بینی کننده مثبت جهت گیری هدف یادگیری است. همچنین نتایج تحلیل مسیر، نشانگر نقش واسطه ای جهت گیری هدف یادگیری در بین ساختار هدفی تبحری و بی صداقتی تحصیلی بود. نتیجه گیری : با توجه به اینکه ساختار هدفی تبحری و جهت گیری هدف یادگیری با بی صداقتی تحصیلی ارتباط معکوسی دارد، می توان نتیجه گرفت که حاکم شدن ساختار هدفی تبحری در کلاس و انتخاب جهت گیری هدف یادگیری باعث کاهش بی صداقتی تحصیلی در بین دانشجویان می شود.
مقدمه: رشد مهارت های شهروندی سایبری می تواند نتایج مثبتی برای دانشجویان و دانشگاه داشته باشد. لذا، هدف پژوهش بررسی تأثیر مهارت ها شهروندی سایبری بر استفاده بهینه از فضای مجازی و اشتیاق تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. نمونه تحقیق شامل 192 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیرازبودند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس های مهارت های شهروندی سایبری، استفاده بهینه از فضای مجازی و اشتیاق تحصیلی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن ها، بین نمونه توزیع و داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: مهارت های شهروندی سایبری تأثیر مثبت و معناداری بر استفاده بهینه از فضای مجازی و افزایش اشتیاق تحصیلی دارد. به علاوه، استفاده بهینه دانشجویان از فضای مجازی تأثیر مثبت و معناداری بر اشتیاق تحصیلی آنان دارد. نتیجه گیری: رشد مهارت های شهروندی سایبری می تواند نتایج مثبت برای دانشجویان و دانشگاه از جمله استفاده بهینه از فضای مجازی و افزایش اشتیاق تحصیلی دانشجویان دارد
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوه های بهره گیری دبیران کاردانش از شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از جهت روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دبیران کاردانش دوره دوم متوسطه کاردانش ناحیه یک اهواز، به تعداد 200 نفر بود که از این میان تعداد 127 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته 50 سؤالی با استفاده از مقیاس لیکرت بود. روایی ابزار با استفاده از نظر کارشناسان تأیید شد و برای تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. سؤالات پژوهش با استفاده از روش های آمار استنباطی از جمله آزمون t تک نمونه ای، یو من وایتنی، کروسکال والیس و همبستگی اسپیرمن مورد تجزءیه و تحلیل قرار گرفت است. یافته ها: با توجه به اینکه میانگین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در مجموع 73/3 به دست آمد، بنابراین دبیران کاردانش ناحیه یک اهواز به میزان 73/0 بیشتر از میانگین نظری از شبکه های اجتماعی مجازی در امر آموزش استفاده می کنند. براساس این نتایج می توان گفت میزان استفاده دبیران کاردانش از شبکه های اجتماعی مجازی برای ایجاد بحث گروهی، رفع اشکالات آموزشی، ایجاد یادگیری مشارکتی، آماده سازی یادگیرندگان برای درس جدید، تمرین و تعمیق یادگیری و ایجاد انگیزه و شوق یادگیری به طور معناداری بالاتر از میانگین نظری است. نتیجه گیری: با توجه به امکاناتی که شبکه های اجتماعی مجازی در اختیار آموزش قرار داده اند، دبیران کاردانش می توانند در زمینه کیفیت تدریس خود و تعمیق یادگیری، افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی، مشارکت کلاسی و فعالیت های گروهی دانش آموزان از این شبکه ها بهره گیرند.
مقدمه: استقبال گسترده دانشجویان از شبکه های اجتماعی، فرصت بی نظیری را برای پیگیری استفاده از این این رسانه بر عملکرد تحصیلی آنان فراهم آورده است. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط استفاده از شبکه های اجتماعی با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی ۲۷۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه شبکه های اجتماعی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی نمونه ها برابر با ۰۲/۳ ± ۸۵/۲۱ سال بود. آزمون آماری پیرسون نشان داد که بین استفاده از شبکه های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود نداشت، اما همبستگی بین عملکرد تحصیلی دانشجویان و مدت زمان استفاده از رایانه معنی دار بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که اکثریت دانشجویان در شبکه های اجتماعی عضویت دارند و استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر عملکرد تحصیلی آنان تأثیری ندارد. لذا با توجه به نوظهور بودن شبکه های اجتماعی و عدم آشنایی دانشجویان با تمامی آثار استفاده از آن و تفاوت در نتایج مطالعات انجام شده، انجام پژوهش های بیشتری بر روی سایر جنبه های تأثیر گذار آن بر زندگی و سلامت دانشجویان ضروری به نظر می رسد.
مقدمه: اهمال کاری تحصیلی یکی از متغیرهای شایع در دانشجویان است که لزوم توجه به آن و بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر آن ازجمله خود ناتوان سازی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی اهمیت بسیاری دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف نقش خودکارآمدی تحصیلی و خود ناتوان سازی تحصیلی در اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر بیرجند انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر ازجمله پژوهش های همبستگی که به روش نمونه گیری طبقه ای تعداد 120 نفر از دانشجویان پسر پردیس شهید باهنر بیرجند انتخاب و پرسش نامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، خود ناتوان سازی تحصیلی میجلی و همکاران (2000) و خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی مانند جداول توزیع فراوانی، محاسبه میانگین، انحراف معیار و نیز از شاخص های آمار استنباطی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی (34/0- = R ) رابطه منفی و معنی دار، خود ناتوان سازی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی (21/0 = R ) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین این دو متغیر باهم مقدار 16/0 واریانس اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش توجه بیشتر مسئولین و متصدیان تعلیم و تربیت و مؤسسات آموزش عالی را در زمینه اهمال کاری تحصیلی دانشجویان را می طلبد.
مقدمه: هدف پژوهش کیفی حاضر، شناسایی ابعاد و مؤلفه های بومی دانشگاه ناب در دانشگاه فرهنگیان و طراحی الگوی دانشگاه ناب می باشد. روش کار: روش پژوهش حاضر کیفی از نوع داده بنیاد (رویکرد سیستماتیک) می باشد. بدین منظور از نمونه گیری نظری و مصاحبه عمیق با خبرگان استفاده شد و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت.. به منظور تحلیل داده ها نیز از سیستم کد گذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که شرایط علی از 4 مقوله اصلی (نیازهای ذینفعان، سرمایه انسانی، اصلاح فرایندها، ارزشیابی اثربخش، نظام مندی دانشگاه، حرفه مندی)؛ پدیده اصلی از 2 مقوله اصلی (کاهش اتلاف و ارزش آفرینی)، راهبرد از 6 مقوله اصلی (تأمین و تخصیص منابع مالی، مشارکت، انگیزش، مدیریت تغییر، اعتماد سازی و گزینش حرفه ای)، شرایط محیطی از 4 مقوله اصلی (محیط سیاسی، محیط فرهنگی و اجتماعی، شرایط جهانی و فناوری و محیط اقتصادی)، ویژگی های زمینه ای از 5 مقوله اصلی (ساختار و قوانین سازمانی، فرهنگ و جو سازمانی، فضای کالبدی و تجهیزات، هویت سازمانی، فناوری اطلاعات و ارتباطات) و پیامدها از سه مقوله اصلی (فردی، اجتماعی و دانشگاهی) تشکیل شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برای ایجاد دانشگاه ناب با حداقل اتلاف و بیشترین ارزشمندی می بایست به مؤلفه های مؤثر بر ناب شدن دانشگاه ها توجه شود. همچنین برای حرکت به سوی دانشگاه ناب باید یک نگرش سیستماتیک و همه جانبه در قالب عوامل و مؤلفه های شرایط علی، راهبردها، عوامل زمینه ای، شرایط محیطی و پیامدها مورد توجه قرار گیرد.
مقدمه: آموزش بالینی مهمترین دوره جهت تربیت پزشکان با صلاحیت است. آموزش بالینی، به ویژه آموزش درمانگاهی با چالشهای متعددی همراه است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت آموزش درمانگاهی بیمارستان بقیه ا.. در سال تحصیلی 96-1395، انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است. نمونه گیری به روش سرشماری در دانشجویان پزشکی به تعداد 100 نفر انجام گرفت. در این مطالعه برای گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه ( ACLEEM: Ambulatory Care Learning Education Environment Measure ) و برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش یکصد نفر شرکت کننده در زمان مطالعه بودند که، تعداد 34 نفر استاد،25 نفر رزیدنت و 41 نفر دانشجوی پزشکی عمومی بود. کیفیت آموزش درمانگاهی از دیدگاه اساتید، با نمره 84/3 ± 21 و با کیفیت متوسط بدست آمد. کیفیت آموزش از نظر رزیدنتها، با نمره 52/24 ± 48/112 و با کیفیت خوب بدست آمد. کیفیت آموزش از نظر دانشجویان پزشکی عمومی، با نمره 06/23 ± 85/111 و با کیفیت متوسط ارزیابی شد. نتیجه گیری: برای کیفیت بخشی بیشتر به آموزش درمانگاهی فراهم کردن شرایط کامل از جمله مدیریت تعداد بیماران، دسترسی آسان به منابع علمی و سوابق پزشکی بیماران مورد تاکید است.
